P.L.A.N.
P.L.A.N. — беларускі блюзавы гурт, заснаваны ў 2001 годзе Андрэем Плясанавы… Read Full Bio ↴P.L.A.N. — беларускі блюзавы гурт, заснаваны ў 2001 годзе Андрэем Плясанавым.
Перадгісторыя
Імя лідэра гурту P.L.A.N. Андрэя Плясанава памятаюць яшчэ беларускія бітнікі рубяжа 1960–1970 гадоў, калі ён быў сярод арганізатараў і ўдзельнікаў першых біт-фэстываляў у Менску. У той час, калі ў Белдзяржфільгармоніі рабілі толькі першыя крокі цяперашнія нашыя легенды «Лявоны» («Песьняры»), Юры Антонаў, «Дойліды», «Шпакі», быў там і артыст фільгармоніі Андрэй Плясанаў. На выпуск уласных альбомаў у той час мелі шанец толькі выбраныя, таму пісаліся песьні «у стол». Зрэшты, нават у той час Андрэй Плясанаў станавіўся ляўрэатам розных гарадзкіх і рэспубліканскіх конкурсаў студэнцкай песьні. І ўсё ж, як сьпяваецца ў папулярнай ненароднай песьні, у той час было «цяжка заставацца паслом рок-н-рола ў нерытмічнай краіне», таму далейшы лёс Андрэя Плясанава быў зьвязаны не з музыкай, але надалей з творчасьцю: пасьля сканчэньня Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытуту ён працуе рэжысэрам студыі «Летапіс» кінатсудыі «Беларусьфільм», здымае дакумэнтальнае й мастацкае кіно. Акрамя таго здолеў праславіцца нават у розных краінах Эўропы як небанальны мастак-авангардыст (ягоныя працы можна знайсьці ў нідэрляндзкім каталёгу «1001 reasons of Earth», польскім «Jestesmy» і іншых).
Стварэньне гурту
Напрыканцы 20 стагодзьдзя Плясанава зноў паклікала музыка, і ён стварыў гурт, які вырашана было назваць P.L.A.N. (што азначае P.Lясанаў A.Nдрэй). Выступаючы на «Рок-Каранацыі–2001», Андрэй Плясанаў знаёміцца з двума цікавымі людзьмі: саўнд-прадусэрам Генадзем Сыраквашам і журналістам Вітаўтам Мартыненкам. Першы адразу стаў дарадчыкам Андрэя ў сфэры спасьціжэньня гукарэжысэрскай навукі. А наступным крокам стала паўнавартасная студыйная праца ва ўласнай студыі.
У першы склад калектыва ўвайшлі сам Андрэй (вакал, гітара, вусны гармонік), ягоны даўні сябар, прафэсыйны бас-гiтарыст Анатоль Стэцэнка («Харошкі»), бубнач Андрэй Сапоненка («Kriwi«, «Flat», «žygimont VAZA»), гітарыст Георгi Станкевіч.
Роля другога «каранацыйнага» знаёмцы Плясанава (Вітаўта Мартыненкі) выявілася ў агульным жаданьні вярнуць у беларускі кантэкст старыя свае песьні дый пісаць у гэтым кантэксьце новыя.
Першыя альбомы
Такім чынам увесну 2003 году на беларускім музычным рынку зьявіўся першы паўнафарматны альбом «Blues у канцы тунэлю». З праграмай гэтага альбому гурт выступіў ня толькі на салідных канцэртовых пляцоўках Беларусі, але і ў зорнай праграме аднаго з буйнейшых фэстываляў Эўропы «Noc bluesowa» ў Раве Мазавецкай (Польшча).
Не прымусіў доўга чакаць другі альбом «Вам слова, Джон Ячмень», прэзэнтацыя якога прайшла ў сьнежні таго ж 2003 году ў клюбе «Alcatraz». Тады да складу далучыўся яшчэ адзін знакаміты гітарыст Андрэй Дзяменцьеў.
Праз год — яшчэ адна прыкметная прэм'ера: альбом «Вялікае калі ласка», ў які ўвайшлі, акрамя рытм-энд-блюзу, і экспэрымэнты Андрэя ў модных плынях рэп-музыкі, адзін зь якіх — «Пасадзіў дзед рэпку» — ўвайшоў у першы зборнік беларускага рэпу і нават даў яму назву — «Пасадзіў DEAD RAPку».
Новая канцэпцыя
Над тым, якім быць чацьвертаму альбому гурту P.L.A.N., Андрэй Плясанаў думаў не адзін год. Найперш таму, што хацелася пазьбегнуць жанравага зацыкліваньня (кшталту толькі рытм-энд-блюз). Па-ранейшаму застаючыся прыхільнікам гэтага напрамку, Андрэй Плясанаў назапашваў і іншы матэрыял: было ў яго нямала ўласных апрацовак фальклёру, былі экспэрымэнты з рэпам, былі цікавыя ўласныя кавэр-вэрсыі сусьветных гітоў (ня толькі амэрыканскіх альбо ангельскіх, але й польскіх, украінскіх, расейскіх).
Паступова выпрацавалася глябальная канцэпцыя пад агульнай назвай «Piosenki samotnego Lićvina». У першую частку, названую «Зьніч надзеі», акрамя аднайменай песьні й знакамітай «Шынкарачкі» (упершыню запісаная ў мяккай акустычнай вэрсыі) увайшлі дзьве кавэр-вэрсыі твораў знакамітай польскай каманды 60-х «Czerwone gitary» («Анна-Марыя» С. Краеўскага на вершы К. Дзікоўскага, «Колеры восені» С. Краеўскага на вершы М. Гачыньскага), два фальклёрных эвэргрына («Туман-бацюхна», «Гоман-гоман»), два творы на вершы Вітаўта Мартыненкі («Шэра-ружовыя сны», «Успамін пра будучыню») і маладога, але здольнага ў паэзі, кампазыцыі ды выканаўчым майстэрстве, Яраша Малішэўскага («Выправа»), і шэраг іншых твораў.
Выдаўцы
Выданьнем і прамоўцыяй першых двух альбомаў гурт займаўся самастойна, а наступнымі рэлізамі пасьля ўдзелу гурту P.L.A.N. у шэрагу супольных праектаў лэйбла «BMAgroup», заняўся менавіта гэты выдавец. Таксама гурт удзельнічаў у праектах кампаніі «West Records» і «VoliaMusic».
Удезельнікі
Андрэй Плясанаў: сьпеў, гітара, гармонікАндрэй Дзяменцьеў: гітараАндрэй Сапоненка: бубныГеоргi Станкевіч: гітараАнатоль Стэцэнка: бас-гітара, баян, дадатковы сьпеў
Альбомы
Blues у канцы тунэлю (2003)Вам слова, Джон Ячмень (2003)Вялікае калі ласка (2004)Piosenki samotnego Lićvina (2006)
Афіцыйная хатняя старонка
Перадгісторыя
Імя лідэра гурту P.L.A.N. Андрэя Плясанава памятаюць яшчэ беларускія бітнікі рубяжа 1960–1970 гадоў, калі ён быў сярод арганізатараў і ўдзельнікаў першых біт-фэстываляў у Менску. У той час, калі ў Белдзяржфільгармоніі рабілі толькі першыя крокі цяперашнія нашыя легенды «Лявоны» («Песьняры»), Юры Антонаў, «Дойліды», «Шпакі», быў там і артыст фільгармоніі Андрэй Плясанаў. На выпуск уласных альбомаў у той час мелі шанец толькі выбраныя, таму пісаліся песьні «у стол». Зрэшты, нават у той час Андрэй Плясанаў станавіўся ляўрэатам розных гарадзкіх і рэспубліканскіх конкурсаў студэнцкай песьні. І ўсё ж, як сьпяваецца ў папулярнай ненароднай песьні, у той час было «цяжка заставацца паслом рок-н-рола ў нерытмічнай краіне», таму далейшы лёс Андрэя Плясанава быў зьвязаны не з музыкай, але надалей з творчасьцю: пасьля сканчэньня Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытуту ён працуе рэжысэрам студыі «Летапіс» кінатсудыі «Беларусьфільм», здымае дакумэнтальнае й мастацкае кіно. Акрамя таго здолеў праславіцца нават у розных краінах Эўропы як небанальны мастак-авангардыст (ягоныя працы можна знайсьці ў нідэрляндзкім каталёгу «1001 reasons of Earth», польскім «Jestesmy» і іншых).
Стварэньне гурту
Напрыканцы 20 стагодзьдзя Плясанава зноў паклікала музыка, і ён стварыў гурт, які вырашана было назваць P.L.A.N. (што азначае P.Lясанаў A.Nдрэй). Выступаючы на «Рок-Каранацыі–2001», Андрэй Плясанаў знаёміцца з двума цікавымі людзьмі: саўнд-прадусэрам Генадзем Сыраквашам і журналістам Вітаўтам Мартыненкам. Першы адразу стаў дарадчыкам Андрэя ў сфэры спасьціжэньня гукарэжысэрскай навукі. А наступным крокам стала паўнавартасная студыйная праца ва ўласнай студыі.
У першы склад калектыва ўвайшлі сам Андрэй (вакал, гітара, вусны гармонік), ягоны даўні сябар, прафэсыйны бас-гiтарыст Анатоль Стэцэнка («Харошкі»), бубнач Андрэй Сапоненка («Kriwi«, «Flat», «žygimont VAZA»), гітарыст Георгi Станкевіч.
Роля другога «каранацыйнага» знаёмцы Плясанава (Вітаўта Мартыненкі) выявілася ў агульным жаданьні вярнуць у беларускі кантэкст старыя свае песьні дый пісаць у гэтым кантэксьце новыя.
Першыя альбомы
Такім чынам увесну 2003 году на беларускім музычным рынку зьявіўся першы паўнафарматны альбом «Blues у канцы тунэлю». З праграмай гэтага альбому гурт выступіў ня толькі на салідных канцэртовых пляцоўках Беларусі, але і ў зорнай праграме аднаго з буйнейшых фэстываляў Эўропы «Noc bluesowa» ў Раве Мазавецкай (Польшча).
Не прымусіў доўга чакаць другі альбом «Вам слова, Джон Ячмень», прэзэнтацыя якога прайшла ў сьнежні таго ж 2003 году ў клюбе «Alcatraz». Тады да складу далучыўся яшчэ адзін знакаміты гітарыст Андрэй Дзяменцьеў.
Праз год — яшчэ адна прыкметная прэм'ера: альбом «Вялікае калі ласка», ў які ўвайшлі, акрамя рытм-энд-блюзу, і экспэрымэнты Андрэя ў модных плынях рэп-музыкі, адзін зь якіх — «Пасадзіў дзед рэпку» — ўвайшоў у першы зборнік беларускага рэпу і нават даў яму назву — «Пасадзіў DEAD RAPку».
Новая канцэпцыя
Над тым, якім быць чацьвертаму альбому гурту P.L.A.N., Андрэй Плясанаў думаў не адзін год. Найперш таму, што хацелася пазьбегнуць жанравага зацыкліваньня (кшталту толькі рытм-энд-блюз). Па-ранейшаму застаючыся прыхільнікам гэтага напрамку, Андрэй Плясанаў назапашваў і іншы матэрыял: было ў яго нямала ўласных апрацовак фальклёру, былі экспэрымэнты з рэпам, былі цікавыя ўласныя кавэр-вэрсыі сусьветных гітоў (ня толькі амэрыканскіх альбо ангельскіх, але й польскіх, украінскіх, расейскіх).
Паступова выпрацавалася глябальная канцэпцыя пад агульнай назвай «Piosenki samotnego Lićvina». У першую частку, названую «Зьніч надзеі», акрамя аднайменай песьні й знакамітай «Шынкарачкі» (упершыню запісаная ў мяккай акустычнай вэрсыі) увайшлі дзьве кавэр-вэрсыі твораў знакамітай польскай каманды 60-х «Czerwone gitary» («Анна-Марыя» С. Краеўскага на вершы К. Дзікоўскага, «Колеры восені» С. Краеўскага на вершы М. Гачыньскага), два фальклёрных эвэргрына («Туман-бацюхна», «Гоман-гоман»), два творы на вершы Вітаўта Мартыненкі («Шэра-ружовыя сны», «Успамін пра будучыню») і маладога, але здольнага ў паэзі, кампазыцыі ды выканаўчым майстэрстве, Яраша Малішэўскага («Выправа»), і шэраг іншых твораў.
Выдаўцы
Выданьнем і прамоўцыяй першых двух альбомаў гурт займаўся самастойна, а наступнымі рэлізамі пасьля ўдзелу гурту P.L.A.N. у шэрагу супольных праектаў лэйбла «BMAgroup», заняўся менавіта гэты выдавец. Таксама гурт удзельнічаў у праектах кампаніі «West Records» і «VoliaMusic».
Удезельнікі
Андрэй Плясанаў: сьпеў, гітара, гармонікАндрэй Дзяменцьеў: гітараАндрэй Сапоненка: бубныГеоргi Станкевіч: гітараАнатоль Стэцэнка: бас-гітара, баян, дадатковы сьпеў
Альбомы
Blues у канцы тунэлю (2003)Вам слова, Джон Ячмень (2003)Вялікае калі ласка (2004)Piosenki samotnego Lićvina (2006)
Афіцыйная хатняя старонка
More Genres
No Artists Found
More Artists
Load All
No Albums Found
More Albums
Load All
No Tracks Found
Genre not found
Artist not found
Album not found
Search results not found
Song not found
P.L.A.N. Lyrics
To view the lyrics for a particular track, select it from the track list above, or search for it.