Reza Pishro (real name: Mohammad-Reza Nasseri Azad) born in 1988, is a Pers… Read Full Bio ↴Reza Pishro (real name: Mohammad-Reza Nasseri Azad) born in 1988, is a Persian rapper, singer and songwriter.
As a child, he faced the hardships of life, including imprisonment and the death of his father.
When he was seven years old, he received hip-hop and rap music from artists such as 2Pac (Tupac Shakur) and began writing rap from an early age.
He left Iran in 2008 and he described his escape from Iran in the song named Border.

Avatar
Reza Pishro Lyrics

Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴

سیزده و سیزده دقیقه (13: 13)
باید برم
ایستگاه اول

صفر بیست و یک(021)

آواتار
صفر بیست و یک،آه صفر بیست و یک

قلمم تاریخو رقم زد بگو بازی کن از اول

بدون ترسی نداره واسه بازیکن بدن درد
من هستم توو بهترین و بدترین روازی بد
سرد ترین روزای سخت توو چاه نفت ، ایران
توو خَزترین روزنامه زرد
بهترین بودم برای کمترین پولایِ سبز
توو راه قلب نابغه ــَم
اما یه ناخدام که پشت قایقم
مُهره ثابتم قفل تابشم متضادتم اُلده (old) کار من
متجاوزم و متقابلم اولین لُرد توو راه رپ پارس و متداومم
یه پازلم که ساخته شم توپاکشم
میری*ه اسرار آمیزم انگار عضوِ کایِبَم
شیفته مشت بازتم نمیخوام جغد جاده شم
یا که دست بذارم رو دردات و مشت و مال بدم
پرتقال فروش نیستم که به تو پرتقال بدم
بگم دو سه کام بزن بشینی پشت وانتم
یا که زور نمیزنم شونه هام پُرستاره شن
با رپ توو عمقِ رابطه ــَم
هیـــــش جفتِ تاسِ من
تا اوجِ واژه رفتم ازم مثِ مبصرا بترس
دنبالم توو پوسترا بگرد
دست نذار رو نقطه داغِ من و تخم داغ من
عقابا قالباً توو سایه ــَن
توو مرده های دشت و پشت باغ وحش
مثِ یه ماشین پُر شتابم
آره پا به تخت (صفر بیست و یک) از همه متواضع تر
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
موزیکاتون اومد توو گوشامون رفت آت و آشغال
اگه ، امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیست از آبادان تا رشت باراباس
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
موزیکاتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
آلبوماتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
جمشید نیستم ولی بهم میدن جام جم
متنفر از اونا که منتظر میراثتن
بهت میگن خیالت جمع
میشه سیگارت بَنگ با یه پیژامه تنگ
پشت دیوار سنگی با نگاهای سنگینه چنگیز
تبعیدِ تقدیر یه مبارز بی شمشیر
و گرمیِ مستند ساز ، بدونِ تدوینِ تلخی
همیشه وحشی و زخمی نزدیک
تا وقتی پا به پامی با یه گاندی راه میری
بی خا*ه مالی خنده هات نمیزنن به چارلی چاپلین آسیبی
وقتی کار میدیدم باعث تعطیلات میشیم
انگار دادیم به یه گرسنه ی آفریقایی ساندویچ
مافیایی راه میریم توو طول و عرض مملکت
رویِ خط دردسر با سودِ کم معرفت
تن به تن ، تووی بازی رویِ سنگ سخت
سوژه خنده جمع ، مثِ روز شنبه گرم کار
همچنان میمونیم روی دنده پنج ، روی نقشه گنج
با پوست گرم و نرم ببر ، یه شکنجه گر
که کَکِش هم نمیگَزه با حرف زرد مَردم
یه انقلابی که نمیده بوی گَند ترس
آره ، ایستگاهِ اول چطور بود؟
هنوز کُلی راه هست ، ریل
صفر بیست و یک
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
موزیکاتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
آلبوماتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار

واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
آهنگساز پیشرو

Overall Meaning

The song "Avatar" by Reza Pishro is a rap song that discusses the struggles and hardships the artist has faced in his life. The opening lines of the song reference a specific time, 13:13, and mention a destination, the first station, which could potentially symbolize the beginning of a journey or a new phase of life. Pishro then mentions the number 021, which is the area code for Tehran, the capital of Iran. He begins to rap about his personal experiences as a rapper in Iran, including the challenges of the industry and the pressure to succeed.

Pishro discusses his reputation as a successful rapper, but also acknowledges his insecurities and fears. He mentions his past struggles with addiction and his loyalty to his craft. Throughout the song, he references various locations in Iran and uses them as metaphors for his life experiences. He also discusses the importance of staying true to oneself and never giving up on one's dreams.

Overall, "Avatar" is a powerful and introspective song that discusses the struggles and triumphs of a rapper in Iran. The artist uses his talents to showcase personal experiences and struggles of rappers in the Iranian industry. Through his experience, he hopes to inspire others to keep striving for their dreams and never give up.

Line by Line Meaning

سیزده و سیزده دقیقه (13: 13)
Thirteen and thirteen minutes (13:13)

باید برم
I have to go

ایستگاه اول
The first station

صفر بیست و یک(021)
Zero twenty-one (021)

آواتار
Avatar

صفر بیست و یک،آه صفر بیست و یک
Zero twenty-one, ah zero twenty-one

قلمم تاریخو رقم زد بگو بازی کن از اول
My pen wrote history, tell me to play from the beginning

بدون ترسی نداره واسه بازیکن بدن درد
It has no fear for the pain of the player's body

من هستم توو بهترین و بدترین روازی بد
I am in the best and worst disguise

سرد ترین روزای سخت توو چاه نفت ، ایران
The coldest, hardest days in the oil well, Iran

توو خَزترین روزنامه زرد
In the dirtiest yellow newspaper

بهترین بودم برای کمترین پولایِ سبز
I was the best for the least green money

توو راه قلب نابغه ــَم
On the path of genius heart, I am

اما یه ناخدام که پشت قایقم
But I am a captain behind my boat

مُهره ثابتم قفل تابشم متضادتم اُلده (old) کار من
I am the fixed bone, the lock of my shine, I am the opposite of the world (old) of my work

متجاوزم و متقابلم اولین لُرد توو راه رپ پارس و متداومم
I am an aggressor and a counter, the first lord on the rap path of Pars and I am continuous

یه پازلم که ساخته شم توپاکشم
I am a puzzle that has been made, I am a baller

میری*ه اسرار آمیزم انگار عضوِ کایِبَم
I am a mysterious mirage, as if I am a member of Kaibem

شیفته مشت بازتم نمیخوام جغد جاده شم
I am addicted to fistfight, I don't want to be a road owl

یا که دست بذارم رو دردات و مشت و مال بدم
Or let me touch your pain and give you a fist and money

پرتقال فروش نیستم که به تو پرتقال بدم
I am not a seller of oranges to give you an orange

بگم دو سه کام بزن بشینی پشت وانتم
Let me tell you to hit a couple of punches and sit behind my van

یا که زور نمیزنم شونه هام پُرستاره شن
Or I don't force my shoulders to be nurses

با رپ توو عمقِ رابطه ــَم
With rap, I am in the depth of the relationship

هیـــــش جفتِ تاسِ من
None of my pair of dice

تا اوجِ واژه رفتم ازم مثِ مبصرا بترس
I went up to the peak of the word, be afraid of me like a magnifier

دنبالم توو پوسترا بگرد
Look for me on the posters

دست نذار رو نقطه داغِ من و تخم داغ من
Don't put your hand on my hot spot and my hot egg

عقابا قالباً توو سایه ــَن
Eagles and shapes are in the shadow

توو مرده های دشت و پشت باغ وحش
In the dead deserts and behind the zoo

مثِ یه ماشین پُر شتابم
Like a high-speed car

آره پا به تخت (صفر بیست و یک) از همه متواضع تر
Yeah, I am more humble than anyone, with my feet on the ground (zero twenty-one)

دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
I don't give anymore to rap as an introduction

موزیکاتون اومد توو گوشامون رفت آت و آشغال
Your music came into our ears and went, burnt and garbage

اگه ، امروز بخواد بره به جنگ آواتار
If, today, it wants to go to war with Avatar

واسش مهم نیست از آبادان تا رشت باراباس
It doesn't matter for him from Abadan to Rasht, it's irrelevant

آلبوماتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
Your albums came into our ears and went, burnt and garbage

اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
If today it wants to go to war with Avatar

واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
It doesn't matter for him from Abadan to Rasht, it's irrelevant

دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
I don't give anymore to rap as an introduction

آلبوماتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
Your albums came into our ears and went, burnt and garbage

اگه امروز بخواد بره به جنگ آواتار
If today it wants to go to war with Avatar

واسش مهم نیس از آبادان تا رشت باراباس
It doesn't matter for him from Abadan to Rasht, it's irrelevant

جمشید نیستم ولی بهم میدن جام جم
I am not Jamshid, but they give me the eternal cup

متنفر از اونا که منتظر میراثتن
I am disgusted with those who wait for your inheritance

بهت میگن خیالت جمع
They say you have a collective imagination

میشه سیگارت بَنگ با یه پیژامه تنگ
You can smoke your cigarette with a tight pajama

پشت دیوار سنگی با نگاهای سنگینه چنگیز
Behind the stone wall with heavy looks, Chengiz

تبعیدِ تقدیر یه مبارز بی شمشیر
The exile of fate, a swordless warrior

و گرمیِ مستند ساز ، بدونِ تدوینِ تلخی
And the warmth of a documentary maker, without bitter editing

همیشه وحشی و زخمی نزدیک
Always savage and wounded, close

تا وقتی پا به پامی با یه گاندی راه میری
As long as you walk next to me with a candy cane

بی خا*ه مالی خنده هات نمیزنن به چارلی چاپلین آسیبی
Without financial fraud, your laughter doesn't harm Charlie Chaplin

وقتی کار میدیدم باعث تعطیلات میشیم
When I work, we become holidays

انگار دادیم به یه گرسنه ی آفریقایی ساندویچ
It's like giving a sandwich to a hungry African

مافیایی راه میریم توو طول و عرض مملکت
We go through the length and width of the country like a mafia

رویِ خط دردسر با سودِ کم معرفت
On the line, trouble with little profit and gratitude

تن به تن ، تووی بازی رویِ سنگ سخت
Body to body, in the game on a hard stone

سوژه خنده جمع ، مثِ روز شنبه گرم کار
Subject of laughter, like a warm Saturday's work

همچنان میمونیم روی دنده پنج ، روی نقشه گنج
We still stay on gear five, on the map of treasure

با پوست گرم و نرم ببر ، یه شکنجه گر
With warm and soft skin, bring, a torturer

که کَکِش هم نمیگَزه با حرف زرد مَردم
That his gag doesn't come off with people's yellow talk

یه انقلابی که نمیده بوی گَند ترس
A revolutionary who doesn't smell the stench of fear

آره ، ایستگاهِ اول چطور بود؟
Yeah, how was the first station?

هنوز کُلی راه هست ، ریل
There is still a long way to go, rail

صفر بیست و یک
Zero twenty-one

دیگه نمیدم به رَپ آوانتاژ
I don't give anymore to rap as an introduction

موزیکاتون اومد توو گوشامون رفت آت آشغال
Your music came into our ears and went, burnt and garbage