Ortaçgil released his first single, titled Anlamsız (Meaningless) while he was studying chemical engineering at the Istanbul University. In 1974, he released his first album, titled Benimle Oynar Misin (Would You Play with Me?). He married after releasing this album and concentrated on his family for the next ten years while working as a chemical engineer.
Afterwards, he began collaborating with another prominent Turkish singer-songwriter Fikret Kızılok. This collaboration resulted in the album Pencere Önü Çiçeği (The Flower in Front of the Window) released in 1986. Four years later he released his first solo work after sixteen years: 2. Perde (Second Act), which was followed by Oyuna Devam (Keep On Playing) a year later. In 2000, a tribute album; Bülent Ortaçgil İçin Söylenmiş Bülent Ortaçgil Şarkıları (Bulent Ortacgil Songs, Sung for Bulent Ortacgil) was released with the collaboration of various popular artists. This album remains the first and only tribute album in Turkey made for an artist who is still alive.
Memurun Şarkısı
Bülent Ortaçgil Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
Hep aynı şerkıyı söylemekten bıkkın
Bir masanın kenarları gibi,buluşmazmışız öyle derler
Oysa bütün masalarda dört köşe var
Umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var..
Salı,çarşamba çok uzun..Salı ,çarşamba sonsuz
Hiçbir işe yaramazlar sensiz
Oysa bütün yapraklar aynı kökten çıkar
Umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var..
Perşembe kadar güzelsin,perşembe kadar hızlı
Her daim bir cümbüş arasında gizli
Bir yıldızın köşeleri kadar,uzakmışız öyle derler
Oysa yakından bakınca yıldızlar yuvarlaktırlar
Umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var..
Cumartesi,cumartesi sanki bir kış sonrası
Küçük renkli bir sofrada,sabah kahvaltısı
Bir katarın vagonları gibi özelmişiz öyle derler
Oysa bütün vagonlar aynı raydan gider
Umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var..
Her son bir umuttur,her başlangıç bir kuşku
Eğer günlerden pazarsa,arife keyfi
Bir meyvanın çekirdeği gibi atılmışız öyle derler
Oysa yaşam meyvadan değil çekirdekten çıkar
Umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var...
The song "Memurun Şarkısı" by Bülent Ortaçgil reflects the monotony and lack of meaning in the life of a bureaucrat. The lyrics describe the days of the week and the emotions they evoke in the singer. The song starts with Monday, which is described as cruel and depressing, as the singer is tired of singing the same old song. The feeling of the day is described as indifferent and unfeeling.
Tuesday and Wednesday are portrayed as long and endless, with no meaning or purpose without the singer. The day is compared to the leaves of a tree, saying that they are free, but actually, all leaves come from the same root. Thus, life is meaningless without change and uniqueness.
Thursday is described as beautiful and fast, with a hint of happiness, even though it is still dissatisfying. The feeling of the day is likened to the corners of a star, and it is distant when viewed from afar, but it is round when closer. Thus, life is different from the lens one looks through.
Saturday is seen as a small colorful breakfast table, with the singer feeling special and important. However, the day is analogous to train carriages, which are all the same and move on the same track. The song concludes on Sunday, which is observed as a hopeful day, where every ending comes with a new beginning.
Overall, the song portrays the boredom and meaninglessness of bureaucratic life. It emphasizes the importance of individuality, and highlights the monotony and similarity of everyday life.
Line by Line Meaning
Pazartesi acımasız,pazartesi sıkkın
Monday is cruel and depressing
Hep aynı şerkıyı söylemekten bıkkın
Tired of singing the same song all the time
Bir masanın kenarları gibi,buluşmazmışız öyle derler
Said to be like the edges of a table, we never meet
Oysa bütün masalarda dört köşe var
Yet in every story there are four corners
Umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var..
Days without hope or care, a certain obliviousness in the eyes
Salı,çarşamba çok uzun..Salı ,çarşamba sonsuz
Tuesday, Wednesday are very long... Tuesday, Wednesday are endless
Hiçbir işe yaramazlar sensiz
They are useless without you
Bir ağacın yaprakları gibi,özgürmüşüz öyle derler
Said to be like the leaves of a tree, we are free
Oysa bütün yapraklar aynı kökten çıkar
Yet all leaves come from the same root
Perşembe kadar güzelsin,perşembe kadar hızlı
You are beautiful until Thursday, fast until Thursday
Her daim bir cümbüş arasında gizli
Always hidden within a revelry
Bir yıldızın köşeleri kadar,uzakmışız öyle derler
Said to be as far apart as the corners of a star
Oysa yakından bakınca yıldızlar yuvarlaktırlar
Yet when you look closely, stars are round
Cumartesi,cumartesi sanki bir kış sonrası
Saturday, Saturday feels like after winter
Küçük renkli bir sofrada,sabah kahvaltısı
Breakfast on a small colorful table
Bir katarın vagonları gibi özelmişiz öyle derler
Said to be special like the cars of a train
Oysa bütün vagonlar aynı raydan gider
Yet all cars of a train move on the same track
Her son bir umuttur,her başlangıç bir kuşku
Every ending is a hope, every beginning is a doubt
Eğer günlerden pazarsa,arife keyfi
If it's Sunday, there's a feeling of anticipation
Bir meyvanın çekirdeği gibi atılmışız öyle derler
Said to be thrown away like a fruit seed
Oysa yaşam meyvadan değil çekirdekten çıkar
Yet life springs not from the fruit, but from the seed
Umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var...
Days without hope or care, a certain obliviousness in the eyes
Contributed by Hailey N. Suggest a correction in the comments below.
@suhendan_
Ne hoş sözleri varmış
@yilmazgurbuz7454
bize ait olan tek şarkı...657 liler adına saolasın bülent abiiii :)
@TheCelonia
mükemmel