M'n Donkerbruine Broeder
Peter Beense Lyrics

Gewetenswroeging had 'ie niet, daar moest 'ie niet aan denken
He didn't have a guilty conscience, it was something he didn't want to think about.

Hij vocht hier om z'n vaderland de overwinning te schenken
He fought here to bring victory to his country.

Met de helm over z'n ogen kroop hij door dat vreemde land
With his helmet covering his eyes, he crawled through that unfamiliar land.

Maar plotseling een zacht gekreun, daar in de onderkant
But suddenly a soft groan from down below.

Er lag gewond een jongen, misschien net achttien jaar
There was a wounded boy, perhaps just eighteen years old.

'T angstzweet op z'n voorhoofd, riep 'ie: "Moeder, ben je daar?"
With sweat of fear on his forehead, he cried out, "Mother, are you there?"

M'n donker bruine broeder, verstaan doe jij me niet
My dark brown brother, you don't understand me.

Maar ik zie in jouw ogen, jij hebt pijn en veel verdriet
But I see in your eyes that you have pain and much sadness.

Ik breng je naar je moeder, ver weg van deze hel
I'll take you to your mother, far away from this hell.

Met hoop, geluk en zegen redden wij het samen wel
With hope, happiness and blessings, we'll make it through together.

Hij sjouwde en hij knokte zich dwars door de jungle heen
He dragged and fought his way through the jungle.

Met op z'n rug een medemens, maar hij bleef op de been
With another human on his back, he remained standing.

Z'n veldfles en rantsoenen, haast alles was 'ie kwijt
His canteen and rations, he had lost almost everything.

Maar een ding had 'ie nog, dat was z'n eer en koppigheid
But one thing he still had was his honor and stubbornness.

En 's avonds, als hij moe werd, legde hij de jongen neer
And in the evenings, when he grew tired, he laid the boy down.

Verzorgde hem en troostte hem, maar zelf kon hij niet meer
Taking care of and comforting him, but he himself could no longer do it.

En eindelijk, op een ochtend, het dorpje kwam in zicht
And finally, one morning, the village came into view.

Hij voelde zich herboren, ook al droeg hij zo'n gewicht
He felt reborn, even though he carried such weight.

Hij ging steeds sneller lopen en riep: "Jongen, het is voorbij
He started running faster and shouted, "Boy, it's over!

We hebben 't gehaald", maar voelde plots iets in z'n zij
We made it", but suddenly he felt something in his side.

Hij viel ineens ter aarde en z'n ogen werden groot
He suddenly fell to the ground and his eyes widened.

Met angstzweet op z'n voorhoofd riep 'ie: "Moeder, ik ga dood"
With sweat of fear on his forehead he cried, "Mother, I'm dying."

M'n donker bruine broeder, verstaan doe jij me niet
My dark brown brother, you don't understand me.

Maar ik zag in jouw ogen, alle pijn en jouw verdriet
But I saw in your eyes all the pain and sadness.