Vrijgezel
Boudewijn de Groot Lyrics


Jump to: Overall Meaning ↴  Line by Line Meaning ↴

Er was een tijd voor ik jou kende
dat ik leeg maar vol ellende
vloekend op de hele bende
in een kroeg te wachten zat
tot het meisje van mijn dromen
op een dag voorbij zou komen.
En ik liet mijn tranen stromen
als ik weer een kater had.

En dat mijn geliefde vrienden
waarmee ik de muzen diende
en geen rooie cent verdiende
ook al had ik nee gezegd
's avonds aan kwamen gelopen
om een praatje aan te knopen
en dan 's morgens straal bezopen
op de stoep werden gelegd.

Er was een tijd dat ik het meeste
te vertellen had op feesten
waar ik met verlichte geesten
vaak de politiek besprak.
Waarin wij ons nooit vergisten,
mensen die het beter wisten,
waren allemaal fascisten
die het aan verstand ontbrak.

Toen ik naar mijn navel staarde
en mij communist verklaarde
en met alle andere baarden
op de bom te wachten zat.
Toen die maar niet wilde vallen
hoorde men al spoedig lallen
en we lagen met zijn allen
wereldvredig op de mat.

In die tijd kon ik de vrouwen
met een kennersoog beschouwen
en ik wilde nimmer trouwen,
want dat kwam me niet van pas.
'k Wilde enkel samenwonen
met een zwartgeklede schone
om de burgerij te tonen
hoe ruimdenkend ik wel was.

Maar het was niet te vermijden
dat ik eenzaam was bij tijden
zodat ik vertwijfeld vrijde
met een meisje van ballet.
Elke schoonheid snel verdorde
's morgens bij het wakker worden
met de peuken op de borden
en de kruimels in het bed.

Op een dag kwam ik jou tegen,
lief en klein en zo verlegen,
druipend in de lenteregen
in de grote vreemde stad.
Jij wist niets van provoceren
en je wilde me bekeren
en ik liet me alles leren
als ik maar jouw liefde had.

Nu zit ik de krant te lezen
en een burgerman te wezen.
'k Hoef geen honger meer te vrezen
maar toch denk ik soms met spijt
aan de tijd voor ik jou kende,
aan de vrolijke ellende,




aan de artistieke bende
van de goede oude tijd

Overall Meaning

The lyrics of "Vrijgezel" by Boudewijn de Groot reflect a nostalgic sentiment of the singer towards his past life as a single man without responsibilities or commitments. The verses describe his former existence as a struggling artist, spending his days in bars waiting for the girl of his dreams to appear and drowning his sorrows in alcohol. He reminisces about the times he spent with his friends, discussing politics and philosophizing, feeling superior to those who did not share their enlightened views. The singer also depicts his failed relationships with women, seeking temporary pleasure and avoiding commitment.


However, the song's tone changes as the singer recounts the moment when he meets his current love interest in the form of a small and shy girl caught in the rain. From that moment on, the singer's life becomes more settled and secure, but he also acknowledges his nostalgia for the past as he sits and reads the newspaper, thinking back on the artistic and carefree lifestyle he once had.


Overall, "Vrijgezel" is a poignant portrayal of how the singer's past romantic relationships and artistic pursuits have led him to a sense of yearning, whereas his current relationship with his lover is portrayed as stable and consistent.


Line by Line Meaning

Er was een tijd voor ik jou kende
There was a time before I met you


dat ik leeg maar vol ellende
When I was empty but full of misery


vloekend op de hele bende
Cursing at everyone


in een kroeg te wachten zat
Waiting in a pub


tot het meisje van mijn dromen
Until the girl of my dreams


op een dag voorbij zou komen.
Would pass by one day.


En ik liet mijn tranen stromen
And I let my tears flow


als ik weer een kater had.
When I had another hangover.


En dat mijn geliefde vrienden
And my beloved friends


waarmee ik de muzen diende
With whom I served the muses


en geen rooie cent verdiende
And didn't earn a penny


ook al had ik nee gezegd
Even though I had said no


's avonds aan kwamen gelopen
Came walking in the evening


om een praatje aan te knopen
To strike up a conversation


en dan 's morgens straal bezopen
And then completely drunk in the morning


op de stoep werden gelegd.
Were laid out on the pavement.


Er was een tijd dat ik het meeste
There was a time when I had the most


te vertellen had op feesten
To talk about at parties


waar ik met verlichte geesten
Where I was with enlightened minds


vaak de politiek besprak.
Often discussing politics.


Waarin wij ons nooit vergisten,
Where we never made mistakes,


mensen die het beter wisten,
People who knew better,


waren allemaal fascisten
Were all fascists


die het aan verstand ontbrak.
Who lacked intelligence.


Toen ik naar mijn navel staarde
When I gazed at my navel


en mij communist verklaarde
And declared myself a communist


en met alle andere baarden
And with all the other bearded ones


op de bom te wachten zat.
Waited for the bomb to come.


Toen die maar niet wilde vallen
When it kept refusing to fall


hoorde men al spoedig lallen
One could soon hear babbling


en we lagen met zijn allen
And we all lay down


wereldvredig op de mat.
In peaceful harmony on the floor.


In die tijd kon ik de vrouwen
In those days, I knew women


met een kennersoog beschouwen
With a connoisseur eye


en ik wilde nimmer trouwen,
And I never wanted to get married,


want dat kwam me niet van pas.
Because it didn't suit me.


'k Wilde enkel samenwonen
I only wanted to cohabit


met een zwartgeklede schone
With a dark-dressed beauty


om de burgerij te tonen
To show the bourgeoisie


hoe ruimdenkend ik wel was.
How open-minded I was.


Maar het was niet te vermijden
But it was unavoidable


dat ik eenzaam was bij tijden
That I was lonely at times


zodat ik vertwijfeld vrijde
So that I despairingly had sex


met een meisje van ballet.
With a girl from ballet.


Elke schoonheid snel verdorde
Each beauty quickly faded


's morgens bij het wakker worden
In the morning when I woke up


met de peuken op de borden
With cigarette butts on the plates


en de kruimels in het bed.
And the crumbs in the bed.


Op een dag kwam ik jou tegen,
One day I met you,


lief en klein en zo verlegen,
Sweet and small and so shy,


druipend in de lenteregen
Dripping in the spring rain


in de grote vreemde stad.
In the big, foreign city.


Jij wist niets van provoceren
You knew nothing of provoking


en je wilde me bekeren
And you wanted to convert me


en ik liet me alles leren
And I let myself be taught everything


als ik maar jouw liefde had.
As long as I had your love.


Nu zit ik de krant te lezen
Now I'm reading the newspaper


en een burgerman te wezen.
And being a middle-class man.


'k Hoef geen honger meer te vrezen
I no longer fear hunger


maar toch denk ik soms met spijt
But I still think with regret sometimes


aan de tijd voor ik jou kende,
Of the time before I met you,


aan de vrolijke ellende,
Of the joyful misery,


aan de artistieke bende
Of the artistic gang


van de goede oude tijd.
Of the good old days.




Contributed by Sydney W. Suggest a correction in the comments below.
To comment on or correct specific content, highlight it

Genre not found
Artist not found
Album not found
Song not found
Comments from YouTube:

foofightingGang

wie niets weet, kan zich nooit vergissen geweldige uitspraak xD mooie verwijzingen idd^^

Zazo Meijs

Het filmpje is echt helemaal geweldig, prachtig gemaakt en klopt perfect.

Richard B

geweldig nummer inderdaad!

Jelmer Wolterink

Haha prachtig :-D Vooral die gitaar tussendoor!

Rob Vogels

Prachtig gemaakt. Complimenten

Sandra

Mooi gedaan dat filmpje!!!

Alfred Driessen

gaaf gemaakt !

michelrpg

straalbezopen en dan de koningin met dr glas. BRILJANT. Leuk bedacht, echt waar :). Dit zou je ook moeten doen bij het nummer "Strand".

WebGremlin

erg leuk filmpje!

Alfred Schütz

hahaha geniaal

More Comments