It's a Feeling
Robbie Dupree Lyrics

Daha uzun sürmeliydi sana direncim
I should have maintained my resistance to you for a longer time

Açmamalıydım kapılarımı hayatıma umarsızca savrulan varlığına
I shouldn't have let you into my life, a frivolous existence

İçimdeki çelişkileri dinlemeliydim
I should have listened to the contradictions inside me

hayatımdaki boşlukları doldurmana kalbime yerleşmene izin vermemeliydim….
I shouldn't have let you fill the voids in my life and settle in my heart

Kurduğumuz pembe hayallerin sahteliğini görmeliydim
I should have seen the falsehood in the pink dreams we built

ve avuçlarında getirdiğin okyanusların yalancı maviliğini
And the false blue of the oceans you brought in your palms

Gelmekteki aceleciliğinden çözmeliydim hayatımda kalıcı olmadığını
I should have realized from your rush to leave that you weren't going to stay in my life

Ve aramızda uzayan yollardan bilmeliydim Senin yollarının gelmekten çok gitmek için yapıldığını….
From the long paths between us, I should have known that your roads were built for leaving more than coming

Sesinin sıcağına gizlenmiş ayrılığın soğuğu üşütmeliydi içimi….
The coldness of separation hidden in the warmth of your voice should have chilled me inside

Görmeliydim; ayrılığı bavulunda taşıyan bir yolcu gibi aşk'ın kıyısında durduğunu ilk durakta ineceğini….
I should have seen that you were standing on the shore of love, as a traveler carrying separation in your luggage, ready to disembark at the first stop

beni elinden alacaklarmış gibi alelacele sevişinden fark etmeliydim gideceğini….
I should have noticed that you were in a hurry to make love, as if they were going to take me away from you, knowing you were going to leave

meğer ne çok haykırmışsın bana gittiğini.! ne çok duymamışım sessizliğini.!
I didn't realize how much you were shouting about leaving me! How little I heard your silence.

Korkak gelişlerine aldanmamalıydım….
I shouldn't have been fooled by your cowardly arrivals

Tökezlerken attığın bütün adımlarında….
At every step you stumbled on...

Dilinde yalpalayan vedalara sağır olmamalıydım bu denli
I shouldn't have been so deaf to the farewell stumbling on your tongue

Duymalıydım ne kadar sessiz de olsa gidişini
I should have heard your leaving, however silent it may have been

Yaralarımda yaşatmamalıydım seni
I shouldn't have kept you alive in my wounds

Kanayan yerlerime sızılı varlığını iliştirmemeliydim Avuntusuzluğuma yapışan varlığını
I shouldn't have associated your painful presence with my bleeding wounds. I shouldn't have let your presence cling to my grief.

Söküp atmalıydım ellerimle…
I should have torn you out with my own hands

Karanlıkları tutuklayıp içime, gittiğin yanılgısıyla küserken bütün aydınlıklara Işıklarımı kendim kapatmışım meğer Bilmeliydim….
As I sulked in darkness, thinking you were the cause of my confusion, I realized I had been the one closing my lights all along. I should have known...

Oysa sen hiç yoktun Olmamıştın Çocukluk saatlerime denk gelmiş masalımdın sen.
In fact, you were never there. You didn't exist. You were the fairy tale of my childhood hours.

tutulmamalıydım sesindeki sıcaklığa
I shouldn't have been captivated by the warmth of your voice

Düş/tün, düşmemeliydim uçurumlarına….
I dreamt, I shouldn't have fallen into your abyss...

Çocuksu yüzünün ardındaki sahteliği görmeliydim.
I should have seen the falsehood behind your childlike face

Yokluğuna bedellenmiş bu aşkın kalbime yerleşmesine izin vermemeliydim
I shouldn't have let this love, paid for by your absence, settle in my heart

Şimdi sana değil kendimedir bu yakarışlar, bu isyanım Kaybolan kendime…
Now, these cries and rebellions are not for you, but for my lost self...

Bir gün belki bulurum diye kendimi, iç kırıklarımdan şiirler biriktiriyorum avuçlarımda avuntusuz yüreğime kabuk olur diye yaralarıma saklıyorum….
One day I may find myself, so I collect poems from my brokenness and keep them in my hands, hoping to heal my grief with their comfort.

Kırgınlığım kendime….
My resentment is towards myself...

Kırgınlığım; avuçlarımda kanayan en keskin kelime hâlâ…
My resentment remains the sharpest word, still bleeding in my hands...

Sevmemeliydim seni....
I shouldn't have loved you...