Zij won vele prijzen, waaronder de Gouden Harp (2006).
Shows
1000 & 1 dag 2004 / 2005
Lustrum 2003
Badwater 2000
Miss Kaandorp, de musical 1998
En vliegwerk 1997
Chez Marcanti Plaza 1995
Kunst 1992
Brigitte Kaandorp 2 1990
Kouwe drukte 1989
Laat mij maar even 1986
Waar gaat zij helemaal alleen heen 1985
Brigitte Kaandorp 1 1982
Discografie
*Liedjes uit 1000&1 dag
*Als de Hefst je over valt
*Brigitte De Musical
*Chez Marcanti Plaza
*Vliegwerk
*Kaandorp Zingt
*Kouwe Drukte
*Kunst
*Laat Mij Maar Even
*Theaterdoos
*Waar Gaat Zij Helemaal Alleen Heen
*Badwater
Films
Babs
hotel
Brigitte Kaandorp Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
Ik lig al uren naast je op het bed
Ik rook van jou zo'n vieze sigaret
Buiten hoor ik vreemde straatgeluiden
Een of andere late nachtclub sluit
Toeterende auto's, mensen roepen
Lichtreclame knippert aan en uit
Door de dunne stof van de gordijnen
Komt het niet te stuiten neonlicht
Het beschijnt de vaalgebloemde muren
En jouw vredig slapende gezicht
Ik ken zo goed je hoofd, je neus, je slapen
Ik ken je oren, je gesloten ogen
En je lippen wijken van elkaar
Maar hoe langer ik naar je blijf kijken
Des te vreemder wordt dan je gezicht
Lijnen worden steeds maar onbekender
In verwarring loop ik door de kamer
Ik kijk eens naar de vreemde in het bed
Hij ligt daar zo argeloos te slapen
Waar heb ik mijn koffers neergezet
Zachtjes schiet ik kleren aan en schoenen
Naast twee blote voeten bij het einde
Ligt vertrouwd mijn eigen regenjas
In het schemer laat ik iemand achter
Naar de metro, diep onder de grond
The song "Hotel" by Brigitte Kaandorp depicts a scene of a couple lying in bed in a hotel room at 4am in the morning. The singer has been lying there for hours next to her partner who is smoking a cigarette, which she finds disgusting. She hears the sounds of a nearby late-night nightclub closing and the street noise outside, with cars honking and people shouting. Through the thin fabric of the curtains, neon lights can be seen flashing, illuminating the walls and the sleeping face of her partner.
As the singer continues to look at her partner, their face begins to look more and more unfamiliar to her, despite the fact that she knows every detail of their face. The lines on their face become more unrecognizable, causing her to become confused and disoriented. She begins to question her own identity as she is overcome with the realization of how much she doesn't know about her partner or their relationship.
The song touches on themes of disconnection, disorientation, and realization of how we never fully know another person, even those closest to us. The hotel room, a transient and anonymous space, serves as a metaphor for the transience and anonymity of relationships.
Line by Line Meaning
'T Is nu al weer vier uur in de morgen
It is already four in the morning
Ik lig al uren naast je op het bed
I have been lying next to you on the bed for hours
Ik rook van jou zo'n vieze sigaret
I smell a gross cigarette from you
Buiten hoor ik vreemde straatgeluiden
I hear strange street noises outside
Een of andere late nachtclub sluit
A late night club is closing
Toeterende auto's, mensen roepen
Cars honking, people shouting
Lichtreclame knippert aan en uit
Neon lights flicker on and off
Door de dunne stof van de gordijnen
Through the thin fabric of the curtains
Komt het niet te stuiten neonlicht
The unstoppable neon light comes through
Het beschijnt de vaalgebloemde muren
It illuminates the drab flowered walls
En jouw vredig slapende gezicht
And your peacefully sleeping face
Ik ken zo goed je hoofd, je neus, je slapen
I know your head, your nose, your temples so well
Ik ken je oren, je gesloten ogen
I know your ears and your closed eyes
En je lippen wijken van elkaar
And your lips part slightly
Maar hoe langer ik naar je blijf kijken
But the longer I look at you
Des te vreemder wordt dan je gezicht
The stranger your face becomes
Lijnen worden steeds maar onbekender
Lines become more unfamiliar
In verwarring loop ik door de kamer
In confusion, I walk through the room
Ik kijk eens naar de vreemde in het bed
I look at the stranger in the bed
Hij ligt daar zo argeloos te slapen
He sleeps there so unsuspectingly
Waar heb ik mijn koffers neergezet
Where did I put my suitcases?
Zachtjes schiet ik kleren aan en schoenen
I quietly put on clothes and shoes
Naast twee blote voeten bij het einde
Next to two bare feet at the end
Ligt vertrouwd mijn eigen regenjas
My own raincoat lies familiarly
In het schemer laat ik iemand achter
In the dim light, I leave someone behind
Naar de metro, diep onder de grond
To the subway, deep underground
Writer(s): ROB ROBERT BOKUM TEN, BRIGITTE KAANDORP
Contributed by Jasmine M. Suggest a correction in the comments below.