She was born as Jacoba Adriana Hollestelle in Den Haag, The Netherlands in 1937. She made her solo debut in the KRO radio show Springplank, where she sang French chansons. After her show at the Belgian Festival of Knokke of 1961, she was given a record deal. In 1964 she got her own television show.
In 1965 she entered the Eurovision Song Festival for the Netherlands. With the song 't Is genoeg she ended at the 11th place. A year later she had her first hit Ik ben gelukkig zonder jou. In 1974 she switched to a different record company and had two big hits with Roosje m'n roosje and Sjakie van de hoek.
In 1976 she won an Edison award and a Golden Harp for the album Zo wil ik leven.
In 1979 she was elected 'Woman of the year' and in 1993 she went gold for her album 14 Grootste Hits Van Conny Vandenbos.
During the 90s she was the hostess of various radio shows.
Conny Vandenbis died on sunday 7 april 2002, only 2 weeks after hearing she had lung cancer.
In Den Haag is een laan
Conny Vandenbos Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
'k Nam de trein met mijn zoon
Want dat wou ie zo graag
Waar ik als kind had gewoond
Moest een keertje vertoond
En dat was in Den Haag
In de tram naar die laan
Keek ik stil uit het raam
Hij vroeg zijn we d'are gauw
En ik zei per abuis
Bijna thuis
refr.:
In Den Haag is een laan, zo vreemd en ongewoon
Ik heb er laatst gestaan met m'n zoon
Ik wou het nog eens zien, dat huis op nummer tien van toen
Toen was het een paleis, maar nu opeens niet meer
Zo nietig en zo grijs, niet als weleer
En ook die dooie deur was niet die mooie deur van toen
Ik stond daar verdwaasd
Maar mijn zoon keek verbaasd
Naar dat Haagse perceel
Toen hij zei wat ik zei
Toen ik klein was als hij
Wat een kasteel
Ook al was het niet waar
Ik streelde z'n haar
En zei we gaan maar gauw
Ik pakte z'n hand
We zochten het strand
En de hemel was blauw
refr.(2x)
The song "In Den Haag is een laan" by Conny Vandenbos is about a journey she takes with her son to see the street where she grew up in The Hague. She and her son board a train to go to The Hague, and her son is eager to see the street where she lived as a child. They board a tram to go to the street, and Conny looks out the window silently while her son tugs at her sleeve, asking if they're there yet. She accidentally tells him they're almost there when they're not, and when they eventually arrive, Conny is filled with nostalgia as she realizes how small and grey the house on the once-grand street looks now.
The lyrics reflect the bittersweet emotions many feel when revisiting their childhood homes after many years. The place that once seemed grand and magical in our memories can appear small and insignificant years later. This is reflected in the lyrics when Conny describes the house on the street as a palace in the past, but now it's not even remotely close. Despite this, Conny still cherishes the memories and uses the experience to bond with her son, who is in awe of the street where she once lived.
Line by Line Meaning
Het begon zo gewoon
The story started off in a very ordinary manner
'k Nam de trein met mijn zoon
I took the train with my son
Want dat wou ie zo graag
Because it was something he really wanted to do
Waar ik als kind had gewoond
To the place where I used to live as a child
Moest een keertje vertoond
We had to go visit it once
En dat was in Den Haag
And that place was in Den Haag
In de tram naar die laan
In the tram on our way to that street
Keek ik stil uit het raam
I quietly looked out the window
M'n zoon trok aan m'n mouw
My son pulled at my sleeve
Hij vroeg zijn we d'are gauw
He asked if we would be there soon
En ik zei per abuis
And I said by mistake
Bijna thuis
Almost home
refr.:
In Den Haag is een laan, zo vreemd en ongewoon
Ik heb er laatst gestaan met m'n zoon
Ik wou het nog eens zien, dat huis op nummer tien van toen
Toen was het een paleis, maar nu opeens niet meer
Zo nietig en zo grijs, niet als weleer
En ook die dooie deur was niet die mooie deur van toen
Chorus: There's a strange and unusual street in Den Haag
I was there recently with my son
I wanted to see that house on number ten from before
It used to be a palace, but now it's suddenly not
So small and gray, not like before
And even the dead door wasn't the beautiful door from back then
Ik stond daar verdwaasd
I stood there taken aback
Maar mijn zoon keek verbaasd
But my son looked surprised
Naar dat Haagse perceel
At that plot of land in Den Haag
Toen hij zei wat ik zei
When he said what I used to say when I was his age
Toen ik klein was als hij
When I was as young as he was
Wat een kasteel
What a castle
Ook al was het niet waar
Even though it wasn't true
Ik streelde z'n haar
I stroked his hair
En zei we gaan maar gauw
And I said let's go quickly
Ik pakte z'n hand
I took his hand
We zochten het strand
We went to look for the beach
En de hemel was blauw
And the sky was blue
refr.(2x)
Chorus (2x)
Lyrics © O/B/O APRA AMCOS
Lyrics Licensed & Provided by LyricFind
Paul Bruinsma
Wat een heerlijk lied toch met heel knap bedachte en meer
lagen omvattende tekst. Alleen Conny kon dit op de juiste manier vertolken. Het
roept overrompelende gevoelens van nostalgie en heimwee op. Ik heb tot mijn 18e
in Den Haag gewoond (nu al weer bijna 60 jaar geleden) en nier ver uit de buurt
waar Conny vandaan kwam. Helaas is Den Haag nu op veel plaatsen lang niet meer
mijn oude Den Haag. Maar alle fijne herinneringen blijven en herleven bij het
horen van dit lied gezongen door Conny. Ik ben erg benieuwd waar deze foto
gemaakt is. Het lijkt mij op de Statenlaan, maar kan nog niet ontdekken waar
dan precies. Misschien kan iemand dat zeggen?
Het zal ergens in 1963 zijn geweest toen ik het geluk had
Conny in levende lijve te ontmoeten tijdens mijn militaire diensttijd bij de
luchtmacht op een feestavond in Deelen Gelderland waar zij toen optrad.
Heerlijk mens waar je direct stapelverliefd op kon worden. maar helaas weer
veel te jong uit dit leven verdwenen. Anders zou ze nu 80 wel zijn geweest.
Rene van den Abeelen
Onmogelijk om naar dit nummer te luisteren zonder dat de emoties me bij de keel grijpen. Prachtig liedje. In mijn jaren bij Radio Noordzee Nationaal heb ik intensief met Conny samen gewerkt: een periode waar ik goede herinneringen aan heb. Erg spijtig dat ze zo jong is overleden.
psy0rz
@Kohan Pieso wat een onduidelijk kutverhaal
Kohan Pieso
Rene van den Abeelen
Tja snelle jelle ,dat gaat er in als koek.
Wat hadden we de smoor in op die van d.oorn min.van cultuur recriatie maatschapelijk werk.
Dan heeft talpa o.a. nog zijn jeugd
jaren, en hebben we niet voor niets
o.a. handtekening opgehaald voor
Verronica.
sunnysight
Tja...een en al nostalgie...those were the days...
rick vorwald
Ik heb dit precies hetzelfde in het echt met mijn zoon beleefd.. Ik woon nu alweer een flink aantal jaren in Den Helder, maar mis "het Hagie" nog steeds. Dus toen mijn zoon zei "Papa, wil je mij laten zien waar je in Den Haag gewoond heb? " hebben we een weekend bezoek aan zijn Opa en Oma gecombineerd met een wandeling door mijn oude buurt in het bezuidenhout. Mensen, ik heb er een traantje weggepinkt, op de plek waar ik een hele fijne jeugd heb gehad, en als ik mijn ogen sloot hoorde ik mijn vriendjes weer, en mijn moeder die riep:"Ricky, eten!!!"
Dus bij dit lied moet ik aan dat moment met mijn zoon terug denken :)
Anita Anita
Oh dat heb ik ook nog steeds.....
patrizio Ganda
schitterend verhaal. Niemand vergeet zijn roots, waar hij is opgegroeid. Ik kan me inderdaad voorstellen dat je een traantje wegpinkt. Ik heb dit ook met dit prachtig liedje van Conny. Is tijdloos......
Peter Anderson
Zeer goede tekst en mooi gezongen door Connie Vandenbos. Helaas was zij de laatste zangeres die mooie teksten combineerde met een uitzonderlijke mooie zang. We missen haar zeer.
albie van walsem
ben zo blij dat ik in 2010 verhuisd ben naar het prachtige Den Haag... Iedere keer als ik langer dan een dag ergens anders verblijf krijg ik heimwee.
Love Den Haag 4-evah!
Paul Bruinsma
Wat een heerlijk lied toch met heel knap bedachte en meer
lagen omvattende tekst. Alleen Conny kon dit op de juiste manier vertolken. Het
roept overrompelende gevoelens van nostalgie en heimwee op. Ik heb tot mijn 18e
in Den Haag gewoond (nu al weer bijna 60 jaar geleden) en nier ver uit de buurt
waar Conny vandaan kwam. Helaas is Den Haag nu op veel plaatsen lang niet meer
mijn oude Den Haag. Maar alle fijne herinneringen blijven en herleven bij het
horen van dit lied gezongen door Conny. Ik ben erg benieuwd waar deze foto
gemaakt is. Het lijkt mij op de Statenlaan, maar kan nog niet ontdekken waar
dan precies. Misschien kan iemand dat zeggen?
Het zal ergens in 1963 zijn geweest toen ik het geluk had
Conny in levende lijve te ontmoeten tijdens mijn militaire diensttijd bij de
luchtmacht op een feestavond in Deelen Gelderland waar zij toen optrad.
Heerlijk mens waar je direct stapelverliefd op kon worden. maar helaas weer
veel te jong uit dit leven verdwenen. Anders zou ze nu 80 wel zijn geweest.