Using traditional, polyphonic singing they perform songs from all over the world, mainly: Ukraine, Balkans, Poland, Belarus, Georgia, Scandinavia and many other places. They sing a capella as well as with shaman drums and other ethnic instruments (shruti box, kalimba, flute, gong, zaphir and koshi chimes, singing bowls, rattles etc.), creating a new space in a traditional song, adding voice improvisations, inspired by sounds of nature, often intuitive, wild and feminine.
Cokolwiek W Swiecie Jest
Laboratorium Pieśni Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
Choćby mnie królewska przyszła godność,
Wszystko minie, świat przeminie,
Króla i Cesarza śmierć nie minie.
Nie masz już sławnego Cycerona,
Nie masz Absaloma i Samsona;
Ich to sława przykład dawa,
Bym miał mądrość króla Salomona,
Bym téż był tak piękny jak Helena
Piękność owa, mądra głowa
Od śmierci żadnego nie zachowa.
Choćbym się w cielesnéj kochał krasie
I ona się w szpetność zmieni w czasie
Ach! niestała piękność ciała
Wczoraj się świeciła, dziś spróchniała.
Zmieni się cielesna śliczna barwa,
Będzie z niéj plugawa śmierci larwa,
A z pięknego nic brzydszego
Nie masz nad człowieka umarłego.
Ten, co cię za życia umiłował,
Ręce twoje mile, twarz całował,
Już z daleka nos zatyka,
Twarz, oczy odwraca, precz ucieka.
Bym nad wszystkich ludzi był bogaty,
Drogie z srebra, złota nosił szaty,
Ze wszystkiego kosztownego
śmierć mnie ogołoci mizernego.
The Laboratorium Pieśni's song Cokolwiek W Swiecie Jest talks about the inevitability of death and how it makes everything else in life meaningless. The first stanza stresses the fact that regardless of one's status or title, everything will eventually come to an end, and death will take even the most powerful king or emperor. The second stanza exhibits that even the most renowned historical figures such as Cycerona, Absaloma, and Samson have fallen to death, giving proof that death is the ultimate fate of all.
The third stanza describes how even if one possesses the wisdom of King Solomon and the beauty of Helena, death will eventually come, and none of these worldly possessions will save them. The final stanza talks about how love, wealth, and material possessions will eventually mean nothing when death ultimately strikes, leaving one bare and empty.
Overall, the song is a heartfelt reminder to live a purposeful life by understanding the transient nature of life and the absolute inevitability of death.
Line by Line Meaning
Okolwiek w świecie jest, wszystko marność,
No matter what exists in the world, everything is vanity.
Choćby mnie królewska przyszła godność,
Even if royal dignity came to me,
Wszystko minie, świat przeminie,
Everything will pass, the world will pass,
Króla i Cesarza śmierć nie minie.
Death spares neither king nor emperor.
Nie masz już sławnego Cycerona,
There is no longer the famous Cicero,
Nie masz Absaloma i Samsona;
There is no Absalom or Samson;
Ich to sława przykład dawa,
Their fame serves as an example,
że wszystko na świecie śmierci strawa.
That everything in the world is food for death.
Bym miał mądrość króla Salomona,
Even if I possessed the wisdom of King Solomon,
Bym téż był tak piękny jak Helena
Even if I were as beautiful as Helen,
Piękność owa, mądra głowa
That beauty, that wise mind,
Od śmierci żadnego nie zachowa.
Will not be saved from death.
Choćbym się w cielesnéj kochał krasie
Even if I loved the beauty of the flesh,
I ona się w szpetność zmieni w czasie
And it turned into ugliness over time,
Ach! niestała piękność ciała
Oh! The impermanence of bodily beauty,
Wczoraj się świeciła, dziś spróchniała.
Yesterday it shone, today it is rotting.
Zmieni się cielesna śliczna barwa,
The beautiful color of the body will change,
Będzie z niéj plugawa śmierci larwa,
A loathsome larva of death will come from it,
A z pięknego nic brzydszego
And from something beautiful, nothing uglier
Nie masz nad człowieka umarłego.
Exists than a dead human being.
Ten, co cię za życia umiłował,
He who loved you in life,
Ręce twoje mile, twarz całował,
Who kissed your hands and face,
Już z daleka nos zatyka,
Now, from afar, pinches his nose,
Twarz, oczy odwraca, precz ucieka.
Turns his face and eyes away, and flees.
Bym nad wszystkich ludzi był bogaty,
Even if I were richer than everyone,
Drogie z srebra, złota nosił szaty,
Wore clothes made of expensive silver and gold,
Ze wszystkiego kosztownego
Of everything valuable,
śmierć mnie ogołoci mizernego.
Death would strip me of everything and leave me pitiful.
Writer(s): Kompozycja Tradycyjna
Contributed by Thomas O. Suggest a correction in the comments below.