Enslaved was formed in 1991, by Ivar Bjørnson and Grutle Kjellson. Joined by drummer Trym Torsson, they did their first demo in the summer of 1992. While working with the first full length, there came a call from England, resulting in the two 1993 legendary mini albums; Hordanes Land and Emperor These two mini-albums was released as a split-record "Emperor/Hordanes Land". Due to tragic circumstances, Enslaved’s debut album Vikingligr Veldi was held back until the spring of 1994. Enslaved moved their label base to French Osmose Productions, and Frost were released late in the 1994. Enslaved were now known outside the Black / Extreme circles of Northern Europe. This led to the "Winter War Europe Tour ‘95", and the first Norwegian Black / Extreme tour ever in the US, Canada and Mexico during ’95. The tours were a great success; but Trym Torson moved on to join Emperor as a drummer.
Eld was recorded with drummer Harald Helgeson in 1996, and released the year after. However, working with Harald was no permanent solution, so Dirge Rep (then Gehenna) and R. Kronheim were hired, becoming integral parts during the recording of Blodhemn (’98).
Enslaved released an important milestone in 2000 with Mardraum: Beyond the Within, which marked a turning point for the band; and sent shock waves through the Extreme Metal scene with a revolutionary experimental and innovative approach to their genre. The band kept adding fuel to the fire, and released Monumension in 2001, and again the band was shocked to see the positive response to their "no rules" approach to Extreme Metal. Gigs were still being played in Norway, Europe and the States, in front of a faithful and ever increasing audience.
After returning from the UK in March 2002, R. Kronheim had to leave the band. The band kept on working with new material, in which they now saw a synthesis between the original thesis (the "Blacker" Enslaved) and the anti-thesis forming from Mardraum onwards (the experimental, progressive and gloomier Enslaved) – Below the Lights was recorded in 2002 and released the year after, and presented the perfect blend of power, tradition, progressive elements and dark psychedelia. The process and hard work had taken its toll on drummer Dirge, and he left the band.
A new line-up were put together during and after the recording of Below the Lights, including old-timer Cato Bekkevold (Red Harvest founder), Arve Isdal (aka. Ice Dale) and Herbrand Larsen. With all the changes left behind, Enslaved reached new heights with their live performance, also adding strong visual elements in the shape of video art and more. English market leader Kerrang! rewarded their Inferno 2004 performance with a full house: 5 K!’s.
The new line-up recorded ISA during the autumn of 2004, and was released in Oct/Nov ’04 (Feb ’05 in the US). The album received raving reviews in all territories (except Finland obviously), and put Enslaved at the very forefront of contemporary Extreme Metal. A European Tour with fellow Norsemen Vreid took place in February and March 2005. The tour was rewarded with both great reviews and great turnouts. In absentia, during the tour, Enslaved also received both the Norwegian Grammy and the independent Alarm Price for ISA.
The band released the full length album Ruun in 2006, which received great critics world wide and Enslaved received the Norwegian Grammy (Metal) for the second time in a row. Ruun is an extreme progressive metal record with growl-vocals and quite different from the bands first records.
Enslaved released the album Vertebrae in 2008, which gained wide critical acclaim, including Terrorizer Magazine's album of the year and critic's choice album of the year award for 2008. Many of their techniques on the album, particularly harmonies, have been compared to Pink Floyd
Although the band now records in English, their early songs were mostly recorded in Icelandic or Old Norse, with one track on their first full-length album being performed in ancient Norwegian. Lyrics from Frost to Mardraum were mainly in their native Norwegian. Most of their lyrics relate to Norse mythology or history.
They have also recorded a collaboration with the Norwegian noise duo Fe-Mail, under the name Trinacria.
Current members:
* Ivar Bjørnson - guitar, keyboards (1991-) - (Desekrator, ex-Borknagar, ex-Phobia, Obnoxious, ex-Gorgoroth (as "Daimonion"), live session guitar for Taake)
* Grutle Kjellson - bass, vocals (1991-) - (Desekrator, ex-Phobia, guest for V:28, Insanity)
* Arve Isdal - guitar (2002-) - (Malignant Eternal, Audrey Horne, I)
* Cato Bekkevold - drums (2003-) - (Demonic, ex-Ashes to Ashes , Sirius, ex-Red Harvest, Dunkelheit)
* Hakon Vinje - keyboards, vocals (2017-)
Former members:
* Trym Torson (Kai Johnny Mosaker) - drums (1991-1995) - (Emperor, Zyklon, Imperium, Tartaros, Shadow Season, Paganize)
* Richard Kronheim - guitar (1997-2002) - (ex-Subtitles, ex-St. Satan, ex-Kliftones, ex-Desekrator)
* Per Husebø (aka. Dirge Rep) - drums (1997-2002) - (Gehenna, Orcustus, Gorgoroth, ex-122 Stab Wounds, Desspo Hallelujah, Neetzach, ex-Aura Noir, Secht)
* Harald Magnus "Rivheim" Helgeson - drums (1995-1997) - (Thundra, Zeno Morf, ex-Dwelling Souls, session for Evig Natt)
* Freddy Bolsø - drums (2003) - (ex-Blood Red Throne)
* Herbrand Larsen - keyboards, vocals (2004-2016)
* Øyvind Madsen - keyboards (live only) - (Sulphur, Vulture Industries, live for Black Hole Generator)
Discography:
Full-Length Albums:
1994 - Vikingligr Veldi
1994 - Frost
1997 - Eld
1998 - Blodhemn
2000 - Mardraum: Beyond the Within
2001 - Monumension
2003 - Below the Lights
2004 - Isa
2006 - Ruun
2008 - Vertebrae
2010 - Axioma Ethica Odini
2012 - RIITIIR
2015 - In Times
2017 - E (note that the official title of the album is actually the Elder Futhark rune ᛖ, or Ehwaz, which looks like the roman letter M, but the album title is often written as E for simplicity, including in official sources)
Demos:
1991 - Nema
1992 - Yggdrasill
Splits:
1994 - Emperor/Hordanes Land (split with Emperor)
Live albums:
2009 - Live at the Rock Hard Festival
2017 - Roadburn Live
DVDs:
Enslaved also has two DVD releases, primarily consisting of concert footage.
2003 - Live Retaliation
2005 - Return to Yggdrasill
Trivia:
* Grutle Kjellson and Cato Bekkevold are avid sport fishing enthusiasts; in fact, the two met at a related event.
* The band's song Havenless from Below the Lights was featured in the film "Metal: A Headbanger's Journey".
* The band were also reported to have appeared in an episode of the American cartoon series South Park, but this later transpired to be a practical joke at the expense of the Norwegian press.
Sigmundskvadet
Enslaved Lyrics
Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴
Tróndur og Sigmundur itu teir.
Noregs menn! dansið væl í stillum;
stilli tykkum allar,
riddarar, Noregs menn!
dansið væl í stillum.
Tróndur búði við Gøtuvág.
So grammur var Tróndur, hann hugsar ilt:
Sigmundur hevur vár' veitslu spilt.
Tróndur hann situr í sínari lon:
"Tit heintið mær Sjúrða Tollaksson.
Tit heintið mær Gutta og láa Tór."
Snarliga boð eftir teimum fór.
Inn komu garpar og søgdu so:
"Hvat vilt tú, Tróndur, tú sendi oss boð?"
"Eg havi sent tykkum boðini tey,
at tit skulu hjálpa til Sigmunds deyð.
Tit hvessið spjót, tit hvessið knív;
tað skal galda Sigmunds lív.
Hetta mítt ráð man vera gott:
Vit skulu herja á hann á nátt."
Teir samlaðu saman sveinar og menn
og gingu til strandar allir í senn.
So sigldi Tróndur Skúvoyarfjør,
skútan bognaði sum ein gjør.
So myrk var náttin, og skútan gegg,
so blíðan byrðin Tróndur fekk.
Myrk var náttin, og skútan rann,
teir hildu beint mót Skúvoy fram.
Eingin vardi, teir komu hartil,
alt gekk til, sum Tróndur vil.
Skramblaðu teir við vápnum hart,
so hurðar gingu í smildur snart.
Sigmundur vaknar úr svøvni brátt:
"Hvør brýtur inn á meg í nátt?"
"Hann, sum brýtur tínar dyr,
tað er tann maður, tú háaði fyrr.
Sigmund helt sítt svørð ímót,
fimm fullu høvur á Tróndar fót.
Sigmundur høggur av makt og vold,
trý fullu høvur á Tróndar skjold.
Tróndur hann var til ilsku fús:
"Tit setið nú eld á Sigmunds hús!"
Sigmundur talar til frænda sín:
"Nú má eg rýma av húsi mín'."
Einar úr Suðuroy, hans frændi Tór,
eingin annar við Sigmundi fór.
Sigmunds hústrú stendur við vegg:
"Tú hoyr meg, Tróndur Gøtuskegg.
Stríðist tú móti konu og børn,
so ert tú grískari enn ein bjørn."
"Tit sløkkið eld, tit stingið inn knív!
Eg stríðist bert um Sigmunds lív."
Tróndur vendi borgini frá,
beint ímót' sum Sigmundur lá.
Tróndur hevði so fyri orð:
"Eg kenni royk av Sigmunds sporð."
Tróndur biður teir hava mót:
"Eg kenni royk av Sigmunds fót."
Teir gingu fram um grøna lund,
teir dvøldust við gjónna eina stund.
Sigmundur sær um gjónna brá:
Steingríms høvur á vølli lá.
Sigmundur aftur um gjónna sprakk,
svørðið úr hans hondum stakk.
Sigmundur flýddi á oynna norð,
Tróndur hevði tá manndómsorð.
Sigmundur kastaði í havið seg,
Einar og Tóri sama veg.
Tá ið Tróndur hetta sá,
aftur at báti skundar hann tá.
Aftur at báti skundar hann tá,
men ikki kundi hann Sigmundi ná.
Svimja teir tríggir við miklari ferð,
sum streymur harður á firði er.
Tórur aftur um seg sá:
"Nú tekur Einar at dragna frá."
Sigmundur gjørdi sær tann ómak:
hann legði Einar á sítt bak.
Tórur rætti Sigmundi hond:
"Nú hevur Einar givið upp ond."
Sigmund slepti Einar' av,
Suðuroyarfjørður varð hans grav.
Sigmundur svimur og frændi hans,
enn er fjórðingur eftir til lands.
Tórur legði seg bylgju ímót.
"Nú eri eg givin í hond og fót."
Tú svim til lands, legg einki í meg!
Eg eri farin, men redda teg.
Svaraði Sigmund', í sjónum sat:
"Ei, mín frændi, skiljast vit at.
Vit vóru saman í mangari ferð,
ei mín frændi, skiljast vit her."
Sigmundur var í orðum trygg',
hann legði Tóra á sín rygg.
Sigmundur svimur av allari makt:
"Nú hava vit at landi lagt."
Brimið tað brýtur sum boðaslóð,
Tað Tóra niður at botni dró.
Sigmundur var ein menskur mann,
men ikki bóru beinini hann.
Tá hann hevði svomið tann veg so lang,
hann legði seg stillan niður í tang.
Torgrímur átti Sandvík fyrr,
hann sá ein morgun út fyri dyr.
Torgrímur hugdi mót tara út:
"Eg meini, eg síggi ein reyðan klút."
Tórgrímur talar til dreingir tveir:
"Tit vitið, um har er nakað meir."
Inn koma dreringir og siga frá,
stórur maðu rí tara lá.
Ein stórur maður í tara lá,
ongum líkari enn Sigmund' at sjá.
Torgrímur tók sær øks í hond,
so fór hann til sjóvarstrond.
Torgrímur niður í taran sær,
maktarleysur lá Sigmundur har.
Torgrímur talar til sveinar sín':
"Gullringur Sigmunds skal vera mín!"
"Dreingir, tit haldið mær í hans hár,
meðan eg gevi honum banasár.
Dreingir, tit haldið (í) hans hár í topp,
meðan eg skilji høvur frá kropp'."
Dreingirnir hildu í hans hár,
meðan hann gav honum banasár.
Dreingirnir hildu (í) hans hár í topp,
meðan hann skilti høvur frá topp.
Gullringin bóru teir heim til hús,
men kroppin gróvu teir í sand og grús.
Ein slíkan enda Sigmundur fekk,
hans líki ei í Føroyum gekk.
The lyrics to Enslaved's song "Sigmundskvadet" tell the story of the legendary battle between two Faroese chieftains, Tróndur and Sigmundur. The poem begins with the introduction of the two chiefs and their respective territories. Tróndur becomes jealous of Sigmundur's success and invites his men to a feast where they plot to kill him. They sail to Sigmundur's island, Skúvoy, in the middle of the night and break in, but Sigmundur wakes up and fights them off. As he flees, he jumps into the sea and swims to safety, but Tróndur and his men cannot catch him.
Despite its ancient subject matter, the song's themes of jealousy, betrayal, and violent conflict remain relevant to this day. It is also notable for its use of traditional Scandinavian poetic forms, including alliteration, kennings (figurative descriptions of objects or people), and dróttkvætt (an intricate and complex metrical form).
Line by Line Meaning
Í Føroyum búðu høvdingar tveir,
In the Faroe Islands there lived two chieftains,
Tróndur og Sigmundur itu teir.
Tróndur and Sigmundur were their names.
Noregs menn! dansið væl í stillum;
Norwegian men! Dance well in silence;
stilli tykkum allar,
Show your gracefulness and nobility, all of you,
riddarar, Noregs menn!
Knights, Norwegian men!
dansið væl í stillum.
Dance well in silence.
Sigmundur búði Skúvoy á,
Sigmundur lived on Skúvoy island,
Tróndur búði við Gøtuvág.
Tróndur lived near Gøtuvág.
So grammur var Tróndur, hann hugsar ilt:
But Tróndur was cruel, he thinks evil thoughts:
Sigmundur hevur vár' veitslu spilt.
Sigmundur has ruined our feast.
Tróndur hann situr í sínari lon:
Tróndur sits alone in his dwelling:
"Tit heintið mær Sjúrða Tollaksson.
"You did not invite me, Sjúrður Tollaksson.
Tit heintið mær Gutta og láa Tór."
You invited Gutta and Tór, but not me."
Snarliga boð eftir teimum fór.
Quickly, messengers were sent after them.
Inn komu garpar og søgdu so:
Crows came in and said so:
"Hvat vilt tú, Tróndur, tú sendi oss boð?"
"What do you want, Tróndur, you sent us a message?"
"Eg havi sent tykkum boðini tey,
"I sent you the messages,
at tit skulu hjálpa til Sigmunds deyð.
that you should help with Sigmund's death.
Tit hvessið spjót, tit hvessið knív;
Sharpen your spears, sharpen your knives;
tað skal galda Sigmunds lív.
It will determine Sigmund's fate.
Hetta mítt ráð man vera gott:
This plan of mine will be good:
Vit skulu herja á hann á nátt."
We will attack him at night."
Teir samlaðu saman sveinar og menn
They gathered together boys and men
og gingu til strandar allir í senn.
And all went to the shore together.
So sigldi Tróndur Skúvoyarfjør,
Then Tróndur sailed across Skúvoyarfjør,
skútan bognaði sum ein gjør.
The boat swayed like a twig.
So myrk var náttin, og skútan gegg,
The night was so dark, and the boat swayed,
so blíðan byrðin Tróndur fekk.
Tróndur got a pleasant wind.
Myrk var náttin, og skútan rann,
The night was dark, and the boat sailed on,
teir hildu beint mót Skúvoy fram.
They went straight towards Skúvoy.
Eingin vardi, teir komu hartil,
No one guarded, they arrived there,
alt gekk til, sum Tróndur vil.
Everything went as Tróndur desired.
Skramblaðu teir við vápnum hart,
They fought fiercely with weapons,
so hurðar gingu í smildur snart.
And soon doors were broken.
Sigmundur vaknar úr svøvni brátt:
Sigmundur woke up suddenly from his sleep:
"Hvør brýtur inn á meg í nátt?"
"Who is breaking into my house at night?"
"Hann, sum brýtur tínar dyr,
"He, who breaks your doors,
tað er tann maður, tú háaði fyrr.
That is the man you insulted before.
Sigmund helt sítt svørð ímót,
Sigmund grabbed his sword in response,
fimm fullu høvur á Tróndar fót.
Five full blows on Tróndur's foot.
Sigmundur høggur av makt og vold,
Sigmundur hacks with power and violence,
trý fullu høvur á Tróndar skjold.
Three full blows on Tróndur's shield.
Tróndur hann var til ilsku fús:
Tróndur was eager for revenge:
"Tit setið nú eld á Sigmunds hús!"
"Now set fire to Sigmund's house!"
Sigmundur talar til frænda sín:
Sigmundur speaks to his relative:
"Nú má eg rýma av húsi mín'."
"Now I must flee from my house."
Einar úr Suðuroy, hans frændi Tór,
Einar from Suðuroy, his relative Tór,
eingin annar við Sigmundi fór.
No one else went with Sigmundur.
Sigmunds hústrú stendur við vegg:
Sigmundur's wife stands by the wall:
"Tú hoyr meg, Tróndur Gøtuskegg.
"Listen to me, Tróndur with the beard.
Stríðist tú móti konu og børn,
If you fight against women and children,
so ert tú grískari enn ein bjørn."
Then you are more savage than a bear."
"Tit sløkkið eld, tit stingið inn knív!
"Extinguish the fire, put away your knives!
Eg stríðist bert um Sigmunds lív."
I only fight for Sigmund's life."
Tróndur vendi borgini frá,
Tróndur turned away from the city,
beint ímót' sum Sigmundur lá.
Straight towards Sigmundur he went.
Tróndur hevði so fyri orð:
Tróndur had spoken the truth:
"Eg kenni royk av Sigmunds sporð."
"I smell the scent of Sigmund's blood."
Tróndur biður teir hava mót:
Tróndur demands that they face him:
"Eg kenni royk av Sigmunds fót."
"I smell the scent of Sigmund's foot."
Teir gingu fram um grøna lund,
They walked through the green meadow,
teir dvøldust við gjónna eina stund.
They paused at a small stream for a moment.
Sigmundur sær um gjónna brá:
Sigmundur looked across the stream:
Steingríms høvur á vølli lá.
Steingrím's head lay on the field.
Sigmundur aftur um gjónna sprakk,
Sigmundur jumped back across the stream,
svørðið úr hans hondum stakk.
And his sword pierced from his hand.
Sigmundur flýddi á oynna norð,
Sigmundur fled to the northern island,
Tróndur hevði tá manndómsorð.
Tróndur had lost his honor.
Sigmundur kastaði í havið seg,
Sigmundur threw himself into the sea,
Einar og Tóri sama veg.
Einar and Tór followed the same path.
Tá ið Tróndur hetta sá,
When Tróndur saw this,
aftur at báti skundar hann tá.
He hurried back to the boat.
Aftur at báti skundar hann tá,
Hastily he returned to the boat,
men ikki kundi hann Sigmundi ná.
But he could not reach Sigmundur.
Svimja teir tríggir við miklari ferð,
The three of them swam with great effort,
sum streymur harður á firði er.
Against the strong current in the fjord.
Tórur aftur um seg sá:
Tórur saw behind himself:
"Nú tekur Einar at dragna frá."
"Now Einar begins to fall behind."
Sigmundur gjørdi sær tann ómak:
Sigmundur made a great effort for himself:
hann legði Einar á sítt bak.
He placed Einar on his back.
Tórur rætti Sigmundi hond:
Tórur reached out his hand to Sigmundur:
"Nú hevur Einar givið upp ond."
"Now Einar has given up."
Sigmund slepti Einar' av,
Sigmundur let go of Einar,
Suðuroyarfjørður varð hans grav.
Suðuroyarfjørður became his grave.
Sigmundur svimur og frændi hans,
Sigmundur swims with his relative,
enn er fjórðingur eftir til lands.
Only a quarter left to reach land.
Tórur legði seg bylgju ímót.
Tórur lay down against the wave.
"Nú eri eg givin í hond og fót."
"Now I am given up, body and soul."
Tú svim til lands, legg einki í meg!
You swim to land, pay no attention to me!
Eg eri farin, men redda teg.
I am gone, but save yourself.
Svaraði Sigmund', í sjónum sat:
Sigmundur replied, while sitting in the sea:
"Ei, mín frændi, skiljast vit at.
"No, my relative, let us not part.
Vit vóru saman í mangari ferð,
We were together on many journeys,
ei mín frændi, skiljast vit her."
Oh my relative, let us not part here."
Sigmundur var í orðum trygg',
Sigmundur was reassured in his words,
hann legði Tóra á sín rygg.
He put Tór on his back.
Sigmundur svimur av allari makt:
Sigmundur swims with all his strength:
"Nú hava vit at landi lagt."
"Now we have reached land."
Brimið tað brýtur sum boðaslóð,
The waves break like a message trail,
Tað Tóra niður at botni dró.
That pulled Tór down to the bottom.
Sigmundur var ein menskur mann,
Sigmundur was a human being,
men ikki bóru beinini hann.
But his bones did not bear him.
Tá hann hevði svomið tann veg so lang,
When he had swum for so long,
hann legði seg stillan niður í tang.
He lay down calmly in the seaweed.
Torgrímur átti Sandvík fyrr,
Torgrímur owned Sandvík before,
hann sá ein morgun út fyri dyr.
He saw one morning outside his door.
Torgrímur hugdi mót tara út:
Torgrímur gazed out towards the tears:
"Eg meini, eg síggi ein reyðan klút."
"I think I see a red cloth."
Tórgrímur talar til dreingir tveir:
Torgrímur speaks to two young men:
"Tit vitið, um har er nakað meir."
"You know, if there is something more."
Inn koma dreringir og siga frá,
Crows come in and tell the story,
stórur maðu rí tara lá.
A large man lies in a sea of tears.
Ein stórur maður í tara lá,
A big man lay in tears,
ongum líkari enn Sigmund' at sjá.
No one resembled him more than Sigmundur.
Torgrímur tók sær øks í hond,
Torgrímur took an axe in his hand,
so fór hann til sjóvarstrond.
And he went to the shore.
Torgrímur niður í taran sær,
Torgrímur went into the tears,
maktarleysur lá Sigmundur har.
Powerless, Sigmundur lay there.
Torgrímur talar til sveinar sín':
Torgrímur speaks to his boys:
"Gullringur Sigmunds skal vera mín!"
"Sigmundur's gold ring shall be mine!"
"Dreingir, tit haldið mær í hans hár,
"Boys, hold his hair for me,
meðan eg gevi honum banasár.
While I give him fatal wounds.
Dreingir, tit haldið (í) hans hár í topp,
Boys, hold onto his hair at the top,
meðan eg skilji høvur frá kropp'."
While I separate his head from his body."
Dreingirnir hildu í hans hár,
The boys held onto his hair,
meðan hann gav honum banasár.
While he inflicted fatal wounds on him.
Dreingirnir hildu (í) hans hár í topp,
The boys held onto his hair at the top,
meðan hann skilti høvur frá topp.
While he separated his head from the top.
Gullringin bóru teir heim til hús,
They carried the gold ring home,
men kroppin gróvu teir í sand og grús.
But his body they buried in sand and gravel.
Ein slíkan enda Sigmundur fekk,
Such was the fate Sigmundur received,
hans líki ei í Føroyum gekk.
His body did not rest in the Faroe Islands.
Contributed by Keira I. Suggest a correction in the comments below.
@thomas6201
ENGLISH
1. In the Faroe Islands there lived two chiefs,
Who were called Tróndur and Sigmund.
Men of Norway! Dance well in silence;
Stand up all,
Knights, men of Norway!
Dance well in silence.
2. Sigmund lived on Skúvoy,
Tróndur lived in the bay of Gøta.
---------------
3. So angry was Tróndur, he thought evilly:
Sigmund has spoiled our party.
4. Tróndur was sitting in his house, and said,
“Bring me Sjúrður Tollaksson!
5. Bring me Gutti and low Tór!”
Quickly, they were asked to come.
6. In came strong, brave men and said:
“What do you want, Tróndur, you called us?”
7. “I have asked you to come
In order to help bring about Sigmund’s death.
8. Sharpen spears and sharpen knives,
This concerns Sigmund’s life.
9. My best council is this:
We shall attack him in the night.”
10. They gathered boys and men
And walked to the shore, all at once.
---------------
11. Then Tróndur sailed between Skúvoy and Sandoy; the boat curved like a horned grebe.
12. The night was dark, and the boat went on,
And made it easy on Tróndur.
13. Dark was the night, and the boat was sailing,
They headed straight for Skúvoy.
14. No one knew when they arrived there,
Everything was as Tróndur wanted it to be.
---------------
15. They barraged hard with weapons,
So doors were quickly destroyed.
16. Sigmund suddenly awakes:
“Who ‘robs’ me in the night?”
17. “He, who is smashing your door,
It is the man you mocked before.”
18. Sigmund held his sword against,
Five heads fell on Tróndur’s foot.
19. Sigmund struck with power and violence,
Three heads fell on Tróndur’s shield.
20. Tróndur, he was eager to kill:
“You, set fire on Sigmund’s house!”
21. Sigmund speaks to his kin:
“Now, I have to escape from my house.”
22. Einar from Suðuroy, his kinsman Tór,
No one else with Sigmund went.
23. Sigmund’s wife stands by the wall:
“You hear me, Tróndur Gøtuskegg.
24. If you fight against woman and children,
You are more irascible than a bear.”
25. “You put out fire, you sting in knife!
I am only after Sigmund’s life.”
---------------
26. Tróndur turned away from the house,
Headed to where Sigmund was laying.
27. Tróndur said:
“I feel smoke from Sigmund’s trace.”
28. Tróndur tells them to have courage:
“I feel smoke from Sigmund’s foot.”
29. They walked by green landscape,
They waited by the gorge a while.
30. Sigmund suddenly sees on the other side,
Steingrím’s head lying on grass.
31. Sigmund went over to the other side again,
From Steingrím’s hands he took a sword.
32. Sigmund escaped north on the island,
Tróndur had manly words then.
---------------
33. Sigmund threw himself into the ocean,
Einar and Tórur the same way.
34. When Tróndur saw this,
Back to the boat he hurried.
35. He hurries back to the boat,
But he couldn’t reach Sigmund.
36. The three swim with high speed,
The currents are strong.
37. Tórur looked behind him:
“It looks like Einar can’t swim any more.”
38. Sigmund did the effort:
He took Einar on his back.
39. Tórur stretched Sigmund his hand:
“Now Einar has stopped breathing.”
40. Sigmund let go of Einar,
Suðuroy-fjord was his grave.
41. Sigmund swims, and his kinsman,
There’s still an nautical mile left to land.
42. Tórur laid himself against the waves.
“Now I have stopped in hand and foot.
43. You swim to land, don’t care about me!
I am gone, but save yourself!”
44. Sigmund answered, in the sea:
“My friend, we will not leave each other here.
45. We were together a lot,
We will not leave each other here.”
46. Sigmund was loyal to his words,
He laid Tórur on his back.
47. Sigmund swims by all his power:
“Now we have reached land.”
48. The waves broke them apart,
They took Tórur down to the bottom.
49. Sigmund was a fit man,
But his legs couldn’t bear him.
50. When he had swam the long way,
He silently lay down on seaweed.
---------------
51. Torgrímur owned Sandvík “in the old days,”
He looked outside one morning.
52. Torgrímur watched the seaweed:
“I think I see a red cloth.”
53. Torgrímur speaks to his two sons:
“You look and see if there’s anything more.”
54. In come the boys and tell,
A big man in seaweed lies.
55. A big man in seaweed laid,
No one more like Sigmund to look at. ???
56. Torgrímur took axe in hand,
Then he went down to the shore.
57. Torgrímur went down to the seaweed,
Powerless there Sigmund lays.
58. Torgrímur speaks to his lads:
“Sigmund’s gold ring shall be mine!
59. Boys, you take in his hair for me,
While I deliver the killing blow.
60. Boys, you take his hair and lift his head up
While I separate head from body.”
61. The boys hold in his hair,
While he gave him the fatal wound.
62. The boys hold his hair and lift his head up
While he separated head from body.
63. The gold ring they carried home to the house,
But the body they buried in sand and gravel.
64. Such an ending, Sigmund got,
His body no longer in the Faroes walked.
@thomas6201
ORIGINAL
1. Í Føroyum búðu høvdingar tveir,
Tróndur og Sigmundur itu teir.
Noregs menn! dansið væl í stillum;
stilli tykkum allar,
riddarar, Noregs menn!
dansið væl í stillum.
2. Sigmundur búði Skúvoy á,
Tróndur búði við Gøtuvág.
---------------
3. So grammur var Tróndur, hann hugsar ilt:
Sigmundur hevur vár’ veitslu spilt.
4. Tróndur hann situr í sínari lon:
“Tit heintið mær Sjúrða Tollaksson.
5. Tit heintið mær Gutta og láa Tór.”
Snarliga boð eftir teimum fór.
6. Inn komu garpar og søgdu so:
“Hvat vilt tú, Tróndur, tú sendi oss boð?”
7. “Eg havi sent tykkum boðini tey,
at tit skulu hjálpa til Sigmunds deyð.
8. Tit hvessið spjót, tit hvessið knív;
tað skal galda Sigmunds lív.
9. Hetta mítt ráð man vera gott:
Vit skulu herja á hann á nátt.”
10. Teir samlaðu saman sveinar og menn
og gingu til strandar allir í senn.
---------------
11 So sigldi Tróndur Skúvoyarfjør,
skútan bognaði sum ein gjør.
12. So myrk var náttin, og skútan gegg,
so blíðan byrðin Tróndur fekk.
13. Myrk var náttin, og skútan rann,
teir hildu beint mót Skúvoy fram.
14 Eingin vardi, teir komu hartil,
alt gekk til, sum Tróndur vil.
---------------
15. Skramblaðu teir við vápnum hart,
so hurðar gingu í smildur snart.
16. Sigmundur vaknar úr svøvni brátt:
“Hvør brýtur inn á meg í nátt?”
17. “Hann, sum brýtur tínar dyr,
tað er tann maður, tú háaði fyrr.
18. Sigmund helt sítt svørð ímót,
fimm fullu høvur á Tróndar fót.
19. Sigmundur høggur av makt og vold,
trý fullu høvur á Tróndar skjold.
20. Tróndur hann var til ilsku fús:
“Tit setið nú eld á Sigmunds hús!”
21. Sigmundur talar til frænda sín:
“Nú má eg rýma av húsi mín’.”
22. Einar úr Suðuroy, hans frændi Tór,
eingin annar við Sigmundi fór.
23. Sigmunds hústrú stendur við vegg:
“Tú hoyr meg , Tróndur Gøtuskegg.
24. Stríðist tú móti konu og børn,
so ert tú grískari enn ein bjørn.”
25. “Tit sløkkið eld, tit stingið inn knív!
Eg stríðist bert um Sigmunds lív.”
---------------
26. Tróndur vendi borgini frá,
beint ímót’ sum Sigmundur lá.
27. Tróndur hevði so fyri orð:
“Eg kenni royk av Sigmunds sporð.”
28. Tróndur biður teir hava mót:
“Eg kenni royk av Sigmunds fót.”
29. Teir gingu fram um grøna lund,
teir dvøldust við gjónna eina stund.
30. Sigmundur sær um gjónna brá:
Steingríms høvur á vølli lá.
31. Sigmundur aftur um gjónna sprakk,
svørðið úr hans hondum stakk.
32. Sigmundur flýddi á oynna norð,
Tróndur hevði tá manndómsorð.
---------------
33. Sigmundur kastaði í havið seg,
Einar og Tóri sama veg.
34. Tá ið Tróndur hetta sá,
aftur at báti skundar hann tá.
35. Aftur at báti skundar hann tá,
men ikki kundi hann Sigmundi ná.
36. Svimja teir tríggir við miklari ferð,
sum streymur harður á firði er.
37. Tórur aftur um seg sá:
“Nú tekur Einar at dragna frá.”
38. Sigmundur gjørdi sær tann ómak:
hann legði Einar á sítt bak.
39. Tórur rætti Sigmundi hond:
“Nú hevur Einar givið upp ond.”
40. Sigmund slepti Einar’ av,
Suðuroyarfjørður varð hans grav.
41. Sigmundur svimur og frændi hans,
enn er fjórðingur eftir til lands.
42. Tórur legði seg bylgju ímót.
“Nú eri eg givin í hond og fót.”
43. Tú svim til lands, legg einki í meg!
Eg eri farin, men redda teg.
44. Svaraði Sigmund’, í sjónum sat:
“Ei, mín frændi, skiljast vit at.
45. Vit vóru saman í mangari ferð,
ei mín frændi, skiljast vit her.”
46. Sigmundur var í orðum trygg’,
hann legði Tóra á sín rygg.
47. Sigmundur svimur av allari makt:
“Nú hava vit at landi lagt.”
48. Brimið tað brýtur sum boðaslóð,
Tað Tóra niður at botni dró.
49. Sigmundur var ein menskur mann,
men ikki bóru beinini hann.
50. Tá hann hevði svomið tann veg so lang,
hann legði seg stillan niður í tang.
---------------
51. Torgrímur átti Sandvík fyrr,
hann sá ein morgun út fyri dyr.
52. Torgrímur hugdi mót tara út:
“Eg meini, eg síggi ein reyðan klút.”
53. Tórgrímur talar til dreingir tveir:
“Tit vitið, um har er nakað meir.”
54. Inn koma dreringir og siga frá,
stórur maðu rí tara lá.
55. Ein stórur maður í tara lá,
ongum líkari enn Sigmund’ at sjá.
56. Torgrímur tók sær øks í hond,
so fór hann til sjóvarstrond.
57. Torgrímur niður í taran sær,
maktarleysur lá Sigmundur har.
58. Torgrímur talar til sveinar sín’:
“Gullringur Sigmunds skal vera mín!”
59. “Dreingir, tit haldið mær í hans hár,
meðan eg gevi honum banasár.
60. Dreingir, tit haldið (í) hans hár í topp,
meðan eg skilji høvur frá kropp’.”
61. Dreingirnir hildu í hans hár,
meðan hann gav honum banasár.
62. Dreingirnir hildu (í) hans hár í topp,
meðan hann skilti høvur frá topp.
63. Gullringin bóru teir heim til hús,
men kroppin gróvu teir í sand og grús.
64. Ein slíkan enda Sigmundur fekk,
hans líki ei í Føroyum gekk.
@fox65094
Í Føroyum búðu høvdingar tveir,
Tróndur og Sigmundur itu teir.
Noregs menn! dansið væl í stillum;
stilli tykkum allar,
riddarar, Noregs menn!
dansið væl í stillum.
Sigmundur búði Skúvoy á,
Tróndur búði við Gøtuvág.
So grammur var Tróndur, hann hugsar ilt:
Sigmundur hevur vár’ veitslu spilt.
Tróndur hann situr í sínari lon:
“Tit heintið mær Sjúrða Tollaksson.
Tit heintið mær Gutta og láa Tór.”
Snarliga boð eftir teimum fór.
Inn komu garpar og søgdu so:
“Hvat vilt tú, Tróndur, tú sendi oss boð?”
“Eg havi sent tykkum boðini tey,
at tit skulu hjálpa til Sigmunds deyð.
Tit hvessið spjót, tit hvessið knív;
tað skal galda Sigmunds lív.
Hetta mítt ráð man vera gott:
Vit skulu herja á hann á nátt.”
Teir samlaðu saman sveinar og menn
og gingu til strandar allir í senn.
So sigldi Tróndur Skúvoyarfjør,
skútan bognaði sum ein gjør.
So myrk var náttin, og skútan gegg,
so blíðan byrðin Tróndur fekk.
Myrk var náttin, og skútan rann,
teir hildu beint mót Skúvoy fram.
Eingin vardi, teir komu hartil,
alt gekk til, sum Tróndur vil.
Skramblaðu teir við vápnum hart,
so hurðar gingu í smildur snart.
Sigmundur vaknar úr svøvni brátt:
“Hvør brýtur inn á meg í nátt?”
“Hann, sum brýtur tínar dyr,
tað er tann maður, tú háaði fyrr.
Sigmund helt sítt svørð ímót,
fimm fullu høvur á Tróndar fót.
Sigmundur høggur av makt og vold,
trý fullu høvur á Tróndar skjold.
Tróndur hann var til ilsku fús:
“Tit setið nú eld á Sigmunds hús!”
Sigmundur talar til frænda sín:
“Nú má eg rýma av húsi mín’.”
Einar úr Suðuroy, hans frændi Tór,
eingin annar við Sigmundi fór.
Sigmunds hústrú stendur við vegg:
“Tú hoyr meg , Tróndur Gøtuskegg.
Stríðist tú móti konu og børn,
so ert tú grískari enn ein bjørn.”
“Tit sløkkið eld, tit stingið inn knív!
Eg stríðist bert um Sigmunds lív.”
Tróndur vendi borgini frá,
beint ímót’ sum Sigmundur lá.
Tróndur hevði so fyri orð:
“Eg kenni royk av Sigmunds sporð.”
Tróndur biður teir hava mót:
“Eg kenni royk av Sigmunds fót.”
Teir gingu fram um grøna lund,
teir dvøldust við gjónna eina stund.
Sigmundur sær um gjónna brá:
Steingríms høvur á vølli lá.
Sigmundur aftur um gjónna sprakk,
svørðið úr hans hondum stakk.
Sigmundur flýddi á oynna norð,
Tróndur hevði tá manndómsorð.
Sigmundur kastaði í havið seg,
Einar og Tóri sama veg.
Tá ið Tróndur hetta sá,
aftur at báti skundar hann tá.
Aftur at báti skundar hann tá,
men ikki kundi hann Sigmundi ná.
Svimja teir tríggir við miklari ferð,
sum streymur harður á firði er.
Tórur aftur um seg sá:
“Nú tekur Einar at dragna frá.”
Sigmundur gjørdi sær tann ómak:
hann legði Einar á sítt bak.
Tórur rætti Sigmundi hond:
“Nú hevur Einar givið upp ond.”
Sigmund slepti Einar’ av,
Suðuroyarfjørður varð hans grav.
Sigmundur svimur og frændi hans,
enn er fjórðingur eftir til lands.
Tórur legði seg bylgju ímót.
“Nú eri eg givin í hond og fót.”
Tú svim til lands, legg einki í meg!
Eg eri farin, men redda teg.
Svaraði Sigmund’, í sjónum sat:
“Ei, mín frændi, skiljast vit at.
Vit vóru saman í mangari ferð,
ei mín frændi, skiljast vit her.”
Sigmundur var í orðum trygg’,
hann legði Tóra á sín rygg.
Sigmundur svimur av allari makt:
“Nú hava vit at landi lagt.”
Brimið tað brýtur sum boðaslóð,
Tað Tóra niður at botni dró.
Sigmundur var ein menskur mann,
men ikki bóru beinini hann.
Tá hann hevði svomið tann veg so lang,
hann legði seg stillan niður í tang.
Torgrímur átti Sandvík fyrr,
hann sá ein morgun út fyri dyr.
Torgrímur hugdi mót tara út:
“Eg meini, eg síggi ein reyðan klút.”
Tórgrímur talar til dreingir tveir:
“Tit vitið, um har er nakað meir.”
Inn koma dreringir og siga frá,
stórur maðu rí tara lá.
Ein stórur maður í tara lá,
ongum líkari enn Sigmund’ at sjá.
Torgrímur tók sær øks í hond,
so fór hann til sjóvarstrond.
Torgrímur niður í taran sær,
maktarleysur lá Sigmundur har.
Torgrímur talar til sveinar sín’:
“Gullringur Sigmunds skal vera mín!”
“Dreingir, tit haldið mær í hans hár,
meðan eg gevi honum banasár.
Dreingir, tit haldið (í) hans hár í topp,
meðan eg skilji høvur frá kropp’.”
Dreingirnir hildu í hans hár,
meðan hann gav honum banasár.
Dreingirnir hildu (í) hans hár í topp,
meðan hann skilti høvur frá topp.
Gullringin bóru teir heim til hús,
men kroppin gróvu teir í sand og grús.
Ein slíkan enda Sigmundur fekk,
hans líki ei í Føroyum gekk
@pinkberry50
I would KILL for a full album in this style.
@HateMachinist
Wardruna?
@vazhatavberidze5040
@InternetMachinist wardruna's entire work couldnt hold a candle to this song alone.
@danneskjoldr
@vazha tavberidze True
@victorcastillo-dx9vh
Einherher has one
@therealmcgoy4968
Same
@thomas6201
ENGLISH
1. In the Faroe Islands there lived two chiefs,
Who were called Tróndur and Sigmund.
Men of Norway! Dance well in silence;
Stand up all,
Knights, men of Norway!
Dance well in silence.
2. Sigmund lived on Skúvoy,
Tróndur lived in the bay of Gøta.
---------------
3. So angry was Tróndur, he thought evilly:
Sigmund has spoiled our party.
4. Tróndur was sitting in his house, and said,
“Bring me Sjúrður Tollaksson!
5. Bring me Gutti and low Tór!”
Quickly, they were asked to come.
6. In came strong, brave men and said:
“What do you want, Tróndur, you called us?”
7. “I have asked you to come
In order to help bring about Sigmund’s death.
8. Sharpen spears and sharpen knives,
This concerns Sigmund’s life.
9. My best council is this:
We shall attack him in the night.”
10. They gathered boys and men
And walked to the shore, all at once.
---------------
11. Then Tróndur sailed between Skúvoy and Sandoy; the boat curved like a horned grebe.
12. The night was dark, and the boat went on,
And made it easy on Tróndur.
13. Dark was the night, and the boat was sailing,
They headed straight for Skúvoy.
14. No one knew when they arrived there,
Everything was as Tróndur wanted it to be.
---------------
15. They barraged hard with weapons,
So doors were quickly destroyed.
16. Sigmund suddenly awakes:
“Who ‘robs’ me in the night?”
17. “He, who is smashing your door,
It is the man you mocked before.”
18. Sigmund held his sword against,
Five heads fell on Tróndur’s foot.
19. Sigmund struck with power and violence,
Three heads fell on Tróndur’s shield.
20. Tróndur, he was eager to kill:
“You, set fire on Sigmund’s house!”
21. Sigmund speaks to his kin:
“Now, I have to escape from my house.”
22. Einar from Suðuroy, his kinsman Tór,
No one else with Sigmund went.
23. Sigmund’s wife stands by the wall:
“You hear me, Tróndur Gøtuskegg.
24. If you fight against woman and children,
You are more irascible than a bear.”
25. “You put out fire, you sting in knife!
I am only after Sigmund’s life.”
---------------
26. Tróndur turned away from the house,
Headed to where Sigmund was laying.
27. Tróndur said:
“I feel smoke from Sigmund’s trace.”
28. Tróndur tells them to have courage:
“I feel smoke from Sigmund’s foot.”
29. They walked by green landscape,
They waited by the gorge a while.
30. Sigmund suddenly sees on the other side,
Steingrím’s head lying on grass.
31. Sigmund went over to the other side again,
From Steingrím’s hands he took a sword.
32. Sigmund escaped north on the island,
Tróndur had manly words then.
---------------
33. Sigmund threw himself into the ocean,
Einar and Tórur the same way.
34. When Tróndur saw this,
Back to the boat he hurried.
35. He hurries back to the boat,
But he couldn’t reach Sigmund.
36. The three swim with high speed,
The currents are strong.
37. Tórur looked behind him:
“It looks like Einar can’t swim any more.”
38. Sigmund did the effort:
He took Einar on his back.
39. Tórur stretched Sigmund his hand:
“Now Einar has stopped breathing.”
40. Sigmund let go of Einar,
Suðuroy-fjord was his grave.
41. Sigmund swims, and his kinsman,
There’s still an nautical mile left to land.
42. Tórur laid himself against the waves.
“Now I have stopped in hand and foot.
43. You swim to land, don’t care about me!
I am gone, but save yourself!”
44. Sigmund answered, in the sea:
“My friend, we will not leave each other here.
45. We were together a lot,
We will not leave each other here.”
46. Sigmund was loyal to his words,
He laid Tórur on his back.
47. Sigmund swims by all his power:
“Now we have reached land.”
48. The waves broke them apart,
They took Tórur down to the bottom.
49. Sigmund was a fit man,
But his legs couldn’t bear him.
50. When he had swam the long way,
He silently lay down on seaweed.
---------------
51. Torgrímur owned Sandvík “in the old days,”
He looked outside one morning.
52. Torgrímur watched the seaweed:
“I think I see a red cloth.”
53. Torgrímur speaks to his two sons:
“You look and see if there’s anything more.”
54. In come the boys and tell,
A big man in seaweed lies.
55. A big man in seaweed laid,
No one more like Sigmund to look at. ???
56. Torgrímur took axe in hand,
Then he went down to the shore.
57. Torgrímur went down to the seaweed,
Powerless there Sigmund lays.
58. Torgrímur speaks to his lads:
“Sigmund’s gold ring shall be mine!
59. Boys, you take in his hair for me,
While I deliver the killing blow.
60. Boys, you take his hair and lift his head up
While I separate head from body.”
61. The boys hold in his hair,
While he gave him the fatal wound.
62. The boys hold his hair and lift his head up
While he separated head from body.
63. The gold ring they carried home to the house,
But the body they buried in sand and gravel.
64. Such an ending, Sigmund got,
His body no longer in the Faroes walked.
@thomas6201
ORIGINAL
1. Í Føroyum búðu høvdingar tveir,
Tróndur og Sigmundur itu teir.
Noregs menn! dansið væl í stillum;
stilli tykkum allar,
riddarar, Noregs menn!
dansið væl í stillum.
2. Sigmundur búði Skúvoy á,
Tróndur búði við Gøtuvág.
---------------
3. So grammur var Tróndur, hann hugsar ilt:
Sigmundur hevur vár’ veitslu spilt.
4. Tróndur hann situr í sínari lon:
“Tit heintið mær Sjúrða Tollaksson.
5. Tit heintið mær Gutta og láa Tór.”
Snarliga boð eftir teimum fór.
6. Inn komu garpar og søgdu so:
“Hvat vilt tú, Tróndur, tú sendi oss boð?”
7. “Eg havi sent tykkum boðini tey,
at tit skulu hjálpa til Sigmunds deyð.
8. Tit hvessið spjót, tit hvessið knív;
tað skal galda Sigmunds lív.
9. Hetta mítt ráð man vera gott:
Vit skulu herja á hann á nátt.”
10. Teir samlaðu saman sveinar og menn
og gingu til strandar allir í senn.
---------------
11 So sigldi Tróndur Skúvoyarfjør,
skútan bognaði sum ein gjør.
12. So myrk var náttin, og skútan gegg,
so blíðan byrðin Tróndur fekk.
13. Myrk var náttin, og skútan rann,
teir hildu beint mót Skúvoy fram.
14 Eingin vardi, teir komu hartil,
alt gekk til, sum Tróndur vil.
---------------
15. Skramblaðu teir við vápnum hart,
so hurðar gingu í smildur snart.
16. Sigmundur vaknar úr svøvni brátt:
“Hvør brýtur inn á meg í nátt?”
17. “Hann, sum brýtur tínar dyr,
tað er tann maður, tú háaði fyrr.
18. Sigmund helt sítt svørð ímót,
fimm fullu høvur á Tróndar fót.
19. Sigmundur høggur av makt og vold,
trý fullu høvur á Tróndar skjold.
20. Tróndur hann var til ilsku fús:
“Tit setið nú eld á Sigmunds hús!”
21. Sigmundur talar til frænda sín:
“Nú má eg rýma av húsi mín’.”
22. Einar úr Suðuroy, hans frændi Tór,
eingin annar við Sigmundi fór.
23. Sigmunds hústrú stendur við vegg:
“Tú hoyr meg , Tróndur Gøtuskegg.
24. Stríðist tú móti konu og børn,
so ert tú grískari enn ein bjørn.”
25. “Tit sløkkið eld, tit stingið inn knív!
Eg stríðist bert um Sigmunds lív.”
---------------
26. Tróndur vendi borgini frá,
beint ímót’ sum Sigmundur lá.
27. Tróndur hevði so fyri orð:
“Eg kenni royk av Sigmunds sporð.”
28. Tróndur biður teir hava mót:
“Eg kenni royk av Sigmunds fót.”
29. Teir gingu fram um grøna lund,
teir dvøldust við gjónna eina stund.
30. Sigmundur sær um gjónna brá:
Steingríms høvur á vølli lá.
31. Sigmundur aftur um gjónna sprakk,
svørðið úr hans hondum stakk.
32. Sigmundur flýddi á oynna norð,
Tróndur hevði tá manndómsorð.
---------------
33. Sigmundur kastaði í havið seg,
Einar og Tóri sama veg.
34. Tá ið Tróndur hetta sá,
aftur at báti skundar hann tá.
35. Aftur at báti skundar hann tá,
men ikki kundi hann Sigmundi ná.
36. Svimja teir tríggir við miklari ferð,
sum streymur harður á firði er.
37. Tórur aftur um seg sá:
“Nú tekur Einar at dragna frá.”
38. Sigmundur gjørdi sær tann ómak:
hann legði Einar á sítt bak.
39. Tórur rætti Sigmundi hond:
“Nú hevur Einar givið upp ond.”
40. Sigmund slepti Einar’ av,
Suðuroyarfjørður varð hans grav.
41. Sigmundur svimur og frændi hans,
enn er fjórðingur eftir til lands.
42. Tórur legði seg bylgju ímót.
“Nú eri eg givin í hond og fót.”
43. Tú svim til lands, legg einki í meg!
Eg eri farin, men redda teg.
44. Svaraði Sigmund’, í sjónum sat:
“Ei, mín frændi, skiljast vit at.
45. Vit vóru saman í mangari ferð,
ei mín frændi, skiljast vit her.”
46. Sigmundur var í orðum trygg’,
hann legði Tóra á sín rygg.
47. Sigmundur svimur av allari makt:
“Nú hava vit at landi lagt.”
48. Brimið tað brýtur sum boðaslóð,
Tað Tóra niður at botni dró.
49. Sigmundur var ein menskur mann,
men ikki bóru beinini hann.
50. Tá hann hevði svomið tann veg so lang,
hann legði seg stillan niður í tang.
---------------
51. Torgrímur átti Sandvík fyrr,
hann sá ein morgun út fyri dyr.
52. Torgrímur hugdi mót tara út:
“Eg meini, eg síggi ein reyðan klút.”
53. Tórgrímur talar til dreingir tveir:
“Tit vitið, um har er nakað meir.”
54. Inn koma dreringir og siga frá,
stórur maðu rí tara lá.
55. Ein stórur maður í tara lá,
ongum líkari enn Sigmund’ at sjá.
56. Torgrímur tók sær øks í hond,
so fór hann til sjóvarstrond.
57. Torgrímur niður í taran sær,
maktarleysur lá Sigmundur har.
58. Torgrímur talar til sveinar sín’:
“Gullringur Sigmunds skal vera mín!”
59. “Dreingir, tit haldið mær í hans hár,
meðan eg gevi honum banasár.
60. Dreingir, tit haldið (í) hans hár í topp,
meðan eg skilji høvur frá kropp’.”
61. Dreingirnir hildu í hans hár,
meðan hann gav honum banasár.
62. Dreingirnir hildu (í) hans hár í topp,
meðan hann skilti høvur frá topp.
63. Gullringin bóru teir heim til hús,
men kroppin gróvu teir í sand og grús.
64. Ein slíkan enda Sigmundur fekk,
hans líki ei í Føroyum gekk.
@Taderbaraeg
This is a Faroese traditional folk song. Góda Ólavsøku :)
@mhslayer6
I can't stop listening to this! Makes me SO proud to have Nordic blood in my veins.