Reality
Fat Pat featuring Big H.A.W.K. Lyrics

Στη γέφυρα που χωρίζει το χθες από το σήμερα
At the bridge that separates yesterday from today

το σήμερα από το αύριο
Today from tomorrow

Σα δυο πόλεις ίδιες μα τόσο διαφορετικές
Like two identical cities but so different

Στάθηκα
I stood

Ο ήλιος του βορρά έδυε και το ποτάμι
The sun in the north was setting and the river

Αίμα κάτω από τα πόδια μου
Blood at my feet

Κυλούσε τις ιστορίες της μητέρας μου όταν ήμουν παιδί
Flowed the stories of my mother when I was a child

Έφερνε το ρεύμα τις αναμνήσεις και τις πίκρες μου
Brought the current of memories and my bitterness

Φύλλα του χειμώνα
Leaves of the winter

Άναρχα πεσμένα στην υγρή επιφάνεια
Anarchically fallen on the wet surface

Ταξίδευαν στο δρόμο της λησμονιάς
Traveled on the road of forgetfulness

Μιας αξέχαστης λησμονιάς
Of an unforgettable forgetfulness

Όσο υπάρχουν γιατί πάντα θα υπάρχουν γέφυρες αναμνήσεων
As long as they exist because there will always be bridges of memories

Και το ποτάμι πάντοτε θα κυλά κάτω από αυτές
And the river will always flow beneath them

Ο τόπος κόκκινος και αυτός σαν κόλαση στη μέση του χειμώνα
The place red and it felt like hell in the middle of winter

Μια σιωπηλή, άηχη και βουβή κόλαση
A silent, still and quiet hell

Θαρρείς και το ποτάμι και η στεριά συμφώνησαν σε μια τιμωρία
You'd think that the river and the land agreed on a punishment

Διαβάτες πίσω μου
Passers-by behind me

Ένα μελίσσι χωρίς ήχο και αυτό
A bee without sound and this

Τα στόματα κινούνται αλλά ήμουν μόνος σε αυτόν τον δρόμο που ένωνε πόλεις
Mouths moved but I was alone on this road that connected cities

Και χώριζε τον νου μου στα δυο
And it split my mind in two

Μια άηχη σκιά κι εγώ στο κόκκινο χρώμα της ανθρώπινης μοναξιάς
A silent shadow and me in the red color of human loneliness

Της άηχης κόλασης του ανθρώπινου χειμώνα
Of the silent hell of human winter

Έπιασα το πρόσωπό μου να νιώσω έστω και λίγο ότι υπάρχω και ούρλιαξα
I grabbed my face to feel at least a little that I exist and I screamed

Ούρλιαξα
I screamed

Ούρλιαξα σιωπηλά
I silently screamed

Χωρίς φωνή
Without a voice

Χωρίς δάκρυ
Without tears

Χωρίς ήχο
Without sound

Και έμεινε η κραυγή στο στόμα μιας απολιθωμένης μούμιας
And the scream remained in the mouth of a fossilized mummy

Μόνη να στέκεται σε μια γέφυρα που κοιτούσε τα παγωμένα νερά του χειμώνα
Alone to stand on a bridge that looked at the frozen waters of winter

Η επιστροφή μου, μια αναχώρηση ξανά
My return, a departure again

Ποτέ δεν ήμουν ίδιος και ποτέ δε θα είμαι ξανά ο ίδιος
I was never the same and I will never be the same again

Όσο τροφή μου είναι μόνο η εκδίκηση
As long as revenge is my only sustenance