Willy Alberti werd geboren als derde kind in een gezin van acht kinderen va… Read Full Bio ↴Willy Alberti werd geboren als derde kind in een gezin van acht kinderen van vader Jacobus Willem Verbrugge (geboren 11 mei 1901) en moeder Sophia Jacoba van Musscher (23 augustus 1901) die op 26 oktober 1921 in het huwelijk waren getreden. Willy Alberti werd geboren in de Konijnenstraat in de Jordaan. In 1931, nog maar vijf jaar oud, begon Carel Verbrugge met zingen op straathoeken, soms alleen en soms samen met zijn neef Jantje van Musscher (Johnny Jordaan). Ook op nationale feestdagen en vooral op het Leidse- of Rembrandtplein en de Passage op het Damrak bij C&A waren zijn lievelingsplekjes waar hij liedjes zong van onder andere Willy Derby, die duidelijk zijn voorkeur hadden. Op deze manier verdienden zij wat centen bij elkaar voor de huishoudpot, en een gering bedrag voor zichzelf. Al rond die tijd neemt hij zijn artiestennaam Willy Alberti aan. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog maakte hij zijn eerste plaat.
In 1944 trad hij in het huwelijk, waaruit in 1945 dochter Willeke werd geboren. Haar vader was toen na de hongerwinter zo vermagerd, dat toen hij de baby in het ziekenhuis ging opzoeken, iemand van de staf tegen hem zei: "Zo jongen, kom jij je zusje zien?"
Na de oorlog richtte Alberti zich in eerste instantie op Italiaanse liedjes. Vanaf 1948 zong hij bij de De bonte dinsdagavondtrein, een in die tijd populair radioprogramma. Gedurende de jaren vijftig werd Alberti steeds populairder. Behalve Italiaanse liedjes ging hij ook steeds meer smartlappen zingen. Samen met Max van Praag vormde hij het duo "De Straatzangers". Eind jaren vijftig scoorde hij zelfs een hit in de Verenigde Staten met het nummer Marina. In 1958 was hij voor het eerst op de Nederlandse televisie te zien, in het VARA-programma Dorus.
In de jaren zestig begon Alberti op te treden met dochter Willeke. Alberti was zo de leermeester van Willeke. Samen traden ze veel op en scoorden ze meerdere hits. Vanaf 1965 presenteerden vader en dochter een maandelijks televisieprogramma bij de AVRO, dat enorm populair werd. Willy Alberti won in de jaren '60 twee Edisons. In 1962 speelde hij een rol in de succesvolle speelfilm Rififi in Amsterdam van John Korporaal.
In de jaren zeventig nam de populariteit van Alberti langzaam af, al scoorde hij nog enkele hits. Hij begon een platenzaak, waar zijn zoon Tonny werkte als inkoper. De zanger en komiek André van Duin maakte in 1980 een parodie op het nummer dat Alberti zong naar aanleiding van het aftreden van Koningin Juliana (Juliana bedankt), met als titel Willy Alberti bedankt.
In 1984 werd ontdekt dat Alberti aan leverkanker leed. In oktober van dat jaar was hij nog eenmaal op televisie te zien in het programma van Mies Bouwman, In de hoofdrol. Op 18 februari 1985 overleed hij. Hij werd gecremeerd op Crematorium Westgaarde in Amsterdam.
In 1998 werd een Willy Alberti-museum opgericht, dat al snel weer de deuren sloot wegens gebrek aan belangstelling. Begin 21e eeuw richtte de weduwe van Alberti, Ria Kuiper, een museum in waarin ze zelf gids was.
Tegenwoordig zijn er plannen om een standbeeld van hem te plaatsen op het Johnny Jordaanplein.
In 1944 trad hij in het huwelijk, waaruit in 1945 dochter Willeke werd geboren. Haar vader was toen na de hongerwinter zo vermagerd, dat toen hij de baby in het ziekenhuis ging opzoeken, iemand van de staf tegen hem zei: "Zo jongen, kom jij je zusje zien?"
Na de oorlog richtte Alberti zich in eerste instantie op Italiaanse liedjes. Vanaf 1948 zong hij bij de De bonte dinsdagavondtrein, een in die tijd populair radioprogramma. Gedurende de jaren vijftig werd Alberti steeds populairder. Behalve Italiaanse liedjes ging hij ook steeds meer smartlappen zingen. Samen met Max van Praag vormde hij het duo "De Straatzangers". Eind jaren vijftig scoorde hij zelfs een hit in de Verenigde Staten met het nummer Marina. In 1958 was hij voor het eerst op de Nederlandse televisie te zien, in het VARA-programma Dorus.
In de jaren zestig begon Alberti op te treden met dochter Willeke. Alberti was zo de leermeester van Willeke. Samen traden ze veel op en scoorden ze meerdere hits. Vanaf 1965 presenteerden vader en dochter een maandelijks televisieprogramma bij de AVRO, dat enorm populair werd. Willy Alberti won in de jaren '60 twee Edisons. In 1962 speelde hij een rol in de succesvolle speelfilm Rififi in Amsterdam van John Korporaal.
In de jaren zeventig nam de populariteit van Alberti langzaam af, al scoorde hij nog enkele hits. Hij begon een platenzaak, waar zijn zoon Tonny werkte als inkoper. De zanger en komiek André van Duin maakte in 1980 een parodie op het nummer dat Alberti zong naar aanleiding van het aftreden van Koningin Juliana (Juliana bedankt), met als titel Willy Alberti bedankt.
In 1984 werd ontdekt dat Alberti aan leverkanker leed. In oktober van dat jaar was hij nog eenmaal op televisie te zien in het programma van Mies Bouwman, In de hoofdrol. Op 18 februari 1985 overleed hij. Hij werd gecremeerd op Crematorium Westgaarde in Amsterdam.
In 1998 werd een Willy Alberti-museum opgericht, dat al snel weer de deuren sloot wegens gebrek aan belangstelling. Begin 21e eeuw richtte de weduwe van Alberti, Ria Kuiper, een museum in waarin ze zelf gids was.
Tegenwoordig zijn er plannen om een standbeeld van hem te plaatsen op het Johnny Jordaanplein.
De Buurt
Willy Alberti Lyrics
De buurt waar ik als jongen speelde
Waar ik in de kleine straatjes vocht
Waar ik lief en leed in armoe deelde
En voor een cent een duimdrop kocht
De zondagsschool was voor de zondag
En 's maandags opgewarmde kliek
Een wijk die in het hart der stad lag
Vlak achter een azijnfabriek
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto's van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Is die buurt voor mij
Mijn buurt zo mag ik het wel noemen
Met tantes omes bij de vleet
Ik kan mezelf erover roemen
Dat ik nog alle namen weet
Waar zijn die mensen toch gebleven
Ze konden niet buiten elkaar
Die buurt dat was een hele leven
Soms wil je het vergeten maar
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto's van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Is die buurt voor mij
Veroordeeld zonder kans op gratie
Niet passend in de maatschappij
Wat weet de nieuwe generatie
Nog over deze buurt van mij
Ik kan er dagen over praten
Het wordt een eindeloos verhaal
We zullen het er maar bij laten
Want wie verstaat nog onze taal
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto's van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Een droom is die buurt van mij
Waar ik in de kleine straatjes vocht
Waar ik lief en leed in armoe deelde
En voor een cent een duimdrop kocht
De zondagsschool was voor de zondag
En 's maandags opgewarmde kliek
Een wijk die in het hart der stad lag
Vlak achter een azijnfabriek
Die buurt ben ik gaan zoeken
Alleen nog maar in boeken
En foto's van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Is die buurt voor mij
Mijn buurt zo mag ik het wel noemen
Met tantes omes bij de vleet
Ik kan mezelf erover roemen
Dat ik nog alle namen weet
Waar zijn die mensen toch gebleven
Ze konden niet buiten elkaar
Die buurt dat was een hele leven
Soms wil je het vergeten maar
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto's van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Is die buurt voor mij
Veroordeeld zonder kans op gratie
Niet passend in de maatschappij
Wat weet de nieuwe generatie
Nog over deze buurt van mij
Ik kan er dagen over praten
Het wordt een eindeloos verhaal
We zullen het er maar bij laten
Want wie verstaat nog onze taal
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto's van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Een droom is die buurt van mij
Lyrics © O/B/O APRA AMCOS
Lyrics Licensed & Provided by LyricFind
To comment on or correct specific content, highlight it
More Genres
No Artists Found
More Artists
Load All
No Albums Found
More Albums
Load All
No Tracks Found
Genre not found
Artist not found
Album not found
Search results not found
Song not found
Hans Lodder
Willy Alberti hier in topvorm.. hulde voor deze grote kleine man.. hij weet het Amsterdamse sentiment voor de rest van Nederland ook mooi te maken.. glashelder...loepzuiver.. prachtige timing..heerlijk voor in de schemeruurtjes.. Willy.. bedankt!
Arie de koning
Gezellige en gevoelige muziek die in deze tijd alleen nog herinneringen oproept. Toen de mensen nog met elkaar konden praten in plaats van de hele dag achter hun mobieltje aan te lopen.
J. Eulink
hoort in het rijtje thuis van beste zangers van nederland..blijft mooi!!!
mick0maticNL
Hij staat ook in het rijtje van beste zangers van nederland...
Gerard Bosman
een prachtig lied uit het oude Amsterdam door een van de beste zangers van Nederland
Hans Lodder
Oei.. dat prachtige zinnetje:"" Het is mijn buurt niet meer.. het is voorbij ...!"", wat een pareltje temidden van de rest die ook al zo mooi is1
Verbrande Herman
Prachtig!
Leo Neeleman
Herinneringen van toen. Terug te kijken op mooie dagen
Cor P
R.I.P Ad van der Gein de componist van dit mooie lied
monique wagner
Echt mooi lied. Bedroefd........