During the 60's Vermandere became famous, because of his 'kleinkunst'songs in Western-flemish dialect, describing common things, the 'Westhoek' (his birthplace, and the most western part of Belgium) and the horrible events which took place during the Great War ('14-'18) (see: Menen, Ieper)
Homepage: willem-vermandere.be
Requiem
Willem Vermandere Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
En word geroepen bie de grote baas
Als ik zogezeid mijn pupe krake
En mijne laatsten asem uitblaas
Komt mijnen uitvaart dan nie bederven
Als ik mijn karre de gracht in duw
Of proper gezeid als ik zal sterven
Als 'k dus voorgoed mijn sjiek uitspuw
Bespaar mie dan d'onoprechte gebeden
De groene kransen van plastiek
De sukkel is al ne keer overleden
Anders wierd ie hier nog doodziek
't Is 't hopen van hokus spokus vobiscum
Dat ie mag vinden wat ie zocht
Requiescat in secula seculorum
Muziek en zang op zijne laatsten tocht
Je moet niet te kwistig de kwispel zwaaien
De klokken en 't walmend wierookvat
Ze gaan mie wel in 't vagevuur draaien
Zegent ons liever uit 't goed oud vat
We gaan onzen dorst nog ene keer lessen
vrienden goddank t is ons dikwijls gelukt
En u vriendinnen edele prinsessen
'k He u zo vierig aan 't herte gedrukt
Zingt nu de sloeber het 't goe bekeken
met stille trom der onder gemuisd
ie is aan zijn liederlijk leven overleden
Zijn snaar is gesprongen, zijn schup afgekuist
Geen rammelende rinkelende dekoraties
Geen soldatesk klaroengeschal
Geen plechtige postume felicitaties
Zingt liever thope een liedje 't is al
Geen tombe of bronzen gebeeldhouwd gevaarte
Geen donkere kelder van steen en lood
Leg mie liever in 't licht in de klaarte
Simpel in d eerde warm en bloot
Begraaf mie maar ergens in 't veld verloren
Waar dat de beke heure weg nog vindt
The song Requiem by Willem Vermandere is a reflection on the singer's own eventual demise and how they want to be remembered once they have passed on to the afterlife. The singer expresses that they do not want insincere prayers or fake sentiments at their funeral, nor do they want grand gestures or material tributes. Instead, they want a simple burial in a field where a stream still flows. The lyrics also express a desire to be remembered for the love they shared with their friends and loved ones, rather than for any accomplishments or material possessions.
The singer wants to be buried in a simple way and without any fuss. They tell those who might be mourning their passing that they can skip the fake flowers and green wreaths made of plastic. They also tell their fellow drinkers to raise a glass one last time in their honor, and for the women they have loved, they express their deep affection. The song concludes by stating that the singer wants nothing more than to be remembered for who they were in life and for their simple wish to be buried in the earth.
Line by Line Meaning
Als 'k mijnen tocht deur 't tranendal stake
When I journey through the valley of tears
En word geroepen bie de grote baas
And am called by the big boss
Als ik zogezeid mijn pupe krake
When I supposedly crack my doll
En mijne laatsten asem uitblaas
And breathe out my last breath
Komt mijnen uitvaart dan nie bederven
Don't spoil my funeral
Als ik mijn karre de gracht in duw
If I push my cart into the ditch
Of proper gezeid als ik zal sterven
Or rather, when I die
Als 'k dus voorgoed mijn sjiek uitspuw
When I finally spit out my fancy clothes
Bespaar mie dan d'onoprechte gebeden
Save me from insincere prayers
De groene kransen van plastiek
The plastic green wreaths
De sukkel is al ne keer overleden
The poor guy has died once already
Anders wierd ie hier nog doodziek
Otherwise, he'd become sick again here
't Is 't hopen van hokus spokus vobiscum
It's the hope of hocus pocus vobiscum
Dat ie mag vinden wat ie zocht
That he may find what he was looking for
Requiescat in secula seculorum
May he rest in peace forever and ever
Muziek en zang op zijne laatsten tocht
Music and song on his final journey
Je moet niet te kwistig de kwispel zwaaien
You shouldn't swing the tail too generously
De klokken en 't walmend wierookvat
The bells and the smoking incense burner
Ze gaan mie wel in 't vagevuur draaien
They'll turn me in the purgatory
Zegent ons liever uit 't goed oud vat
Rather, bless us from the good old barrel
We gaan onzen dorst nog ene keer lessen
We'll quench our thirst one last time
vrienden goddank t is ons dikwijls gelukt
Friends, thank God, we've often succeeded at it
En u vriendinnen edele prinsessen
And you, noble princess friends
'k He u zo vierig aan 't herte gedrukt
I've held you so warmly to my heart
Zingt nu de sloeber het 't goe bekeken
Now the pauper sings, he's seen it all
met stille trom der onder gemuisd
Silently concealed with a trombone
ie is aan zijn liederlijk leven overleden
He died from his licentious life
Zijn snaar is gesprongen, zijn schup afgekuist
His string has snapped, his spade cleaned
Geen rammelende rinkelende dekoraties
No rattling jingling decorations
Geen soldatesk klaroengeschal
No soldier-like trumpet fanfare
Geen plechtige postume felicitaties
No solemn posthumous congratulations
Zingt liever thope een liedje 't is al
Rather sing a song among friends, that's all
Geen tombe of bronzen gebeeldhouwd gevaarte
No tomb or bronze carved monument
Geen donkere kelder van steen en lood
No dark cellar made of stone and lead
Leg mie liever in 't licht in de klaarte
Rather lay me in the light, in the clarity
Simpel in d eerde warm en bloot
Simple in the earth, warm and naked
Begraaf mie maar ergens in 't veld verloren
Just bury me somewhere lost in the field
Waar dat de beke heure weg nog vindt
Where the creek still finds its way
Contributed by Grace E. Suggest a correction in the comments below.