Genre not found
Artist not found
Album not found
Song not found

00
Jolly Roger Lyrics


Jump to: Overall Meaning ↴  Line by Line Meaning ↴

Εθισμένοι παθολογικά στην ταχυπαλμία
Νικοτίνη, καφές και γυναίκες καυτές που δεν δίνουνε μία
Οι δικοί μου έχουν φρικάρει κι εγώ στην γωνία
Δε δίνω την πρέπουσα σημασία
Αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται
Η στιγμή που περνάει δε χάνεται
Μας κυνηγάει
Τα παράσιτα στο ραδιόφωνο ακούγονται σαν παλαμάκια
Υποκλίνομαι στο κοινό μου
Θέλω να σε δω
Κάθε φορά που μιλάμε απομακρύνομαι και λίγο ακόμα
Θα 'πρεπε να 'σουν εδώ
που κάθε μας πρόταση τελειώνει με κόμμα
Τί μου συμβαίνει
Ύπνος δεν με παίρνει
Για κάποιον λόγο αγωνιούσα, μα τον ξέχασα
Τώρα μου 'μειν' η αγωνία
Κι έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα
Ηρεμία
Καμία όρεξη
Καμία απόλαυση εδώ στην απομόνωση, καμία
Πρόποση δεν πρόκειται να γίνει
Που να υπόσχεται καλύτερες μέρες
Απλά θα πιω όσο κρασί μου 'χει απομείνει
Δεν νιώθω τίποτα
Ή μάλλον όχι
Νιώθω ένα τίποτα, που τίποτα δεν νιώθει
Ένα κενό που με στοιχειώνει απο μικρό
Αλλόκοτο συναίσθημα
Πού να σου εξηγώ
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει
κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακή
Ε, κάτι τέτοιο, πάνω-κάτω, μ' ενοχλεί
Καταλαβαίνεις
Σταμάτα να επιμένεις
Δεν εξηγώ
Δεν εξηγείται
Απλά κενό
Θα βρούμε λύση
Και αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα
Απλά κενό
Απλά κενό
Μη με ρωτάς τί εννοώ
κι αν το εννοώ
Απλά κενό
Βάλε να πιω
Απλά κενό
Μαύρο εξώφυλλο, άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο
Για μας τους δύο
Πες μου, αν είδες κάπου το παράθυρο
Θέλω ν'ανασάνω, μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ
Δεν είμαι εντάξει, μα όλα σε τάξη
Έχω το μόνιμο συναίσθημα, πως κάτι έχω ξεχάσει
Σου λέω δεν έχει φάση πια
Ν' αρκούμαι στην ελπίδα ότι ό,τι νιώθω θα περάσει
Κάτι μου λείπει· δεν είναι λίγοι
Αυτοί που νιώθουνε μ' εμάς την ίδια φρίκη
Τί να σου πω
Ένα κενό
Κάτι ανάμεσα σ'αυτό
Που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας τάξανε
Δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε
Τα βαριέμαι κι αναρωτιέμαι
Αν όσα λέω τα εννοώ
Ή αν τα λέω έτσι για να'χουμε να λέμε
Το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια
Εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα
Θα πάρω φόρα
Το εννοώ
Θα πάρω φόρα και θα πέσω στο κενό
Κι έτσι όπως πέφτω, κάποια στιγμή
Θα δω εκείνη την Ιθάκη που 'χες πει
Και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω
Γιατί μέσα απ' τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω

Overall Meaning

The lyrics to "00" by Jolly Roger describe a state of emptiness and addiction to speed. The singer is addicted to nicotine, coffee, and hot women who don't give him any attention, and he and his friends have become freaked out by this lifestyle. The singer is aware that the cycle is repeating itself, and he is unable to give it the proper attention it deserves. The song describes a sense of anxiety and a feeling of disconnection from the world, with the singer feeling as if he's forgotten something important, but not knowing what it is.


Throughout the song, the singer seeks to find a solution to this emptiness and anxiety, but is unable to find one. He tries drinking wine, but it doesn't make him feel anything. He feels a void and is unable to explain what he is feeling. The song ends with a sense of hopelessness and despair, with the singer falling into the void, but finding a sense of joy and laughter as he falls.


Overall, the lyrics of "00" by Jolly Roger explore themes of addiction, anxiety and emptiness. The singer is trapped in a cycle of addiction and seeks a way out, but is unable to do so.


Line by Line Meaning

Εθισμένοι παθολογικά στην ταχυπαλμία
Addicted pathologically to the fast pace


Νικοτίνη, καφές και γυναίκες καυτές που δεν δίνουνε μία
Nicotine, coffee, and hot women who don't give anything


Οι δικοί μου έχουν φρικάρει κι εγώ στην γωνία
My own have freaked out and I'm in the corner


Δε δίνω την πρέπουσα σημασία
I don't give the proper importance


Αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται
Since history repeats itself


Η στιγμή που περνάει δε χάνεται
The moment that passes doesn't get lost


Μας κυνηγάει
It chases us


Τα παράσιτα στο ραδιόφωνο ακούγονται σαν παλαμάκια
The parasites on the radio sound like applause


Υποκλίνομαι στο κοινό μου
I bow to my audience


Θέλω να σε δω
I want to see you


Κάθε φορά που μιλάμε απομακρύνομαι και λίγο ακόμα
Every time we talk, I distance myself a little more


Θα 'πρεπε να 'σουν εδώ
You should have been here


που κάθε μας πρόταση τελειώνει με κόμμα
where every sentence ends with a comma


Τί μου συμβαίνει
What's happening to me


Ύπνος δεν με παίρνει
Sleep doesn't come to me


Για κάποιον λόγο αγωνιούσα, μα τον ξέχασα
For some reason I was anxious, but I forgot


Τώρα μου 'μειν' η αγωνία
Now only anxiety is left for me


Κι έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα
And so simply I overcame every fear


Ηρεμία
Calmness


Καμία όρεξη
No appetite


Καμία απόλαυση εδώ στην απομόνωση, καμία
No pleasure here in isolation, none


Πρόποση δεν πρόκειται να γίνει
Proposal is not going to happen


Που να υπόσχεται καλύτερες μέρες
Promising better days


Απλά θα πιω όσο κρασί μου 'χει απομείνει
I'll just drink the wine that's left for me


Δεν νιώθω τίποτα
I don't feel anything


Ή μάλλον όχι
Or rather not


Νιώθω ένα τίποτα, που τίποτα δεν νιώθει
I feel a nothingness, that feels like nothing


Ένα κενό που με στοιχειώνει απο μικρό
An emptiness that haunts me since I was little


Αλλόκοτο συναίσθημα
An odd feeling


Πού να σου εξηγώ
Where to explain it to you


Κάθε παιδί κάτι παθαίνει
Every child goes through something


κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακή
every afternoon on every Sunday


Ε, κάτι τέτοιο, πάνω-κάτω, μ' ενοχλεί
Well, something like that, up and down, bothers me


Καταλαβαίνεις
Do you understand


Σταμάτα να επιμένεις
Stop insisting


Δεν εξηγώ
I don't explain


Δεν εξηγείται
It can't be explained


Απλά κενό
Simply empty


Θα βρούμε λύση
We'll find a solution


Και αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα
And if we don't find it, we'll forget the problem


Απλά κενό
Simply empty


Απλά κενό
Simply empty


Μη με ρωτάς τί εννοώ
Don't ask me what I mean


κι αν το εννοώ
and if I mean it


Απλά κενό
Simply empty


Βάλε να πιω
Pour me a drink


Απλά κενό
Simply empty


Μαύρο εξώφυλλο, άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο
Black cover, white pages, gray landscape


Για μας τους δύο
For us two


Πες μου, αν είδες κάπου το παράθυρο
Tell me if you saw the window anywhere


Θέλω ν'ανασάνω, μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ
I want to breathe, but there's no fresh air here


Δεν είμαι εντάξει, μα όλα σε τάξη
I'm not okay, but everything is in order


Έχω το μόνιμο συναίσθημα, πως κάτι έχω ξεχάσει
I have the permanent feeling that I forgot something


Σου λέω δεν έχει φάση πια
I'm telling you, it doesn't make sense anymore


Ν' αρκούμαι στην ελπίδα ότι ό,τι νιώθω θα περάσει
To rely on hope that what I feel will pass


Κάτι μου λείπει· δεν είναι λίγοι
Something is missing; it's not a few


Αυτοί που νιώθουνε μ' εμάς την ίδια φρίκη
Those who feel the same horror with us


Τί να σου πω
What to tell you


Ένα κενό
An emptiness


Κάτι ανάμεσα σ'αυτό
Something in between


Που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη
That people often say joy and sorrow


Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας τάξανε
If that's how they ordered our Nirvana


Δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε
The games we bought aren't funny


Τα βαριέμαι κι αναρωτιέμαι
I'm bored and I wonder


Αν όσα λέω τα εννοώ
If I mean what I say


Ή αν τα λέω έτσι για να'χουμε να λέμε
Or if I say them just so we have something to say


Το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια
The window closed here for years


Εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα
Here every second seems like an hour


Θα πάρω φόρα
I will gain momentum


Το εννοώ
I mean it


Θα πάρω φόρα και θα πέσω στο κενό
I will gain momentum and fall into the void


Κι έτσι όπως πέφτω, κάποια στιγμή
And as I fall, at some point


Θα δω εκείνη την Ιθάκη που 'χες πει
I will see that Ithaca you talked about


Και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω
And before the fall ends, I will laugh


Γιατί μέσα απ' τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω
Because within my emptiness, I found what I wanted to reach




Lyrics © O/B/O DistroKid
Written by: Andreas Stromplos, Michail Alexandris

Lyrics Licensed & Provided by LyricFind
To comment on or correct specific content, highlight it

Most interesting comments from YouTube:

@aggelosferles3393

[Λίνα]
Εθισμένοι παθολογικά στην ταχυπαλμία
Νικοτίνη, καφές και γυναίκες καυτές που δεν δίνουνε μία
Οι δικοί μου έχουν φρικάρει κι εγώ στην γωνία
δε δίνω την πρέπουσα σημασία
αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται
Η στιγμή που περνάει δε χάνεται
Μας κυνηγάει!
Τα παράσιτα στο ραδιόφωνο ακούγονται σαν παλαμάκια
Υποκλίνομαι στο κοινό μου
Θέλω να σε δω
Κάθε φορά που μιλάμε απομακρύνομαι και λίγο ακόμα
Θα ‘πρεπε να ‘σουν εδώ
που κάθε μας πρόταση τελειώνει με κόμμα

[Πινόκιο]
Τί μου συμβαίνει;
Ύπνος δεν με παίρνει
Για κάποιον λόγο αγωνιούσα, μα τον ξέχασα
Τώρα μου ‘μειν’ η αγωνία
κι έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα
Ηρεμία!
Καμία όρεξη
Καμία απόλαυση εδώ στην απομόνωση, καμία
πρόποση δεν πρόκειται να γίνει
που να υπόσχεται καλύτερες μέρες
Απλά θα πιω όσο κρασί μου ‘χει απομείνει
Δεν νιώθω τίποτα...
Ή μάλλον όχι
Νιώθω ένα τίποτα, που τίποτα δεν νιώθει
Ένα κενό που με στοιχειώνει απο μικρό
Αλλόκοτο συναίσθημα
Πού να σου εξηγώ;
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει
κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακή
Ε, κάτι τέτοιο, πάνω-κάτω, μ’ ενοχλεί
Καταλαβαίνεις;
Σταμάτα να επιμένεις
Δεν εξηγώ
Δεν εξηγείται
Απλά κενό
Θα βρούμε λύση
Και αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα
Απλά κενό
Απλά κενό...
[Anima]
Μη με ρωτάς τί εννοώ
κι αν το εννοώ
Απλά κενό. (Βάλε να πιω)
Απλά κενό
Μαύρο εξώφυλλο, άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο
Για μας τους δύο
Πες μου, αν είδες κάπου το παράθυρο
θέλω ν’ανασάνω μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ
Δεν είμαι εντάξει, μα όλα σε τάξη
Έχω το μόνιμο συναίσθημα, πως κάτι έχω ξεχάσει
Σου λέω δεν έχει φάση πια
ν’ αρκούμαι στην ελπίδα ότι ό,τι νιώθω θα περάσει
Κάτι μου λείπει· δεν είναι λίγοι
αυτοί που νιώθουνε μ’εμάς την ίδια φρίκη
Τί να σου πω; Ένα κενό
Κάτι ανάμεσα σ’αυτό
που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας τάξανε
δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε
Τα βαριέμαι κι αναρωτιέμαι
αν όσα λέω τα εννοώ
ή αν τα λέω έτσι για να’χουμε να λέμε
Το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια
Εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα
Θα πάρω φόρα· το εννοώ
Θα πάρω φόρα και θα πέσω στο κενό
Κι έτσι όπως πέφτω, κάποια στιγμή
θα δω εκείνη την Ιθάκη που’χες πει
και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω
γιατί μέσα απ’τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω...



@PRASINOFANARI

Τί μου συμβαίνει;
Ύπνος δεν με παίρνει
Για κάποιον λόγο αγωνιούσα, μα τον ξέχασα
Τώρα μου ‘μειν’ η αγωνία
κι έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα
Ηρεμία!
Καμία όρεξη
Καμία απόλαυση εδώ στην απομόνωση, καμία
πρόποση δεν πρόκειται να γίνει
που να υπόσχεται καλύτερες μέρες
Απλά θα πιω όσο κρασί μου ‘χει απομείνει
Δεν νιώθω τίποτα...
Ή μάλλον όχι
Νιώθω ένα τίποτα, που τίποτα δεν νιώθει
Ένα κενό που με στοιχειώνει απο μικρό
Αλλόκοτο συναίσθημα
Πού να σου εξηγώ;
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει
κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακη
Ε, κάτι τέτοιο, πάνω-κάτω, μ’ ενοχλεί
Καταλαβαίνεις;
Σταμάτα να επιμένεις
Δεν εξηγώ
Δεν εξηγείται
Απλά κενό
Θα βρούμε λύση
Και αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα
Απλά κενό
Απλά κενό...
Μη με ρωτάς τί εννοώ
κι αν το εννοώ
Απλά κενό. (Βάλε να πιω)
Απλά κενό
Μαύρο εξώφυλλο, άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο
Για μας τους δύο
Πες μου, αν είδες κάπου το παράθυρο
θέλω ν’ανασάνω μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ
Δεν είμαι εντάξει, μα όλα σε τάξη
Έχω το μόνιμο συναίσθημα, πως κάτι έχω ξεχάσει
Σου λέω δεν έχει φάση πια
ν’ αρκούμαι στην ελπίδα ότι ό,τι νιώθω θα περάσει
Κάτι μου λείπει· δεν είναι λίγοι
αυτοί που νιώθουνε μ’εμάς την ίδια φρίκη
Τί να σου πω; Ένα κενό
Κάτι ανάμεσα σ’αυτό
που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας τάξανε
δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε
Τα βαριέμαι κι αναρωτιέμαι
αν όσα λέω τα εννοώ
ή αν τα λέω έτσι για να’χουμε να λέμε
Το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια
Εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα
Θα πάρω φόρα· το εννοώ
Θα πάρω φόρα και θα πέσω στο κενό
Κι έτσι όπως πέφτω, κάποια στιγμή
θα δω εκείνη την Ιθάκη που’χες πει
και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω
γιατί μέσα απ’τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω...



@MarIna-sc8ds

Τι μου συμβαίνει; ύπνος δεν με παίρνει, για κάποιον λόγο αγωνιούσα μα τον ξέχασα, τώρα μου έμεινε αγωνία και έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα ηρεμία.
Καμία όρεξη καμία απόλαυση εδώ στη απομόνωση καμία, πρόποση δεν πρόκειται να γίνει που να υπόσχεται καλύτερες μέρες απλά θα πιω όσο κρασί μου έχει απομείνει.
Δεν νιώθω τίποτα, ή μάλλον όχι νιώθω ένα τίποτα που τίποτα δεν νιώθει, ένα κενό που με στοιχειώνει από μικρό, αλλόκοτο συναίσθημα που να σου εξηγώ.
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακή ή κάτι τέτοιο πάνω-κάτω με ενοχλεί καταλαβαίνεις; σταμάτα να επιμένεις δεν εξηγώ δεν εξηγείται, απλά κενό θα βρούμε λύση, κι'αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα.
Απλά κενό, απλά κενό μη με ρωτάς τι εννοώ κι'αν το εννοώ, απλά κενό βάλε να πιω απλά κενό.

Μαύρο εξώφυλλο άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο για μας του δύο πες μου αν είδες κάπου το παράθυρο θέλω να ανασάνω μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ. Δεν είμαι εντάξει 'βαλαν σε τάξη, έχω το μόνιμο συναίσθημα πως κάτι έχω ξεχάσει σου λέω δεν έχει πια να αρκούμαι στην ελπίδα το ότι νιώθω θα περάσει.
Κάτι μου λείπει, δεν είναι λίγοι, αυτοί που νιώθουνε με μας την ίδια φρίκη τι να σου πω ένα κενό κάτι ανάμεσα σ'αυτό που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη.
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας ταξανε δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε, τα βαριέμαι και αναρωτιέμαι αν όσα λέω τα εννοώ ή αν τα λέω έτσι για να 'χουμε να λέμε το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με αιώνα,
θα πάρω φορά το εννοώ, θα πάρω φορά και θα πέσω στο κενό, και έτσι όπως πέφτω κάποια στιγμή θα δω εκείνη την Ιθάκη που είχες πει και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω γιατί μέσα απ'τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω!



All comments from YouTube:

@aggelosferles3393

[Λίνα]
Εθισμένοι παθολογικά στην ταχυπαλμία
Νικοτίνη, καφές και γυναίκες καυτές που δεν δίνουνε μία
Οι δικοί μου έχουν φρικάρει κι εγώ στην γωνία
δε δίνω την πρέπουσα σημασία
αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται
Η στιγμή που περνάει δε χάνεται
Μας κυνηγάει!
Τα παράσιτα στο ραδιόφωνο ακούγονται σαν παλαμάκια
Υποκλίνομαι στο κοινό μου
Θέλω να σε δω
Κάθε φορά που μιλάμε απομακρύνομαι και λίγο ακόμα
Θα ‘πρεπε να ‘σουν εδώ
που κάθε μας πρόταση τελειώνει με κόμμα

[Πινόκιο]
Τί μου συμβαίνει;
Ύπνος δεν με παίρνει
Για κάποιον λόγο αγωνιούσα, μα τον ξέχασα
Τώρα μου ‘μειν’ η αγωνία
κι έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα
Ηρεμία!
Καμία όρεξη
Καμία απόλαυση εδώ στην απομόνωση, καμία
πρόποση δεν πρόκειται να γίνει
που να υπόσχεται καλύτερες μέρες
Απλά θα πιω όσο κρασί μου ‘χει απομείνει
Δεν νιώθω τίποτα...
Ή μάλλον όχι
Νιώθω ένα τίποτα, που τίποτα δεν νιώθει
Ένα κενό που με στοιχειώνει απο μικρό
Αλλόκοτο συναίσθημα
Πού να σου εξηγώ;
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει
κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακή
Ε, κάτι τέτοιο, πάνω-κάτω, μ’ ενοχλεί
Καταλαβαίνεις;
Σταμάτα να επιμένεις
Δεν εξηγώ
Δεν εξηγείται
Απλά κενό
Θα βρούμε λύση
Και αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα
Απλά κενό
Απλά κενό...
[Anima]
Μη με ρωτάς τί εννοώ
κι αν το εννοώ
Απλά κενό. (Βάλε να πιω)
Απλά κενό
Μαύρο εξώφυλλο, άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο
Για μας τους δύο
Πες μου, αν είδες κάπου το παράθυρο
θέλω ν’ανασάνω μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ
Δεν είμαι εντάξει, μα όλα σε τάξη
Έχω το μόνιμο συναίσθημα, πως κάτι έχω ξεχάσει
Σου λέω δεν έχει φάση πια
ν’ αρκούμαι στην ελπίδα ότι ό,τι νιώθω θα περάσει
Κάτι μου λείπει· δεν είναι λίγοι
αυτοί που νιώθουνε μ’εμάς την ίδια φρίκη
Τί να σου πω; Ένα κενό
Κάτι ανάμεσα σ’αυτό
που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας τάξανε
δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε
Τα βαριέμαι κι αναρωτιέμαι
αν όσα λέω τα εννοώ
ή αν τα λέω έτσι για να’χουμε να λέμε
Το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια
Εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα
Θα πάρω φόρα· το εννοώ
Θα πάρω φόρα και θα πέσω στο κενό
Κι έτσι όπως πέφτω, κάποια στιγμή
θα δω εκείνη την Ιθάκη που’χες πει
και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω
γιατί μέσα απ’τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω...

@way3_klmt150

pos athroni etsi h lina

@iraetsiapla

Η Ιστορια παντα επαναλαμβανεται...
Η στιγμη που περναει, δεν χανεται...
Μας κυνηγαει...

@PRASINOFANARI

Τί μου συμβαίνει;
Ύπνος δεν με παίρνει
Για κάποιον λόγο αγωνιούσα, μα τον ξέχασα
Τώρα μου ‘μειν’ η αγωνία
κι έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα
Ηρεμία!
Καμία όρεξη
Καμία απόλαυση εδώ στην απομόνωση, καμία
πρόποση δεν πρόκειται να γίνει
που να υπόσχεται καλύτερες μέρες
Απλά θα πιω όσο κρασί μου ‘χει απομείνει
Δεν νιώθω τίποτα...
Ή μάλλον όχι
Νιώθω ένα τίποτα, που τίποτα δεν νιώθει
Ένα κενό που με στοιχειώνει απο μικρό
Αλλόκοτο συναίσθημα
Πού να σου εξηγώ;
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει
κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακη
Ε, κάτι τέτοιο, πάνω-κάτω, μ’ ενοχλεί
Καταλαβαίνεις;
Σταμάτα να επιμένεις
Δεν εξηγώ
Δεν εξηγείται
Απλά κενό
Θα βρούμε λύση
Και αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα
Απλά κενό
Απλά κενό...
Μη με ρωτάς τί εννοώ
κι αν το εννοώ
Απλά κενό. (Βάλε να πιω)
Απλά κενό
Μαύρο εξώφυλλο, άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο
Για μας τους δύο
Πες μου, αν είδες κάπου το παράθυρο
θέλω ν’ανασάνω μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ
Δεν είμαι εντάξει, μα όλα σε τάξη
Έχω το μόνιμο συναίσθημα, πως κάτι έχω ξεχάσει
Σου λέω δεν έχει φάση πια
ν’ αρκούμαι στην ελπίδα ότι ό,τι νιώθω θα περάσει
Κάτι μου λείπει· δεν είναι λίγοι
αυτοί που νιώθουνε μ’εμάς την ίδια φρίκη
Τί να σου πω; Ένα κενό
Κάτι ανάμεσα σ’αυτό
που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας τάξανε
δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε
Τα βαριέμαι κι αναρωτιέμαι
αν όσα λέω τα εννοώ
ή αν τα λέω έτσι για να’χουμε να λέμε
Το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια
Εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα
Θα πάρω φόρα· το εννοώ
Θα πάρω φόρα και θα πέσω στο κενό
Κι έτσι όπως πέφτω, κάποια στιγμή
θα δω εκείνη την Ιθάκη που’χες πει
και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω
γιατί μέσα απ’τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω...

@throneoftragedy

Πρεπει αυτο το αριστουργημα να κυκλοφορησει σε βινυλιο ή/και σε κασσετα καποια στιγμη

@MeRiJohnny

throneoftragedy έστω απλά να έβγαιναν κι άλλες κόπιες σε CD.

@alorsattique

2024

@ΕιρήνηΑλεξίου-χ8γ

Αυτό το κομμάτι λέει όλα όσα δεν μπορώ να πω εγώ εδω και τοσα χρόνια

@enaduotriapigastinkiria6852

η στιγμή που περνάει δεν χάνεται, μας κυνηγάει

@MarIna-sc8ds

Τι μου συμβαίνει; ύπνος δεν με παίρνει, για κάποιον λόγο αγωνιούσα μα τον ξέχασα, τώρα μου έμεινε αγωνία και έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα ηρεμία.
Καμία όρεξη καμία απόλαυση εδώ στη απομόνωση καμία, πρόποση δεν πρόκειται να γίνει που να υπόσχεται καλύτερες μέρες απλά θα πιω όσο κρασί μου έχει απομείνει.
Δεν νιώθω τίποτα, ή μάλλον όχι νιώθω ένα τίποτα που τίποτα δεν νιώθει, ένα κενό που με στοιχειώνει από μικρό, αλλόκοτο συναίσθημα που να σου εξηγώ.
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακή ή κάτι τέτοιο πάνω-κάτω με ενοχλεί καταλαβαίνεις; σταμάτα να επιμένεις δεν εξηγώ δεν εξηγείται, απλά κενό θα βρούμε λύση, κι'αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα.
Απλά κενό, απλά κενό μη με ρωτάς τι εννοώ κι'αν το εννοώ, απλά κενό βάλε να πιω απλά κενό.

Μαύρο εξώφυλλο άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο για μας του δύο πες μου αν είδες κάπου το παράθυρο θέλω να ανασάνω μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ. Δεν είμαι εντάξει 'βαλαν σε τάξη, έχω το μόνιμο συναίσθημα πως κάτι έχω ξεχάσει σου λέω δεν έχει πια να αρκούμαι στην ελπίδα το ότι νιώθω θα περάσει.
Κάτι μου λείπει, δεν είναι λίγοι, αυτοί που νιώθουνε με μας την ίδια φρίκη τι να σου πω ένα κενό κάτι ανάμεσα σ'αυτό που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη.
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας ταξανε δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε, τα βαριέμαι και αναρωτιέμαι αν όσα λέω τα εννοώ ή αν τα λέω έτσι για να 'χουμε να λέμε το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με αιώνα,
θα πάρω φορά το εννοώ, θα πάρω φορά και θα πέσω στο κενό, και έτσι όπως πέφτω κάποια στιγμή θα δω εκείνη την Ιθάκη που είχες πει και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω γιατί μέσα απ'τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω!

More Comments

More Versions