Biography
Willeke Alberti started her career at the early age of eleven in the musical Duel om Barbara and she recorded her first single in 1958 together with her father. During the 1960s, she was a well-known singer in the Netherlands and had at least one #1 hit with "De Winter Was Lang" ("The Winter Was Long"), however there was no official Dutch chart at the time. Willeke and her father had a television show between 1965 and 1969. Her singing career from 1970 onwards is less active, however Alberti still releases singles and albums at an irregular interval and plays minor roles in television programs and movies.
Alberti married John de Mol on July 24, 1976. Together they have one son Johnny de Mol, who is currently an actor and television personality. The couple divorced in 1980. She had a second marriage with Danish football player Søren Lerby and a second son was born from that marriage. Søren Lerby and Willeke Alberti separated in 1990.
In 1994, she represented the Netherlands in the Eurovision Song Contest with the song "Waar is de Zon" ("Where is the Sun"), which claimed a meagre four points from the international juries, all coming from Austria. The Netherlands beat only Estonia and Lithuania that evening.
Het oude huis
Willeke Alberti Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
Het kraken van de derde tree
Ik zie de vlek die nooit meer wegging
Mijn broertjes eerste kopje thee
Ik hoor de bel als die niet stuk was
De leiding van het licht werd oud
De oude groen geverfde deuren
Ik hou er van, het is zo vertrouwd
Refren':
Dag huis, dag lieve oude woning
Ik vond je al met al zo fijn
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Een leven lang aan het Floraplein
Hier las ik al je lieve brieven
Hier heb ik jou voor het eerst bemind
Hier schikte ik jouw vaas met bloemen
Ik was er blij mee als een kind
Ik hoor de stemmen van de buren
Hun stap, het kraken van hun bed
Hun hondje, later overreden
De grammofoon en het toilet
Refren'
Ik breng een plantje naar beneden
En de verhuizer zegt; Bedankt
Ik kijk omhoog achter die gevel
Waar ik heb gelachen en gejankt
Ik krijg haast spijt van mijn verhuizing
Maar het oude huis wordt gauw gesloopt
Er stopt een auto met twee mannen
Waarvan er een de grond straks koopt
Dag huis, dag lieve oude woning
Hier komt een flat zegt men, met lift
Maar jij staat ondanks al je scheuren
Voor altijd in mijn hart gegrift
The lyrics to Willeke Alberti's song "Het Oude Huis" describe the memories and emotions associated with leaving a childhood home. The singer recalls the sounds and sights that defined their time in the house, including the sound of arguments and parties, the creaking of the stairs, and the image of a stain that never went away. The small details of daily life are given importance, such as a brother's first cup of tea and the ringing of a doorbell. Despite the flaws and quirks of the old house, the singer holds affection for it, finding comfort in its familiarity and history.
The chorus of the song bids farewell to the old house, expressing gratitude for the warmth and comfort it provided. Memories of the house and the experiences within it, such as reading love letters, arranging flowers, and listening to neighbors' voices and music, are recalled fondly. The final verse describes the singer's hesitation and regret at leaving the old house behind, but acknowledges that change is inevitable. The impending demolition of the house is seen as a tragedy, an erasure of the past and a loss of connection to childhood.
Line by Line Meaning
Ik hoor de ruzies en de feesten
I can hear the arguments and the celebrations
Het kraken van de derde tree
The creaking of the third step
Ik zie de vlek die nooit meer wegging
I can see the stain that never went away
Mijn broertjes eerste kopje thee
My little brother's first cup of tea
Ik hoor de bel als die niet stuk was
I can hear the doorbell when it wasn't broken
De leiding van het licht werd oud
The wiring for the light grew old
De oude groen geverfde deuren
The old green painted doors
Ik hou er van, het is zo vertrouwd
I love it, it's so familiar
Refren':
Chorus:
Dag huis, dag lieve oude woning
Goodbye house, goodbye dear old dwelling
Ik vond je al met al zo fijn
I found you all in all so fine
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
A warm feeling, a dear little place
Een leven lang aan het Floraplein
A lifetime on the Floraplein
Hier las ik al je lieve brieven
Here I read all your sweet letters
Hier heb ik jou voor het eerst bemind
Here I first loved you
Hier schikte ik jouw vaas met bloemen
Here I arranged your vase of flowers
Ik was er blij mee als een kind
I was as happy as a child about it
Ik hoor de stemmen van de buren
I can hear the voices of the neighbors
Hun stap, het kraken van hun bed
Their footsteps, the creaking of their bed
Hun hondje, later overreden
Their little dog, later run over
De grammofoon en het toilet
The gramophone and the toilet
Refren'
Chorus:
Ik breng een plantje naar beneden
I bring a plant downstairs
En de verhuizer zegt; Bedankt
And the mover says; Thank you
Ik kijk omhoog achter die gevel
I look up behind that facade
Waar ik heb gelachen en gejankt
Where I laughed and cried
Ik krijg haast spijt van mijn verhuizing
I almost regret my move
Maar het oude huis wordt gauw gesloopt
But the old house will soon be demolished
Er stopt een auto met twee mannen
A car with two men stops
Waarvan er een de grond straks koopt
One of whom will buy the land soon
Dag huis, dag lieve oude woning
Goodbye house, goodbye dear old dwelling
Hier komt een flat zegt men, met lift
They say a flat with an elevator will come here
Maar jij staat ondanks al je scheuren
But you still stand despite all your cracks
Voor altijd in mijn hart gegrift
Engraved forever in my heart
Contributed by Lucas F. Suggest a correction in the comments below.
gretel kuiper
Ik hoor de ruzies en de feesten
Het kraken van de derde tree
Ik zie de vlek die nooit meer wegging
Mijn broertjes eerste kopje thee
Ik hoor de bel als die niet stuk was
De leiding van het licht werd oud
De oude groen geverfde deuren
Ik hou er van, het is zo vertrouwd
refren':
Dag huis, dag lieve oude woning
Ik vond je al met al zo fijn
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Een leven lang aan het Floraplein
Hier las ik al je lieve brieven
Hier heb ik jou voor het eerst bemind
Hier schikte ik jouw vaas met bloemen
Ik was er blij mee als een kind
Ik hoor de stemmen van de buren
Hun stap, het kraken van hun bed
Hun hondje, later overreden
De grammofoon en het toilet
refren'
Ik breng een plantje naar beneden
En de verhuizer zegt; Bedankt
Ik kijk omhoog achter die gevel
Waar ik heb gelachen en gejankt
Ik krijg haast spijt van mijn verhuizing
Maar het oude huis wordt gauw gesloopt
Er stopt een auto met twee mannen
Waarvan er een de grond straks koopt
Dag huis, dag lieve oude woning
Hier komt een flat zegt men, met lift
Maar jij staat ondanks al je scheuren
Voor altijd in mijn hart gegrift
staudtwerner
Vandaag, 4 juli 2019, is het dus precies 25 jaar geleden we hebben moeten verhuizen, ons huis uit zijn gejaagd door Rijkswaterstaat. De nieuwe A58 bij Etten-Leur is dus precies over ons huis en grondstuk aangelegd. Als daar ooit eens rijdt, ter hoogte van uitrit 18 ligt dus mijn jeugd, van mijn 4e tot en met mijn 18e heb ik hier gewoond, gelachen, gehuild; de zo belangrijke jaren van een mens verbracht, waar men van klein-kind tot jonge-mens zich ontwikkelt zowel geestelijk als lichaamlijk.
De tijd op school was een ramp, met veel pesten, geweld en mij het gevoel geven, ik ben een buitenstaander en hoor nergens echt bij. Dat heeft tot de dag van vandaag zijn impact. Thuis bij mijn ouders en broer, in een mooi huis met kippen, schapen, geiten en natuurlijk Charlie de Hond is een warme en pure herinnering.
Charlie hebben we zelfs op 1 juli 1994 hebben moeten laten inslapen, je kan een hond die dus meer dan 13 jaar op een grondstuk van 11000m2 vrij rond loopt niet meenemen naar een 2 onder 1 kap in de Randstad Holland, cq Voorburg.
Het Huis is weg, de dennen om het grondstuk zijn gekapt, de schapenstal ligt ook onder het asfalt van de A58. Op de velden waar ik mais heb gebietst staan nu buro-units en een was-straat voor vrachtwagens. De schade in mijn hoofd, die zal altijd wel blijven. Een tweede lied wat voor mij meer als emotie is, Het Dorp van Wim Sonneveld.
4 Juli zal altijd dus een dag zijn, mijn wereld voor goed heeft veranderd. Ik mij altijd een beetje een verjaagd mens zal voelen, die nergens echt welkom is en rust heeft.
gretel kuiper
Ik hoor de ruzies en de feesten
Het kraken van de derde tree
Ik zie de vlek die nooit meer wegging
Mijn broertjes eerste kopje thee
Ik hoor de bel als die niet stuk was
De leiding van het licht werd oud
De oude groen geverfde deuren
Ik hou er van, het is zo vertrouwd
refren':
Dag huis, dag lieve oude woning
Ik vond je al met al zo fijn
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Een leven lang aan het Floraplein
Hier las ik al je lieve brieven
Hier heb ik jou voor het eerst bemind
Hier schikte ik jouw vaas met bloemen
Ik was er blij mee als een kind
Ik hoor de stemmen van de buren
Hun stap, het kraken van hun bed
Hun hondje, later overreden
De grammofoon en het toilet
refren'
Ik breng een plantje naar beneden
En de verhuizer zegt; Bedankt
Ik kijk omhoog achter die gevel
Waar ik heb gelachen en gejankt
Ik krijg haast spijt van mijn verhuizing
Maar het oude huis wordt gauw gesloopt
Er stopt een auto met twee mannen
Waarvan er een de grond straks koopt
Dag huis, dag lieve oude woning
Hier komt een flat zegt men, met lift
Maar jij staat ondanks al je scheuren
Voor altijd in mijn hart gegrift
Sylvia Pals
Lieve oude huis ik vergeet jou nooit. We woonden er met ze allen. 3 broers en 2 zussen en ik en Pappa en mamma. Helaas overleed onze moeder op 46 jarige leeftijd en bleef ik achter met mijn twee broers en vader want de rest was al het huis uit maar het zal niet zolang meer mijn huis zijn want helaas pappa kan het bijna niet meer aan in ze eentje met zijn gezondheid en we staan hem wel bij want ondanks de renovatie aan pappa zijn lijf zal hij er nooit meer zolang kunnen wonen in ze eentje
staudtwerner
Vandaag, 4 juli 2019, is het dus precies 25 jaar geleden we hebben moeten verhuizen, ons huis uit zijn gejaagd door Rijkswaterstaat. De nieuwe A58 bij Etten-Leur is dus precies over ons huis en grondstuk aangelegd. Als daar ooit eens rijdt, ter hoogte van uitrit 18 ligt dus mijn jeugd, van mijn 4e tot en met mijn 18e heb ik hier gewoond, gelachen, gehuild; de zo belangrijke jaren van een mens verbracht, waar men van klein-kind tot jonge-mens zich ontwikkelt zowel geestelijk als lichaamlijk.
De tijd op school was een ramp, met veel pesten, geweld en mij het gevoel geven, ik ben een buitenstaander en hoor nergens echt bij. Dat heeft tot de dag van vandaag zijn impact. Thuis bij mijn ouders en broer, in een mooi huis met kippen, schapen, geiten en natuurlijk Charlie de Hond is een warme en pure herinnering.
Charlie hebben we zelfs op 1 juli 1994 hebben moeten laten inslapen, je kan een hond die dus meer dan 13 jaar op een grondstuk van 11000m2 vrij rond loopt niet meenemen naar een 2 onder 1 kap in de Randstad Holland, cq Voorburg.
Het Huis is weg, de dennen om het grondstuk zijn gekapt, de schapenstal ligt ook onder het asfalt van de A58. Op de velden waar ik mais heb gebietst staan nu buro-units en een was-straat voor vrachtwagens. De schade in mijn hoofd, die zal altijd wel blijven. Een tweede lied wat voor mij meer als emotie is, Het Dorp van Wim Sonneveld.
4 Juli zal altijd dus een dag zijn, mijn wereld voor goed heeft veranderd. Ik mij altijd een beetje een verjaagd mens zal voelen, die nergens echt welkom is en rust heeft.
Hans van Munster
Heel mooi liedje !
Sabelke1983
Ik heb in vele woningen gewoond. Maar er is maar één woning dat voor mij een (t)huis was. En dat was het huis waar ik samen met me vader jarenlang heb gewoond. Het waren de beste jaren van mijn leven en die krijg ik nooit meer terug, en het zal ook nooit meer beter/mooier/fijner worden als dat ik het in dat huis heb gehad. Ik zal dat 'oude huis' nooit vergeten.
Peter Lejewaan
bij mijn buurt is een kleine jachthaven
dat voelt voor mij vertrouwd
en m,n appartement natuurlijk dus heel herkenbaar!
RichardKoopal1
Zulke liedjes moet je koesteren.
Evelien Groenenberg
Mijn oude huis staat er nog gelukkig wel
Marion Munter
Mooi
Jairo777
Hoei ! , Do you have this song on mp3 ? alsjeblieft, merci