Kaczmarski was considered by many to be the voice of the anti-communist Solidarity movement in the 1980s, for his commitment to a free Poland, independent of Soviet rule. His songs criticized the ruling regime and appealed to the tradition of patriotic resistance within Poles. He remains best known for his protest songs on social and political subjects ("Mury" (Walls), "Obława" (Wolf hunt)). However, he was more a poet than a political singer, and his texts have not lost their meaning with the demise of the Soviet union and its communist block.
He made his debut in 1977 at the Student Song Festival, where he was awarded first prize for his work "Obława" (Wolf hunt) based on song "Охота на волков" by Vladimir Vysotsky. In 1980 he won Second prize at the Opole Song Festival for "Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego" (Epitaph for Vladimir Vysotsky).
Kaczmarski chose to emigrate after the imposition of the martial law in Poland in 1981, and would not be allowed to return until 1990. From 1982 he was an editor and journalist with Radio Free Europe, with his own radio program, A Quarter with Jacek Kaczmarski.
After his return to Poland (following the Round Table negotiations that brought and end to communist rule) he toured the country with his friend and artist Zbigniew Łapiński. The tour was recorded and released as Live, and it achieved Gold album status in 2001. His other albums included "Mury" (Walls), "Nasza klasa" (Our class), "Raj" (Paradise), "Muzeum" (Museum), "Pochwała łotrostwa" (Praising the Rascals), "Wojna postu z karnawałem" (The War between Carnival and Lent). However, Kaczmarski was soon disillusioned by the developments in Poland after 1989 and would eventually emigrate to Australia.
Kaczmarski was known not only for his politically motivated lyrics but also for his characteristically dynamic — even aggressive — classical guitar playing, and expressive performance style. His deep knowledge of not only the history of Poland but also Classical literature resulted in a wide variety of insightful connections between cultures and eras via song (for example "Powtórka z Odysei," recalling Homer's Odyssey or "Lalka," a masterful strike at the heart of a riveting Polish novel). He often performed before contrastingly different audiences: groups of friends in their homes, campus venues, and large concert halls in Poland, the rest of Europe and America.
Kaczmarski in the late 1990s was diagnosed with cancer of the larynx (attributed to his heavy smoking). He could not afford the costs of the treatment and in response a nationwide fundraising campaign was organized. However, Jacek Kaczmarski, out of fear of irrevocably losing his voice, did not agree to standard cancer therapy and resorted instead to alternatives such as vilcacora and sangre de drago, among other "natural" remedies.
He died in a hospital in Gdańsk 2004.
Katyń
Jacek Kaczmarski Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
Tłok patrzących twarzy spod ruszonej darni
Spoglądają jedna znad drugiej - do góry
Ale nie ma ruin. To nie gród wymarły...
Raz odkryte - krzyczą zatęchłymi usty
Lecą sobie przez ręce wypróchniałe w środku
W rów, co nigdy więcej nie będzie już pusty
Sprzączki i guziki z orzełkiem ze rdzy
Po miskach czerepów - robaków gonitwy
Zgniłe zdjęcia, pamiątki, mapy miast i wsi
Ale nie ma broni. To nie pole bitwy...
Może wszyscy byli na to samo chorzy?
Te same nad karkiem okrągłe urazy
Przez które do ziemi dar odpłynął Boży
Ale nie ma znaków, że to grób zarazy...
Jeszcze rosną drzewa, które to widziały
Jeszcze ziemia pamięta kształt buta, smak krwi
Niebo zna język, w którym komendy padały
Nim padły wystrzały, którymi wciąż brzmi
Ale to świadkowie żywi - więc stronniczy
Zresztą, by ich słuchać - trzeba wejść do zony
Na milczenie tych świadków może pan ich liczyć
Pan powietrza i ziemi i drzew uwięzionych
Oto świat bez śmierci. Świat śmierci bez mordu.
Świat mordu bez rozkazu, rozkazu bez głosu.
Świat głosu bez ciała i ciała bez Boga.
Świat Boga bez imienia, imienia - bez losu.
Jest tylko jedna taka świata strona
Gdzie coś, co nie istnieje - wciąż o pomstę woła
Gdzie już śmiechem nawet mogiła nie czczona
Dół nieominięty - dla orła sokoła...
"O pewnym brzasku w katyńskim lasku
Strzelali do nas Sowieci..."
The song "Katyń" by Jacek Kaczmarski is a powerful commentary on the tragedy of the Katyń Massacre. The opening lines describe the crowds of people trying to catch a glimpse of the tragedy, yet there are no ruins, just a place where a great horror happened. The second verse touches on the discovery of the bodies and the realization of the victims' gruesome end. The objects that accompany the exhumed remains do not point to a battlefield, but rather a senseless massacre. The third verse describes the hope that perhaps they were all ill with the same disease or that it was a calamitous accident, but there are no signs pointing to such a conclusion. Finally, Kaczmarski reflects on the witnesses to the massacre who are still alive, and how one must enter their zone of silence to hear their accounts.
While the text itself is powerful, the music adds another dimension to the song. Kaczmarski's unique voice and phrasing add emotion and depth to the lyrics, and the simple melody accents the starkness of the text. The use of the guitar and harmonica mimics the despair and sadness that is conveyed in the lyrics.
Line by Line Meaning
Ciśnie się do światła niby warstwy skóry
People emerge toward the light like layers of skin
Tłok patrzących twarzy spod ruszonej darni
Crowds of faces peer out from beneath the disturbed grass
Spoglądają jedna znad drugiej - do góry
Glancing at each other, one by one, upward
Ale nie ma ruin. To nie gród wymarły...
But there are no ruins. This is not an abandoned fortress...
Raz odkryte - krzyczą zatęchłymi usty
Once discovered - they scream with stale breath
Lecą sobie przez ręce wypróchniałe w środku
Decayed, hollow hands reach out for each other
W rów, co nigdy więcej nie będzie już pusty
In the ditch that will never again be empty
Ale nie ma krzyży. To nie groby przodków...
But there are no crosses. This is not the tomb of ancestors...
Sprzączki i guziki z orzełkiem ze rdzy
Buttons and clasps with rusted eagles
Po miskach czerepów - robaków gonitwy
In the bowls of skulls - racing worms
Zgniłe zdjęcia, pamiątki, mapy miast i wsi
Rotten photographs, keepsakes, maps of towns and villages
Ale nie ma broni. To nie pole bitwy...
But there are no weapons. This is not a battlefield...
Może wszyscy byli na to samo chorzy?
Perhaps they were all sick with the same disease?
Te same nad karkiem okrągłe urazy
The same circular injuries over the necks
Przez które do ziemi dar odpłynął Boży
Through which the gift from God flowed to the ground
Ale nie ma znaków, że to grób zarazy...
But there are no signs that this is a plague grave...
Jeszcze rosną drzewa, które to widziały
The trees that witnessed it are still growing
Jeszcze ziemia pamięta kształt buta, smak krwi
The ground still remembers the shape of the boots, the taste of blood
Niebo zna język, w którym komendy padały
The sky knows the language in which commands were given
Nim padły wystrzały, którymi wciąż brzmi
Before the shots were fired, which still echo
Ale to świadkowie żywi - więc stronniczy
But the living witnesses are partial
Zresztą, by ich słuchać - trzeba wejść do zony
In fact, to hear them, you have to enter the zone
Na milczenie tych świadków może pan ich liczyć
You can count on their silence, sir
Pan powietrza i ziemi i drzew uwięzionych
Lord of the air, the earth, and the imprisoned trees
Oto świat bez śmierci. Świat śmierci bez mordu.
Here is a world without death. A world of death without murder.
Świat mordu bez rozkazu, rozkazu bez głosu.
A world of killing without orders, and orders without a voice.
Świat głosu bez ciała i ciała bez Boga.
A world of voice without a body, and a body without God.
Świat Boga bez imienia, imienia - bez losu.
A world of God without a name, and a name without fate.
Jest tylko jedna taka świata strona
There is only one such world page
Gdzie coś, co nie istnieje - wciąż o pomstę woła
Where something that doesn't exist still cries out for revenge
Gdzie już śmiechem nawet mogiła nie czczona
Where even laughter does not honor the grave
Dół nieominięty - dla orła sokoła...
An unavoidable pit - for the eagle and the falcon...
"O pewnym brzasku w katyńskim lasku
"One early morning in the Katyn forest
Strzelali do nas Sowieci..."
The Soviets shot at us..."
Contributed by Ethan N. Suggest a correction in the comments below.
I'm uncomfortable bye
Ciśnie się do światła niby warstwy skóry
Tłok patrzących twarzy spod ruszonej darni
Spoglądają jedna znad drugiej - do góry
Ale nie ma ruin. To nie gród wymarły...
Raz odkryte - krzyczą zatęchłymi usty
Lecą sobie przez ręce wypróchniałe w środku
W rów, co nigdy więcej nie będzie już pusty
Ale nie ma krzyży. To nie groby przodków...
Sprzączki i guziki z orzełkiem ze rdzy
Po miskach czerepów - robaków gonitwy
Zgniłe zdjęcia, pamiątki, mapy miast i wsi
Ale nie ma broni. To nie pole bitwy...
Może wszyscy byli na to samo chorzy?
Te same nad karkiem okrągłe urazy
Przez które do ziemi dar odpłynął Boży
Ale nie ma znaków, że to grób zarazy...
Jeszcze rosną drzewa, które to widziały
Jeszcze ziemia pamięta kształt buta, smak krwi
Niebo zna język, w którym komendy padały
Nim padły wystrzały, którymi wciąż brzmi
Ale to świadkowie żywi - więc stronniczy
Zresztą, by ich słuchać - trzeba wejść do zony
Na milczenie tych świadków może pan ich liczyć
Pan powietrza i ziemi i drzew uwięzionych
Oto świat bez śmierci. Świat śmierci bez mordu.
Świat mordu bez rozkazu, rozkazu bez głosu.
Świat głosu bez ciała i ciała bez Boga.
Świat Boga bez imienia, imienia - bez losu.
Jest tylko jedna taka świata strona
Gdzie coś, co nie istnieje - wciąż o pomstę woła
Gdzie już śmiechem nawet mogiła nie czczona
Dół nieominięty - dla orła sokoła...
"O pewnym brzasku w katyńskim lasku
Strzelali do nas Sowieci..."
Krzychu14sas
Mam 25 lat, dopiero teraz poznałem twórczość pana Kaczmarskiego. Żałuje że dopiero teraz. Utwór niesamowity, daje wiele do myślenia na przyszłość.
Mateuszox
Ja mam 30 Lat i dopiero teraz to odkryłem, lepiej późno niż wcale.
Bóg dał nam takiego artystę jakim był P. Kaczmarski, niestety nie ma go wśród nas. Zostawił po sobie wielkie dzieła.
Niechaj spoczywa na wieki.
Pawel Pilot
Ja dopiero około roku temu w wieku 15 lat i raz żałuję, że tak późno. Ale lepiej późno, niż wcale. Pozdrawiam
Atos Iskierka
Ja poznałem Jego twórczość dawno i straszliwie żałuje, że nie obejrzałem go na żywo. Wybitny Artysta. Super, że ktoś wciąż go odkrywa.
Maciej Karoń
Mam dylemat. Przy łapce w górę jest słówko "fajne". Jak fajnym może być utwór smutny i budzący ciarki na całym ciele? Ten utwór ominął "fajne" i ruszył dalej ku kategorii "pokarm dla duszy". Jak zresztą wiele tworów Kaczmarskiego.
Grazyna
Pokarm , nauka historii , pamięć i. UCZYC SIE Z HISTORI PRAWDY .
nilfor743
"Kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości, ten nie jest godzien szacunku, teraźniejszości ani prawa do przyszłości."
Sebastian Cieśla
Grot
Fum
@beasnoil Z każdej nawet zbrodni płynie nauka
Kuba 2137
@Jerzy Fabjan bb. B b. B b.