Buiten Bloeien De Violen
Marianne Weber Lyrics
De zon staat hoog, het is een warme middag
'k Ga naar mijn pa in het verpleegtehuis
Hij is zo alleen, hij heeft zoveel verloren
Z'n glimlach, z'n gezondheid, en z'n thuis
Maar buiten bloeien de violen, buiten speelt de orgelman
Maar ik weet dat hij daar nooit meer, nooit meer van genieten kan
Ooit was hij een sterke kerel, nu zit hij daar bleek en klein
Buiten bloeien de violen, wat kan het leven treurig zijn
'k loop naar hem toe hij heeft me niet herkend
Hij zegt niet veel maar even later zie ik
Z'n blik die zegt wat fijn dat je er bent
Maar buiten bloeien de violen, buiten speelt de orgelman
Maar ik weet dat hij daar nooit meer, nooit meer van genieten kan
Ooit was hij een sterke kerel, nu zit hij daar bleek en klein
Buiten bloeien de violen, wat kan het leven treurig zijn
Ik neem hem mee en ga iets met hem drinken
En later gaan we nog een blokje om
Dan is 't weer tijd, ik breng hem naar zijn kamer
Ik beloof hem dat ik gauw heel gauw weer kom
Maar buiten bloeien de violen, buiten speelt de orgelman
Maar ik weet dat hij daar nooit meer, nooit meer van genieten kan
Ooit was hij een sterke kerel, nu zit hij daar bleek en klein
Buiten bloeien de violen, wat kan het leven treurig zijn
Contributed by Levi T. Suggest a correction in the comments below.
To comment on specific lyrics, highlight them
More Genres
No Artists Found
More Artists
Load All
No Albums Found
More Albums
Load All
No Tracks Found
Genre not found
Artist not found
Album not found
Search results not found
Song not found