The band's debut album, The Beginning, which consisted entirely of instrumental music, was released in 1990 with average success. By 1993, the band released the follow-up, The New Shape, with the line-up expanded to include Sławomir Romanowski and Robert Amirian. The album featured vocals by Robert Janson and Robert Amirian, along with guest vocalists including Edyta Bartosiewicz.
The band's breakthrough was the 1994 album Emu, which marked a significant change in musical direction, i.e. the band now had a lead singer, Anita Lipnicka, and started performing primarily in Polish. This formula was highly successful, and both Emu and the following 1995 album, Elf, sold more than half a million copies each. In 1995, the band won a Polish music award, the Fryderyk, for best Polish music group. Furthermore, the band provided a number of songs (mostly from Elf) for the soundtrack of the movie Młode wilki.
In 1996, Varius Manx appeared on the television show "Szansa na sukces", a kind of karaoke show in which the participants sing the songs of the visiting band. The winner of the show was the 19-year-old Kasia Stankiewicz. When, shortly afterwards, Amirian and Lipnicka both left the band, the remaining members asked Stankiewicz to join the band as new lead singer. This new line-up recorded Ego, which featured the band's biggest hit to date, the song "Orła cień".
In 1997, the band released its 6th album, End, which was a commercial hit, though it sold far less that the band's preceding albums.
In 2000, Varius Manx released their first compilation album Najlepsze z dobrych, which included four new songs along with remastered versions of the band's greatest hits. Shortly afterwards, Kasia Stankiewicz left the band and was replaced by Monika Kuszyńska. With her as lead singer, the band recorded the albums Eta (2001), Eno (2002) and Emi (2004).
In 2006, during the band's summer tour, the band members were involved in a car accident, which left lead singer Monika Kuszyńska paralyzed from the waist down. The band suspended its activities until 2010, then with a new lead singer, Lari Lu, with whom the band recorded the album Eli (2011).
The band's current lead singer, since 2013, is Edi Ann.
Deadpans parade
Varius Manx Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴
They play games I don't want to play
They see what I don't want to see
They are what I would never be
Deadpans - they never get enough
What is that they are dreaming of
They write songs from a sleeping heart
Where am I gonna run to
A pack of stalking deadpans all around
Who am I gonna cry to
They deafen every wisper I would sound
A party with the music
Became a dreadful mascarade
But now I'm gonna loose it
They never see me waving in parade
Not this time!
They laugh in nicest shining style
Snake lies under the painted smile
Faces shape into plastic signs
There's always something between the lines
They say things I don't need to say
They play games I don't wanna play
They see what I don't wanna see
They are what I would never
be
The song "Deadpans Parade" by Varius Manx is a commentary on the superficiality and phoniness of the music industry. The lyrics express the singer's frustration with the industry's focus on commercial success rather than genuine artistic expression. The "deadpans" referred to in the song are the people in the industry who embody this shallow approach. They say and do things that are not true to themselves or their values, all in the name of achieving fame and fortune. The singer feels trapped and suffocated by this environment, surrounded by people who don't truly see him for who he is and don't allow him to be his authentic self.
The chorus of the song expresses the singer's desire to break free from this environment and be seen for who he really is. He feels like he is stuck in a "dreadful masquerade" and wants to escape the suffocating presence of the deadpans. However, he is unsure of where to go or who to turn to for support. The deadpans seem to be everywhere, suffocating every whisper and stifling every creative impulse.
The verses of the song describe the deadpans in more detail. They are characterized as shallow and superficial, devoid of any genuine emotion or creativity. They write songs from a "sleeping heart", simply trying to replicate what has already been successful. They laugh and smile in a "shining style", but there is always something hidden beneath the surface. They are not to be trusted, as there is always something "between the lines".
Overall, "Deadpans Parade" is a powerful critique of the music industry's focus on commercial success over artistic expression. It portrays a world in which fake people thrive, while genuine artists struggle to be heard.
Contributed by Parker V. Suggest a correction in the comments below.
Piotr Stępień
Oni mówią rzeczy, o których ja nie muszę mówić.
Oni grają w gry, w które ja nie chcę grać.
Oni widzą to, czego ja nie chcę widzieć.
Oni są tym, kim ja nigdy bym nie była!
Śmiertelnie poważni - oni nigdy nie mają dość
tego, o czym śnią.
Oni piszą piosenki od uśpionego serca,
to znak, zamierzają podpić szczyty.
Tam, dokąd zamierzam pobiec,
jest dookoła grupa prześladujących ludzi z kamienną twarzą.
Ci, dla których zamierzam płakać,
zagłuszają każdy krzyk, który chciałabym z siebie wydać.
Impreza z muzyką
stała się okropną maskaradą.
Ale teraz zamierzam się zapomnieć,
a oni nigdy nie zobaczą mnie machającej w paradzie,
nie tym razem!
Oni śmieją się w najładniejszy, błyszczący sposób,
a pod tym namalowanym uśmiechem czai się wąż.
Twarze na kształt plastikowych znaków,
zawsze znajdzie się coś pomiędzy wierszami.
Oni mówią rzeczy, o których ja nie muszę mówić.
Oni grają w gry, w które ja nie chcę grać.
Oni widzą to, czego ja nie chcę widzieć.
Oni są tym, kim ja nigdy...
Marta kowalczyk
They say things I don't need to say
they play games I don't want to play
they see what I don't want to see
they are what I would never be
Deadpans - they never get enough
what is that they are dreaming of
they write songs from a sleeping heart
sign this it's gonna top the chart
Where am I gonna run to
a pack of stalking deadpans all around
Who am I gonna cry to
they deafen every wisper I would sound
A party with the music
became a dreadful mascarade
But now I'm gonna loose it
they never see me waving in parade
Not this time!
Marta kowalczyk
They laugh in nicest shining style
snake lies under the painted smile
Faces shape into plastic signs
there's always something between the lines
They say things I don't need to say
they play games I don't wanna play
They see what I don't wanna see
they are what I would never be
Where am I gonna run to
a pack of stalking deadpans all around
Who am I gonna cry to
they deafen every wisper I would sound
A party with the music
became a dreadful mascarade
But now I'm gonna loose it
they never see me waving in parade
Not this time!
Grzegorz Cieciora
Oni mówią rzeczy, o których ja nie muszę mówić.
Oni grają w gry, w które ja nie chcę grać.
Oni widzą to, czego ja nie chcę widzieć.
Oni są tym, kim ja nigdy bym nie była!
Śmiertelnie poważni - oni nigdy nie mają dość
tego, o czym śnią.
Oni piszą piosenki od uśpionego serca,
to znak, zamierzają podpić szczyty.
Tam, dokąd zamierzam pobiec,
jest dookoła grupa prześladujących ludzi z kamienną twarzą.
Ci, dla których zamierzam płakać,
zagłuszają każdy krzyk, który chciałabym z siebie wydać.
Impreza z muzyką
stała się okropną maskaradą.
Ale teraz zamierzam się zapomnieć,
a oni nigdy nie zobaczą mnie machającej w paradzie,
nie tym razem!
Oni śmieją się w najładniejszy, błyszczący sposób,
a pod tym namalowanym uśmiechem czai się wąż.
Twarze na kształt plastikowych znaków,
zawsze znajdzie się coś pomiędzy wierszami.
Oni mówią rzeczy, o których ja nie muszę mówić.
Oni grają w gry, w które ja nie chcę grać.
Oni widzą to, czego ja nie chcę widzieć.
Oni są tym, kim ja nigdy...
Grzegorz Cieciora
Oni mówią rzeczy, o których ja nie muszę mówić.
Oni grają w gry, w które ja nie chcę grać.
Oni widzą to, czego ja nie chcę widzieć.
Oni są tym, kim ja nigdy bym nie była!
Śmiertelnie poważni - oni nigdy nie mają dość
tego, o czym śnią.
Oni piszą piosenki od uśpionego serca,
to znak, zamierzają podpić szczyty.
Tam, dokąd zamierzam pobiec,
jest dookoła grupa prześladujących ludzi z kamienną twarzą.
Ci, dla których zamierzam płakać,
zagłuszają każdy krzyk, który chciałabym z siebie wydać.
Impreza z muzyką
stała się okropną maskaradą.
Ale teraz zamierzam się zapomnieć,
a oni nigdy nie zobaczą mnie machającej w paradzie,
nie tym razem!
Oni śmieją się w najładniejszy, błyszczący sposób,
a pod tym namalowanym uśmiechem czai się wąż.
Twarze na kształt plastikowych znaków,
zawsze znajdzie się coś pomiędzy wierszami.
Oni mówią rzeczy, o których ja nie muszę mówić.
Oni grają w gry, w które ja nie chcę grać.
Oni widzą to, czego ja nie chcę widzieć.
Oni są tym, kim ja nigdy...
Martyna S
Każdy chciał być Młodym wilkiem, każda dziewczyna chciała mieć Młodego Wilka. dobrze, że było mi dane wychowywać się w latach 90- tych, najpiękniejszy okres w Polsce.
Ulica Bez Nazwy
Gdyby nie internet, nie obejrzałbym zarówno tego teledysku jak i pozostałych Varius Manx na YouTube, więc proszę tak nie demonizować współczesnych technologii.
Coll Hand Luke
@Monika Nowa zgadzam się a nie tych fejsbukowych ...
Coll Hand Luke
Martyna S.. pozdrawia rocznik 82' fajna dekada, njezapomniana, The best 90'
Elvis Presley
Jakie to było piękne... dziś tego już nie ma... hey! Pozdrówki
Maciej s.
Piękne czasy, wspaniałe wspomnienia, przyjaźnie "prawdziwsze"...
co niektórzy wciąż czekają na swoją Cleo ;)
CZARNYEU
stary dobry Varius :-) I lata mojej mlodosci :-)
IFS1984
Taaaa Varius Manx miał sporo wypasionych kawałków. Nie wiem co się z tą polska muzą porobiło!!! Gdzie są tamte lata!!! Teraz to jest jakaś czarna dziura.
Kristof.P
jest koniec 2018 roku a ja słucham tego kawałka dalej jest mega spoko, jak wchodził na listy przebojów miałem może z 14-15 lat
Coll Hand Luke
Miałem podobną ilość lat, około 15