Mahasti (مهستی) (Eftekhar Dadehbala) (November 16, 1946 - June 25, 2007) wa… Read Full Bio ↴Mahasti (مهستی) (Eftekhar Dadehbala) (November 16, 1946 - June 25, 2007) was a legendary Persian Pop and classical singer who was recognized as the "Persian Diva" and "Lady of hearts & flowers".

She was the younger sister of another popular Iranian female singer, Hayedeh. Mahasti's voice was discovered by maestro Parviz Yahaghi, a distinguished Iranian composer and violinist. She was amongst a rare group of singers who "started" their careers on the prestigious Persian traditional music radio program Gol hâ ye Rangârang( گلهای رنگارنگ), in 1963 with the song "Ân ke Delam Râ Borde Xodâyâ"(Persian -آنكه دلم را برده خدایا) composed and arranged by maestro Parviz Yahaghi with lyrics from Bijan Taraghi. She has worked with some of the most famous Iranian composers, including Parviz Yahaghi, Habibollah Badiei, Homayoon Khorram, Asadollah Malek, Anooshiravan Rohani, Jahanbakhsh Pazooki, Hasan Shamaeizadeh, Mohammad Heidari, Jamshid Sheibani, Sadegh Nojooki, and Manoochehr Cheshmazar as well as some younger composers such as Bijan Mortazavi, Faramarz Aasef, Mehrdad Asemani, and Shadmehr Aghili.

Sayeh Eshgh
Mahasti Lyrics

Jump to: Overall Meaning ↴ Line by Line Meaning ↴

ای کاش خدا ما رو خسته از هم نکنه
خدا تنهایی رو نصیب آدم نکنه
نمی میره کسی که شد دلش زنده به عشق
خدا سایه ی عشق رو از سرم کم نکنه

بی عشق نفس کشیدنم دشواره
بی عشق دقیقه ها پر از آزاره
بی عشق هواسم به گل گلدون نیست

گلهای تو باغچه بوته های خاره
گلهای تو باغچه بوته های خاره
ای عشق می دونم که با من هم نفسی
می میرم اگه یک روز به دادم نرسی
این عشقه که حافظ رو غزل گو می کنه
این عشقه که آدم به خدا رو می کنه

بی عشق نفس کشیدنم دشواره
بی عشق دقیقه ها پر از آزاره
بی عشق هواسم به گل گلدون نیست

گلهای تو باغچه بوته های خاره
گلهای تو باغچه بوته های خاره
ای کاش خدا ما رو خسته از هم نکنه
خدا تنهایی رو نصیب آدم نکنه
نمی میره کسی که شد دلش زنده به عشق
خدا سایه ی عشق رو از سرم کم نکنه

بی عشق نفس کشیدنم دشواره
بی عشق دقیقه ها پر از آزاره
بی عشق هواسم به گل گلدون نیست

گلهای تو باغچه بوته های خاره
گلهای تو باغچه بوته های خاره

ای عشق می دونم که با من هم نفسی
می میرم اگه یک روز به دادم نرسی
این عشقه که حافظ رو غزل گو می کنه
این عشقه که آدم به خدا رو می کنه

بی عشق نفس کشیدنم دشواره
بی عشق دقیقه ها پر از آزاره
بی عشق هواسم به گل گلدون نیست

گلهای تو باغچه بوته های خاره
گلهای تو باغچه بوته های خاره

بی عشق نفس کشیدنم دشواره
بی عشق دقیقه ها پر از آزاره
بی عشق هواسم به گل گلدون نیست

گلهای تو باغچه بوته های خاره
گلهای تو باغچه بوته های خاره

Overall Meaning

The song "Sayeh Eshgh" by Mahasti is about the power of love and the emptiness that comes with a lack of it. The lyrics express the hope that God will not allow separation and loneliness to befall anyone, and that the shade of love will always be with us. The singer emphasizes the importance of love, describing the difficulty of living without it and the moments of agony that accompany its absence. The song also analogizes love to a beautiful garden with flowers that bloom and endure despite the thorns that exist among them.

The lyrics suggest that the love Mahasti is referring to is not merely romantic, but a divine love that connects people to each other and to God. The song is an invitation to embrace and cherish love in all its forms and to find refuge in it when times get tough. In essence, it serves as a reminder of the importance of love in our lives and its ability to defeat feelings of emptiness and sadness.

Line by Line Meaning

ای کاش خدا ما رو خسته از هم نکنه
Oh, I wish God never separates us and makes us tired of each other

خدا تنهایی رو نصیب آدم نکنه
May God never make loneliness a part of anyone's destiny

نمی میره کسی که شد دلش زنده به عشق
No one dies, if their heart is alive with love

خدا سایه ی عشق رو از سرم کم نکنه
God, please never take away the shade of love from me

بی عشق نفس کشیدنم دشواره
Breathing is difficult without love

بی عشق دقیقه ها پر از آزاره
Minutes without love are full of pain

بی عشق هواسم به گل گلدون نیست
Without love, I have no desire for flowers in a pot

گلهای تو باغچه بوته های خاره
Your flowers are in a garden, surrounded by thorns

ای عشق می دونم که با من هم نفسی
Oh love, I know you breathe with me

می میرم اگه یک روز به دادم نرسی
I will die if one day you don't come to my rescue

این عشقه که حافظ رو غزل گو می کنه
This is the love that makes Hafez a poet

این عشقه که آدم به خدا رو می کنه
This is the love that connects humans to God