Vanuytsels succes viel vooral te verklaren via zijn vakmanschap en talent voor melodie en arrangement, zijn neus voor romantische en poëtische luisterliedjes en de wijze waarop hij popinvloeden vermengde met traditionele kleinkunstelementen. Hij was duidelijk beïnvloed door Boudewijn De Groot. Zijn teksten zijn vaak uit het leven gegrepen en autobiografisch. Het lied "Stil in de Kempen" werd bijvoorbeeld naar aanleiding van de dood van zijn ouders geschreven.
Vanuytsel bracht tijdens de jaren '70 nog drie albums uit, waarvan enkele bekende nummers als "De massa", "Tussen Antwerpen en Rotterdam" en "Mijn beste vriendin" stammen.
In de jaren '80 kreeg de zanger het moeilijker om te overleven. "Tederheid" (1983) zou zijn meer dan 20 jaar lang zijn laatste plaat blijven en de man richtte zich weer op de architectuur. Hij treedt nog steeds op, maar verschijnt voor de rest niet graag meer in de schijnwerpers.
Eind 2007 bracht Vanuytsel een nieuw album uit en begon hij doorheen 2008 weer door Vlaanderen te toeren. Hij gaf één concert in Goirle, Nederland.
Er Is Geen Weg Terug
Zjef Vanuytsel Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
en tekent om je hoofd
een krans van de kleurigste robijnen
de wind speelt met de snippers
van je laatste droom
tot ze aan de horizon verdwijnen
de meeuwen draaien kringen in de grijze lucht
en schrijven tekens van een vaag verleden
een onbekende vlucht
waar naartoe, ach niemand zal het weten
en jij loopt maar verder
maakt sporen in het zand
je loopt maar immer door
je kent geen rust
maar waar j' ook gaat
en waar je ook vlucht
er is geen weg terug
maar waar je ook gaat
en waar je ook vlucht
er is geen
weg terug
nu breekt de zon door de wolken heen
streelt je huid en vliegt
langs je wimpers om weer te verdwijnen
en in het spelen van de golven
hoor je vaag een lied
dat je herkent maar nooit goed kon begrijpen
dan is er weer de stilte
het zwijgen om je heen
wanneer de wind zich plots weer heeft verscholen
en eenzaam blijf je achter
dan ben je weer alleen
verdwaald op alle vleugels van je dromen
en zo loop je maar verder
maakt sporen in het zand
je loopt maar immer door
je kent geen rust
maar waar j' ook gaat
en waar je ook vlucht
er is geen weg terug
maar waar je ook gaat
en waar je ook vlucht
er is geen
weg terug
er is de kilte van de morgen
er is de warme nacht
er is het heimwee naar voorbije dagen
er is het wilde vuur van liefde
dat plots in je brandt
om dan even vlug weer te vervagen
er is de stilte van 't heelal
en heel ver langs de maan
kan je soms d' oneindigheid vermoeden
maar alle woorden die je maakt
zijn zo klein, zo vaag
om te zeggen wat je soms kan voelen
en zo loop je maar verder
het duizelt in je hoofd
je loopt maar immer door
je kent geen rust
maar waar j' ook gaat
en waar je ook vlucht
er is geen weg terug
maar waar je ook gaat
en waar je ook vlucht
er is geen
weg terug
nee er is geen
weg terug
The lyrics to "Er Is Geen Weg Terug" (There Is No Way Back) by Zjef Vanuytsel talks about the idea of moving forward with no turning back. The rain falling in droplets creates a crown of colorful rubies around the head of the singer. They're moving forward even though the wind is playing with the remnants of their last dream. The seagulls are circling in the grey sky, symbolizing something unknown, of the past or the future. Nothing is certain.
As the person moves forward, they create a track in the sand, never stopping, never taking a breath. They're always searching but they never find peace. The sun shines, but it's brief, just stroking their skin before disappearing. The waves play a song that the person remembers but never truly understood. The person is surrounded by silence, and they remain alone with their dreams. They're lost in their thoughts, experiencing different emotions from the nostalgia of past days to the wild fire of love that burns but fades away quickly. The profundity of the universe is almost palpable, but words cannot express what is felt.
The song expresses the uncertainty of life, and the idea of constantly searching for something, but never finding it. It conveys the feeling of being lost in your thoughts, dreams, and emotions, but still moving forward with no way back.
Line by Line Meaning
de regen valt in druppels neer
Raindrops fall from the sky
en tekent om je hoofd
And draw a circle around your head
een krans van de kleurigste robijnen
A wreath of the most colorful rubies
de wind speelt met de snippers
The wind plays with scraps
van je laatste droom
From your last dream
tot ze aan de horizon verdwijnen
Until they vanish on the horizon
de meeuwen draaien kringen in de grijze lucht
Seagulls circle in the gray sky
en schrijven tekens van een vaag verleden
And write signs of a vague past
wolken drijven om je heen
Clouds drift around you
een onbekende vlucht
An unknown flight
waar naartoe, ach niemand zal het weten
Where to, oh no one will know
en jij loopt maar verder
And you just keep walking
maakt sporen in het zand
Making traces in the sand
je loopt maar immer door
You keep on walking forever
je kent geen rust
You know no rest
maar waar j' ook gaat
But wherever you go
en waar je ook vlucht
And wherever you flee
er is geen weg terug
There is no turning back
nu breekt de zon door de wolken heen
Now the sun breaks through the clouds
streelt je huid en vliegt
Caresses your skin and flies away
langs je wimpers om weer te verdwijnen
Along your lashes, to disappear once again
en in het spelen van de golven
And in the playing of the waves
hoor je vaag een lied
You faintly hear a song
dat je herkent maar nooit goed kon begrijpen
That you recognize but never quite understood
dan is er weer de stilte
Then there is silence again
het zwijgen om je heen
The silence around you
wanneer de wind zich plots weer heeft verscholen
When the wind suddenly hides again
en eenzaam blijf je achter
And you are left alone
dan ben je weer alleen
Then you're alone again
verdwaald op alle vleugels van je dromen
Lost on all the wings of your dreams
er is de kilte van de morgen
There is the chill of the morning
er is de warme nacht
There is the warm night
er is het heimwee naar voorbije dagen
There is nostalgia for bygone days
er is het wilde vuur van liefde
There is the wild fire of love
dat plots in je brandt
That suddenly burns in you
om dan even vlug weer te vervagen
Only to quickly fade away
er is de stilte van 't heelal
There is the silence of the universe
en heel ver langs de maan
And far beyond the moon
kan je soms d'oneindigheid vermoeden
You can sometimes sense infinity
maar alle woorden die je maakt
But all the words you make
zijn zo klein, zo vaag
Are so small, so faint
om te zeggen wat je soms kan voelen
To say what you sometimes feel
en zo loop je maar verder
And so you just keep walking
het duizelt in je hoofd
Your head is spinning
maar waar j'ook gaat
But wherever you go
en waar je ook vlucht
And wherever you flee
er is geen weg terug
There is no turning back
nee er is geen
No there is no
weg terug
Turning back
Contributed by Landon E. Suggest a correction in the comments below.
Donnie Siekman
Xxxxx